Yazımı Güne getiren Seçki Kuruluna teşekkürlerimi ve saygılarımı sunmak isterim.

Bu teşekkür yazısının devamını bazı yorumlarda altı çizilen dil seçimi hakkında kendi fikirlerimi ifade etmek için kullanacağım. Seçki Kurulunun hoşgörüsüne sığınıyorum.

Öykünün altına güzel yorumlar aldım. Güzelden kasdım okuyucunun fikrini alabildiğim yorumlardı. Bazılarında ortak bir nokta vardı; ben de onunla ilgili düşüncelerimi (bir anlamda savunmamı) belirtmek istiyorum.

- büyüdüğü topraklarda kullanılan jargon onu her zaman açığa çıkartıyor

- küçük bir pürüz var sanki..hani Amerikan yapımı filmleri izlerken altyazı da 'oh,my God' ı 'aman Allah'ım' olarak çevirirler ya..sanki takdir-i ilahi de öyle gibi olmuş..az sırıtmış gibi

- okurken orjinalin dışında bir şey var hissine hakim olunca içerisinde barındırdığı kelimeleri analiz edeyim dedim. ''Hayta'' bunun yerine holigan mı olmalıydı acaba. Takdir-i ilahi acaba burada da tanrının işi. gibi.mi deseymişsiniz.

Başka bir kültüre ait öykü anlatırken karşısınıza çıkan ilk zorluklardan biri de anlatının dili oluyor. Nasıl bir dil kullanacaksınız? Günlük konuşmanın terimlerini nasıl seçeceksiniz? Eğer okuduysanız farketmişsinizdir, öykü İngiliz asıllı bir korsanın mektubundan ibaret. Eğer korsan yüksek bir sınıfa dahil olsaydı, mektupta bunu vermek daha kolaydı.

'Sonra leydiye bizi fevkalade zor bir durumda bıraktığının farkında olup olmadığını sordum (Lord Hamillgton karısını yatakta seyisle basmış).

Peki ya değilse? Öykünün anlatıcısı George daha korsan olmadan kaçakçılıkla uğraşmış, yüksek sınıfına ait olmayan biriydi? Onu Türkçe'de nasıl konuştururdunuz?

Ben mümkün olduğunca konuşma dili olmasına özen gösterdim. Yanlış anlaşılmayacağını bilsem dilbilgisi ve imla hataları yapardım (Halihazırdakiler benim kendi hatalarımdır, George'un değil). Günlük dilden deyimler aldım. Doğaldır ki bu deyimler İngilizce değil Türkçe'ydiler. Bu noktada da itirazlar geldi.

Bir noktanın altını çizmek isterim: Türkçe'de özellikle dini referanslar Arapça'dan dile geçmiş durumda (Her ne kadar günah kelimesi Farsça kökenliyse de...) Hal bu iken bu tarz kelimelerin her kullanımı bir çok okuyucuya inandıkları İslam dinini hatırlatıyor. Bu da metnin dilinin yadırganmasına yol açıyor. Halbuki böyle olmamalı. Bizim İslam'la özdeştirdiğimiz birçok Arapça kökenli kavram İslam'ın tekelinde değil. Takdir-i ilahi Türkçe konuşan Hristiyanlar tarafından kullanıyor. Ama okuyucu bunu sadece Müslümanların ağzından duymuşsa kendi inancının parçası olarak algılıyor.

1778’de Lizbon’da deprem olduğunda bazı din adamları “Takdir-i İlahidir bu” demişler. (Can Dündar)

Bu yüzden en azından bu kelimenin kullanımında bir sorun olduğunu düşünmüyorum.

Sabrınızdan ötürü teşekkür ederim. Yorum yapan veya okuyan herkese en derin saygılarımla.

Tebrik ediyorum oldukça güzel bir gün seçkisi, saygılar.

( Bir de şey, Jack Sparrow'un o renkli bandanaları sanki bir tek ona yakışırmış gibi geldi :p )

zekice düşünülmüş güzel kurgu


tebriklerim günün yazısına çok değerli yazarına..:)
sevgim saygım selamlarımla..

Genç bir kızken korsan filmlerine bayılırdım. O zamanlar daha sık yayınlanırdı sanırım bu tarz filmler. Annem televizyonun başında saatler geçirdiğim için öfkelenir "Seni hocaya okutmak farz oldu" derdi. Öyle ya; kızların korsanlara ya da katillere neden ilgisi olsundu ki...Maraz bulunmalı, vakitlice tedavi edilmeliydi. Sonrası maazallah hüsran olabilirdi.

"Hanımefendiciğim bu nasıl çeyizdir böyle, dantelleri sırf çapa motifi, etamin panoları yarısı denize gömük gemilerle dolu. Damat bohçasındaki pijama bile bahriye askerlerinin giydiği üniformaları anımsatıyor. Af buyurun fakat, sizin kız ne işle iştigal."

"Ayıptır söylemesi kendisi biraz eşkıyadır efenim."

