Samimi eşliğiniz için çok teşekkür ederim.
Saygı ile

Büyüdükçe küçülür mutluluklar,sevinçler ,insana dair ne mutluluk umut düş var ise hepsi eksilir ruhumuzda büyümek ne sancılı bir zaman ve büyümek ne çok şeyi götürür bizden ...ne güzel ifade etmişsiniz,bu harika yazan kalemi tanımıs olmakta ayrıca güzel. kutlarım güzel ve anlam dolu yazınızı

Keşke hep çocuk kalsaydı yüreğimiz
Aldığımız her yaşla beraber arkamızda güzellikleri bırakıp gelecekteki çocuklara daracık ve kirli bir dunya hazırladık
Ah bir çocuk olsaydım
Söylenecek o kadar söz varki
Lakin yazınız suskun yüreklere tercüman olmuş
Eyvallah

harika ötesi duygu yüklü güzel bir yazı büyüyünce iblisleşiyor insanlar dost bravo kal esenlik içinde...

yaşadığım bildiğim bir şeyler var
şiirler kapanmamalı şiirler susmamalı
...
şiirden sevgilerle

İNANILMAZ GÜZEL BİR YAZI OKUDUM.HATTA İÇİNDE KENDİMİ DE BULDUM .KELİMELER HEM DANS ETMİŞ HEM SEVGİ AKITMIŞ HER BİR KÖŞESİNDEN HARİKA.GEÇ KALINMIŞ BİR ELEŞTİRİ BELKİ AMA ÇOK GÜZELDİ.TEBRİKLER...

kalemine sağlık selam ve sesaygılarınla

İçimizdeki çocuğa selam. Benliğimizin labirentlerinde bir yerlerde o.

biz hayallerimizi ve tüm masumiyetimizi büyüyünce kaybettik, en büyük kumar büyümekti belki de kimbilir?
kaleminiz daim olsun, yüreginize sağlık.

girişi babam ve oğlum filminden bir cümleyle yapmanız çok güzel olmuş ki

o

filmi seyredip de

aynı anda hüngür güngür ağlayıp da

kahkahalarla gülmeyen yoktur

elbette yazı dili şiirsel olmuş ki

şiir yazanlar için bir avantajdır

naif bir yazı

dokundukça kırılacak gibi gözüken

okudukça

anlatmak istediklerini

usulcana okurun yüreğine bırakan

bırakırken de okuru

zaman ötesine taşıyan bir yazı

tebriklerimle

yine muhtesem bir yazıydı her satırında ayrı bir içlenmek vardı kutlarım yazan yüreği kalemi sevğilerimle

Toplum adına çok değerli bir yazı sayın yazarım.

Çocukları hayalleriyle, hatta çok zaman da eğitimin acımasız yarışlarıyla, hayalsizlikler içinde büyüten biz dünün küçükleri değil miyiz?

Çarkın dönüşünü ne güzel anlatmışsınız. Çok sevdim yazınızı.

Tebriklerimle ssevgilerimi, selamlarımı bırakıyorum...

Küçükken ne büyüktür çocuklar, tertemiz hayalleriyle.
Kavgaları temiz ve enstantanelik, düşleri zengin, büyüme özlemleri derin...
O nedenle büyüktürler belki çocukken...

Ne oluyor sonra? Hangi büyücünün büyüleri yok ediyor bu saflıkları, paklıkları?
Basit bir trafik kazasındaki maddi hasar bile oluyorsa insani hasar, araçtan inen kusuyorsa mermileri, var bu işte bir durum. O canavar ruh nasıl canavarlaştı ki çocuk saflığından bugüne?

Çocuk olmalı belki de hep... Ya da çocuk haliyle büyükken, ilerde zarar vermeyeceğini ilke edinmeli canlılara...

Ne bileyim... Derine daldıkça üşüyor insan...

Kutluyorum...

Saygılar...

Kutluyorum.
Saygı ve sevgilerimle.

Çocukken kollarımı açtığımızda dünyaları sığdırırdık aralarına.

Beni ne kadar seviyorsun diyene bir dünya gösterirdik..

Şimdi büyüdük kollarımı hiç açamıyoruz, küçüldükçe küçüldük..




Anlamlıydı, sevgiler..

HEp imkansızı istemek çoğu zaman hayal gücünün genişliğini anlatır bence...
Siz hayali zengin bir çocukmuşsunuz ne güzel...


Sevgilerimle...
Güne hoş gelmişsiniz...

