………. ………
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
……………
………………….
………………
……………..
……………………………………………………………………………………………………………………………………..
…………………….. xxxxxxxxxxcccccccccccvvvvvvvccccvvvvcccvvbbvccxzxcvvvvvvvvc
…………….1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1..11.1.1..1.11..1.1.1q1qqqqqqzqzq1.1q1.1.1q23 e3 xeezxexexwexxexexexevvvcvxvxvxbxbxbxbxbxbxbxbxbnxnxnxnxnxnnxnxnxmxmxmxmmxnxmxnxnnxnxnxnxnncncmbvnxnxbxnxbxbxbxbvzvzbzbhgfddgjskskdjfkdkahahsjdldksjahhajsjdjfkfkkskhahajskepodkfkxksksoekkfmnxnzbsjkdkdkkrkebznxbzvzbsndbshdhrurujdjdjdndjdjnxnnznnzjsjjsjnxjdkjsnxnnxndjnxnndjdjjxmndjdjdjdjdjjsjsjsjjsjdjdjdkfksjhahBbzbncnxn
YORUMLAR
Büyüdükçe küçülür mutluluklar,sevinçler ,insana dair ne mutluluk umut düş var ise hepsi eksilir ruhumuzda büyümek ne sancılı bir zaman ve büyümek ne çok şeyi götürür bizden ...ne güzel ifade etmişsiniz,bu harika yazan kalemi tanımıs olmakta ayrıca güzel. kutlarım güzel ve anlam dolu yazınızı
Neva Ney
Samimi elit yorumunuz için çok teşekkür ederim
Yıllar önce Ben küçükken büyüktüm;Büyüdükçe küçüldüm demiştim. O sözün izahının günümü geldi yoksa yazımı kanattı içimde bir yerleri bilmiyorum. her mısrasına hayranlık duydum yazının. Teşbihler duyguyu diriltecek kadar güzel ve yerli yerinde. Seçkiye de ayrıca teşekkür ediyorum değerli şeyleri görmemize vesile oldukları için.
Evet insan büyüdükçe.Büyük olmanın şiarına uyum sağlayamayan büyüklerin her tavrında küçüle küçüle yok oluyor. Dağlar karıncaların ayakları altındadır zira büyük olmanın şerefiyle yaşarlar.
Elinize gönlünüze sağlık. Dün'ü bu günü şikayet etmiş olsa bile yazı daha güzel günlerin derilip çocuklara verileceğinden emin kılıyor insanı. Daha ne olsun du ki.
Selam ve Tebrikler
yaşadığım bildiğim bir şeyler var
şiirler kapanmamalı şiirler susmamalı
...
şiirden sevgilerle
Neva Ney
Hâk vermemek elde değil.
Teşekkür ederim değerli görüş ve emeğiniz için.
İNANILMAZ GÜZEL BİR YAZI OKUDUM.HATTA İÇİNDE KENDİMİ DE BULDUM .KELİMELER HEM DANS ETMİŞ HEM SEVGİ AKITMIŞ HER BİR KÖŞESİNDEN HARİKA.GEÇ KALINMIŞ BİR ELEŞTİRİ BELKİ AMA ÇOK GÜZELDİ.TEBRİKLER...
Neva Ney
Onore ettiniz,. Çok teşekkür ederim Semiray Hanım..
SAYGI SEVGİ SELAMLA.
İçimizdeki çocuğa selam. Benliğimizin labirentlerinde bir yerlerde o.
Neva Ney
Bir selam da benden gelsin içimizdeki çocuklara, ve çocuk kalabilenlere...
Hürmetle
biz hayallerimizi ve tüm masumiyetimizi büyüyünce kaybettik, en büyük kumar büyümekti belki de kimbilir?
kaleminiz daim olsun, yüreginize sağlık.
Neva Ney
Ziyaretiniz onore etti. Teşekkür ederim.
Saygı ile.
girişi babam ve oğlum filminden bir cümleyle yapmanız çok güzel olmuş ki
o
filmi seyredip de
aynı anda hüngür güngür ağlayıp da
kahkahalarla gülmeyen yoktur
elbette yazı dili şiirsel olmuş ki
şiir yazanlar için bir avantajdır
naif bir yazı
dokundukça kırılacak gibi gözüken
okudukça
anlatmak istediklerini
usulcana okurun yüreğine bırakan
bırakırken de okuru
zaman ötesine taşıyan bir yazı
tebriklerimle
Neva Ney
..
Etkili yorumunuza cavap yazdım, diye hatırlıyorum.. ama şimdi yanıtsız gördüm.. çok ilginç.. ya da ben yanlış hatırlıyorum..
Saygı ile.
Toplum adına çok değerli bir yazı sayın yazarım.
Çocukları hayalleriyle, hatta çok zaman da eğitimin acımasız yarışlarıyla, hayalsizlikler içinde büyüten biz dünün küçükleri değil miyiz?
Çarkın dönüşünü ne güzel anlatmışsınız. Çok sevdim yazınızı.
Tebriklerimle ssevgilerimi, selamlarımı bırakıyorum...
Neva Ney
Küçükken ne büyüktür çocuklar, tertemiz hayalleriyle.
Kavgaları temiz ve enstantanelik, düşleri zengin, büyüme özlemleri derin...
O nedenle büyüktürler belki çocukken...
Ne oluyor sonra? Hangi büyücünün büyüleri yok ediyor bu saflıkları, paklıkları?
Basit bir trafik kazasındaki maddi hasar bile oluyorsa insani hasar, araçtan inen kusuyorsa mermileri, var bu işte bir durum. O canavar ruh nasıl canavarlaştı ki çocuk saflığından bugüne?
