Şaşkın Adamın Günlüğü 2.BÖLÜM

• 26 Eylül 2012 Çarşamba 14:27:20

Nasıl olduğunu merak ediyordu! Nasıl? Matematiği nedir? Çok mu içlice veya çok mu sert yaşanmalı? Sağ elinin işaret parmağı ile gözlüğünü burun kemiğinin üstüne yerleştirdi! Kendini soyutlanmış gibi hissediyordu! Ait lik hissi yok gibiydi! Ölmek sorun değildi sanki! Bu düşünceler için oldukça gençti! Saçmalayıp durduğunun da farkındaydı! Sadece bu kalabalığı aşıp bir an önce görüşmeye gittiği müşterilerinin ofisine varmayı diliyordu! Ve şimdi asansördeydi. Aynaya bakıp gözlüklerini burun kemiğinin üstüne ittirdi! Siyah saçlarını elleri ile düzleyip yüzünü izledi! Kısa bir toplantıydı. Rakamlar ve rakamlar! İşyerine geri dönmüştü! Çantasını masaya yerleştirdi vebeyaz gömleğini parmakları ile silkeleyerek terini soğutmaya çalıştı! Ömer gülümseyerek sırtına vurdu!” Normalden fazla terliyorsun, seni doğduğunda tuzlamadılar mı?” diyerek sırıttı! Garip bir hal sardı adamı! “ Aslına bakarsan koşmak zorunda kaldım” diye yakındı! Bu tamamen yalandı! Fakat neden böyle bir şey söylediğini o da bilmiyordu. Kekeliyor ve daha çok terliyordu! “Hayırdır” diye sordu Ömer. Kaşlarını alnın tepesine aldı. Ağzı birkaç saniye boyunca açık kalmıştı “Bir hırsız çantamı çaldı” dedi! Ömer birden telaşla vücudunu devşirerek ofistekilere sus işareti yaptı! Koca ofis artık onu dinliyordu! “ Çantan burada! Neler oldu anlat hadi” dedi Ömer. Şakacı hali gitmişti. Kekeleyerek “ kalabalıkta, çok kalabalık bir yerde, aslına bakarsan bir ara sokak… adamın biri çantamı kaptı! Herkes pür dikkat onu dinliyordu! Leyla hanımda kalemini bırakmıştı! İsmet bey sessizliğe ve dikkat noktasına doğru ilerledi. Şu an patronu da onu dinliyordu! “ Peşinden koştum. On dakika civarı kovaladım! En sonunda onu bir köşeye sıkıştırdım!” “Köşeye sıkıştırdın… millet baksanıza yeni elemanımızın başına neler gelmiş.]