0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
713
Okunma
Aslında herkes şikayetçi halinden...
Kimi ailesinden, kimi sevgilisinden, kimi eşinden, kimi dostundan...
Daha iyiyi , daha güzeli hayal ediyor herkes...
Memnun olan çok az halinden...
Bırakıp gitmek istedi çoğu yaşadığı yeri...
Ama nereye?
Kötü olan neydi?
Yaşadıkları yer mi?
Çevresi mi?
Yoksa kendisi mi?
Peki sorunlardan kaçmak kolay mı?
Ya kendinden kaçmak?
Çoğu gidemedi,
Ya gidecek yeri olmadığı için,
Ya da onları oraya bağlayan koparamayacakları bağları olduğu için...
Kaldılar...
Kaldılar ve sabrettiler.
Sanki her şey yolundaymış gibi yaşamaya devam ettiler...
Ufacık şeylerden mutluluk çıkarmak için uğraştılar delice...
Dayandılar ve umut ettiler...
Her zaman yarınları düşündüler,
Belki yarınlar daha güzel olur dediler...
Ama her gün unuttular
Bu günler dünün yarınıydı...