Çocuk olmalı belki de hep... Ya da çocuk haliyle büyükken, ilerde zarar vermeyeceğini ilke edinmeli canlılara...
Ne bileyim... Derine daldıkça üşüyor insan...
Kutluyorum...
Saygılar...
Neva Ney
Bu soruya cevap bulmakta zorlanmıyorum; o saflığa, o paklığa küçülmüş büyüklerin ben merkezci, riyakar, tatmin duygusundan yoksun, narsist...elleri değiyor.
Değerli görüşleriniz için teşekkür ederim. Saygı ile
Neva Ney
Saygı ile
HEp imkansızı istemek çoğu zaman hayal gücünün genişliğini anlatır bence...
Siz hayali zengin bir çocukmuşsunuz ne güzel...
Sevgilerimle...
Güne hoş gelmişsiniz...
Umuda dair ve içinde çocukluğumu anımsatan satırlara kayıtsız kalamıyorum...
Zira bu bir iade-i ziyaret değil bilmenizi isterim...
Tekrar çokca tebrikler...
Neva Ney
"Umuda dair ve içinde çocukluğumu anımsatan satırlara kayıtsız kalamıyorum...
Zira bu bir iade-i ziyaret değil bilmenizi isterim.."
Ben de bilmenizi isterim ki; böyle bir düşünceye asla kapılmadım.
Saygı ile.
(( Seçil Nimet ))
Kahretsin öyle derken sizi töhmet altında bıraktığımı şimdi anladım...
Affedin, beni anladığınızdan emin oluşum sanırım rahatlığım...
Tebrikler...
Kuşlar kadar Özgürdür Çocukların düşünceleri.Dünya onlar için içinde her şeyi barındıran bir Müzedir.
Aileden aldığı terbiye ile kendisine yol bulur.Yönünü tayin eder.
Ellerinize sağlık.
Neva Ney
Can tanem benim, ne güzel bir yazıydı . Vuruş noktaların müthişti... kesinlikle bitanem kesinlikle küçülmek için büyümeye değmez... değmez.. gerçekle ironik anlatım yanyana hiç bu kadar yakışmamıştır herhalde birbirine.
Haklı başarını tüm kalbimle tebrik ederim canıım.Her dem sevgimle ve sonsuz saygımla öpüyorum meleğim yüreğinden.
Neva Ney
Varlığın bana hep güç veriyor .. neden bilmiyorum ama bunu hep vurgulama ihtiyacı duyuyorum..
İnsancıl, sevecen yüreğin hep sevgiye atsın.umutla mutlulukla atsın, her daim.
saygımla sevgimle.
Neva Ney
Sevgili İlyada,
Bu yazıyı daha önce de okumuştum sanırım. Yeniden okumak ve kurdelalandığını görmek güzeldi. Yazmaya çok ara verdin. Dilerim artık kesin dönüş yapar ve daha sık yazarsın.
Kutluyorum. Sevgimle.
Neva Ney
-Büyüdü insan -
Hergün biraz daha kirlenerek
Tesekkürler...
Saygiyla şair...
Neva Ney
herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği tarzda bir yazı..
benim de çocukluğum geldi aklıma..istediğimiz gibi barbie bebekler bulamazdık..çirkindi hepsi bize göre..oturur yakışıklı,güzel insancıklar çizerdik bembeyaz sayfalara,sonra boyardık onları ve sonra keserdik..onları konuştururduk..
sonra düğme kutumuz..kimisi yakışıklı bi adamdı,kimisi çocuk,kimisi yaşlı...onlarla da çok güzeldi ya oynaması..
şimdi çocuk olmak ister miydim?sanırım hayır..sanki bizim zamanımızda daha mı iyiydi,daha mı hayalperest(günün birinde bunu diyebileceğim hiç aklıma bile gelmemişti:)) yaşlanıyorum sanırım..)
ben bu yazarın gözbebeklerine baktım ve buldum zamanı...sıra yenisinde..
Neva Ney
Dün sırtım üşüyor baba demiştim babama masallar anlatmaktan sıkılmış "son" diye karalamışken.
Şimdi ben gibi üşüyen yürekdaşımı görmek gömdü içimin sükutuna sevince dair ufak kırıntıları...
Evet büyüdükçe küçülüyoruz ve dehşet bir şekilde özlüyoruz geçmişi.Özledikçe bir oylum köz yüreğimizde sızı sızı...
Özledikçe bir hançer yürek ucunda dönüyor kanatıyor avazımızı...
Peki diyorum biz o bencillikten uzak sokak aralarında eteklerinde kahkahalarla gezen çocukluğumuzu özlerken ,bugünün çocukları özleyeceklerimi beton binalar arasında sıkışan çocukluğunu...
Malesef ki bugünün metropol çocuklarının yarışıyor akıllarının kör ebesi büyüyen sığ bencilikleriyle…
Ah ilyada
Büyüdüğünde polyanna olacaksın demedi kimse bana...
Şimdi alip vursam gecmisi topuklarindanmısra mısra kurşun sıksam ne yazar...
Çok etkilendim...sevgimlesin...
Neva Ney
Üşüyen sırtına lime lime yüreğimi örttüm, deva ol(a)mayacağını bile bile...
Varlığın güç verdi. Teşekkür ederim can arkadaşım.En kalbi sevgilerimle.
Biliyor musun benimde deniz atlarım vardı küçükken ,onlarla denizin derinliklerinde oynardım,sonra kaçardım köydeki incir ağaçlarına ,büyüdüm kayboldular ,sonra fark ettim ki kalemin ucunda toplanmışlar ,bu yüzden yazar oldum sanırım
çok güzeldi