Umuda dair ve içinde çocukluğumu anımsatan satırlara kayıtsız kalamıyorum...
Zira bu bir iade-i ziyaret değil bilmenizi isterim...


Tekrar çokca tebrikler...

Kuşlar kadar Özgürdür Çocukların düşünceleri.Dünya onlar için içinde her şeyi barındıran bir Müzedir.
Aileden aldığı terbiye ile kendisine yol bulur.Yönünü tayin eder.

Ellerinize sağlık.

gerçekten anlatım diliniz güzel :)

ne kadar güzel yazmışsınız.
tebrik ederim

dardadır örselenir hep..

öyle polyannacılık oynar işte..

günü haketmiş..

saygımla.

Seni ve güzel kalemini günde görmek ne güzel. Tüm kalbimle kutluyorum. Çokça sevgimle...

Can tanem benim, ne güzel bir yazıydı . Vuruş noktaların müthişti... kesinlikle bitanem kesinlikle küçülmek için büyümeye değmez... değmez.. gerçekle ironik anlatım yanyana hiç bu kadar yakışmamıştır herhalde birbirine.

Haklı başarını tüm kalbimle tebrik ederim canıım.Her dem sevgimle ve sonsuz saygımla öpüyorum meleğim yüreğinden.

çok beğendim, çok güzeldi...güne yakışan anlamlı yazınızı içtenliğimle tebrik ederim...gördük ki nesirde de çok başarılısınız, başarılarınız daim olsun güzel dost...sevgimle/saygımla...

Sevgili İlyada,
Bu yazıyı daha önce de okumuştum sanırım. Yeniden okumak ve kurdelalandığını görmek güzeldi. Yazmaya çok ara verdin. Dilerim artık kesin dönüş yapar ve daha sık yazarsın.

Kutluyorum. Sevgimle.

MÜKEMMEL YAZINIZI VE SEÇKİYİ KUTLARIM...SAYGIYLA

-Büyüdü insan -


Hergün biraz daha kirlenerek




Tesekkürler...



Saygiyla şair...

Çok güzeldi ve çok keyif aldım okumaktan. Tebrik ediyorum yazarım. Sevgilerimle...

herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği tarzda bir yazı..

benim de çocukluğum geldi aklıma..istediğimiz gibi barbie bebekler bulamazdık..çirkindi hepsi bize göre..oturur yakışıklı,güzel insancıklar çizerdik bembeyaz sayfalara,sonra boyardık onları ve sonra keserdik..onları konuştururduk..

sonra düğme kutumuz..kimisi yakışıklı bi adamdı,kimisi çocuk,kimisi yaşlı...onlarla da çok güzeldi ya oynaması..

şimdi çocuk olmak ister miydim?sanırım hayır..sanki bizim zamanımızda daha mı iyiydi,daha mı hayalperest(günün birinde bunu diyebileceğim hiç aklıma bile gelmemişti:)) yaşlanıyorum sanırım..)

ben bu yazarın gözbebeklerine baktım ve buldum zamanı...sıra yenisinde..

Dün sırtım üşüyor baba demiştim babama masallar anlatmaktan sıkılmış "son" diye karalamışken.

Şimdi ben gibi üşüyen yürekdaşımı görmek gömdü içimin sükutuna sevince dair ufak kırıntıları...

Evet büyüdükçe küçülüyoruz ve dehşet bir şekilde özlüyoruz geçmişi.Özledikçe bir oylum köz yüreğimizde sızı sızı...

Özledikçe bir hançer yürek ucunda dönüyor kanatıyor avazımızı...


Peki diyorum biz o bencillikten uzak sokak aralarında eteklerinde kahkahalarla gezen çocukluğumuzu özlerken ,bugünün çocukları özleyeceklerimi beton binalar arasında sıkışan çocukluğunu...

Malesef ki bugünün metropol çocuklarının yarışıyor akıllarının kör ebesi büyüyen sığ bencilikleriyle…

Ah ilyada

Büyüdüğünde polyanna olacaksın demedi kimse bana...

Şimdi alip vursam gecmisi topuklarindanmısra mısra kurşun sıksam ne yazar...

Çok etkilendim...sevgimlesin...

Biliyor musun benimde deniz atlarım vardı küçükken ,onlarla denizin derinliklerinde oynardım,sonra kaçardım köydeki incir ağaçlarına ,büyüdüm kayboldular ,sonra fark ettim ki kalemin ucunda toplanmışlar ,bu yüzden yazar oldum sanırım

çok güzeldi

çok güzel ellerinize sağlık,,,