Velhasıl, annemin geleceğime dair derin korkuları yüzünden maceracı korsan kişiliğim bir alt benlik olarak gizlenmek durumunda kaldı. Oysa köydeki gölün ortasındaki küçük kayalıkları bile Karayipler olarak hayal edebiliyordum.

Zaman geçtikçe korsanlığın aslında bir ruh hali olduğunu anladım. Tek gözü çıkık ya da değil. Korsan ruhlu insanların dünyaya tek bir daireden ama alabildiğine geniş baktığını düşünüyorum.Tepegöz gibi.

Öyküdeki kahramanını işte bu haleti ruhiyeyle karşıladım. Baştan pozitif yönde önyargılıydım yani. Öykü ilerledikçe karakterin sefil hallerini, ebatından büyük atılganlığını, sinsiliğini, tesadüfler silsilesiyle elde ettiği başarıyı, fakat herkes kadar insan yanını gösterdiniz bize. Bunu bir mektupla anlatma fikri ise gerçekten çok orjinaldi. Mektup havası hikayeye başka bir derinlik kazandırdı.

İtiraf etmeliyim ki, mektubun sonunda okkalı bir sır bekliyordum. Fakat yine karaktere yaraşır bir taleple karşılaştım.

Finalde iki şey aklımda çözülmesi gereken bir mesele olarak kaldı: Paraları maceraperest bir aylak tarafından tüketilen dul kadına ne oldu? Robert bu mektuba kızdı mı? Galiba Robert adına bir cevap yazmak geldi içimden. Tekaütünü bekleyen şirin korsanımızın gözünü posta kutusunda bırakmamak adına. En çok da öykünün bende oluşturduğu "devam" dugusunu tatmin için. Her okur hikayenin sonunda kendi finalini oluşturur ya aslında.

Öyküyü bir süredir zihninizde kurguladığınızı söylemişsiniz. Bunu nasıl başarırlar anlamış değilim. Daha bir kere kafamda öykü kurgulayamadım. Hep bir başlangıç cümlesi vardır. Ama taslak asla klavyenin başına oturmadıkça netleşmez. Oturup yazmaya başlamadıkça beynimde öykü kabarcıkları oluşmaz bile. Yazarken aksi, lanet ve çekilmez bir mahlukata dönüştüğüm için Allah etrafımın selameti açısından benden bu zihinde kurgulama yetisini almış olmalı.

Son olarak, iyi ki sizinle aynı platformdayım demek istiyorum. Bu şanstır.

Tebrik ediyorum.

Saygılarımla.

sizden bahsedildiğini duymuştum bir yerlerde.. lakin çok da istediğim şeyleri bulamadım bu bölümde, bu da benim eksikliğim olsun sayın ilhan kemal..

ama okuduğum diğer yazılarınız , yazı altlarındaki yorumlarınız asla ve asla edebiyatta boş bir kalem olmadığınızı ifade ediyor. hikaye için kendi payıma teşekkür ederim ..

Türk usulü korsancılık. :) ya kusura bakmayın inanın çok güzel olmuş ama okurken orjinalin dışında bir şey var hissine hakim olunca içerisinde barındırdığı kelimeleri analiz edeyim dedim. ''Hayta'' bunun yerine holigan mı olmalıydı acaba. Takdir-i ilahi acaba burada da tanrının işi. gibi.mi deseymişsiniz. birkaç nokta daha var sanırım.

Çok bizden geldi.

Oysa bizim korsanımız dan çok serserimiz mevcut.

Melez bir yazım olmuş :) kızdınız... barış için uzatılmış bir el havada kalsın istemezsiniz sanırım.

Saygı ve sevgiler.

Keyifle okudum çok güzel bir korsan hikayesi...Gece gece çok iyi gitti...Sevgilerimle...

Fırsatlar dedim ,bazı aralıklar insan hayatında değişimlere neden olabilir.

Oldukça güzel bir öykü

bu yazar hep zor işlere kalkışıyor kanısındayım...korsan hikayesi bir de üstüne üstlük bunu mektupla anlatmak..çılgınca....

ama..küçük bir pürüz var sanki..hani Amerikan yapımı filmleri izlerken altyazı da 'oh,my God' ı 'aman Allah'ım' olarak çevirirler ya..sanki takdir-i ilahi de öyle gibi olmuş..az sırıtmış gibi:))

saygılar..

Okuduğum bütün hikayelerin tek bir kahramanı var Yazar :) Sık sık isim değiştirse de, büyüdüğü topraklarda kullanılan jargon onu her zaman açığa çıkartıyor. Arka planda duran bir sempati oluşturuyor bu da.

Yeniden sizi okumaktan dolayı mutluyum. Nuray Telli hanımefendiyi hassaten tebrik ediyorum, kıymettar insanlar görmek bambaşka bir keyif.

Selamla...

Korsan hikayelerini severim.Mektup okumaya ise bayılırım.İkisi bir arada çok güzel olmuş.Hızlıca okundu ve bitti.Emeğinize saglık.Saygılarımla.