Verçenik dağlarında sert rüzgârlar esti. Gorgon ve Ladon’lular geniş vadilerde bulunan gölleri ve arazileri ellerine geçirmek istiyorlardı. Varyok çiçekleri çoktan kendilerini toprağın altına gömdüler. Kar alabildiğine yağdı. Her iki tepeyi kuşatan askerler karın altında beklediler. Aç köpekler gibi uluyan komutanlar ise bir an önce karın durmasını Tanrıdan dilediler. Kavrun geçidini aşıp şehre girmek için kılıçlarını çektiler.


Fırtınanalar yaratan hırçın yeleli Çoruh nehri dondu. Bir başka hırçın yele hâkimdi şimdi yüksek tepelere. Yaşamak ve varlıklarını korumak isteyen Verçenikliler savunma kalelerine çekilip şehri talan etmek isteyen düşmanlara karşı son hazırlıklarını yaptılar. Atlarını süslediler. Boyunlarına yerel motiflerden oluşan fularları bağladılar. Sırtlarında uzun mızraklar ve ellerinde oldukça keskin kılıçlarıyla komutanlarının arkasında savaşmaya ant içtiler.

Vadinin yüksek tepesine çıkan savaşçı atmacaya benzeyen maskesinin altındaki hırçın gözleri ile her an ateş saçacak gibi bir karşı tepelere bir Kavrun Geçidine baktı.Sarp kayalıklardaki şahinler ise kan kokusu almış gibi uçtular.

Birlikleri denetlemekten gelen Lcheriska,eliyle yüzündeki karları temizleyerek genç kadına bilgi verdi.

‘’ Komutan Lipoendra , düşündüğünüz önemli alanlardaki hazırlıklar tamamdır. Başka yapacağımız şeyler varsa derhal yerine getirmeye hazırım..’’

Atın üzerinde duran genç kadın yanındaki adama dönerek eliyle karşı tepeleri işaret etti.

‘’ Bekleyeceğiz Lcheriska, bunlar tarih boyunca birbirlerini boğazlamışlar. Şimdi benim ülkemi talan etmek için beraberler. Bu topraklarda varlıklarını sürdürenler bizleriz. Bu zamansız kar yağışını hesaplayamayanlar buralardaki nakış izlerini de bilmiyor demektir. Bu dağların karları birçok insanı yutmuştur. Sen ne düşünüyorsun …’’’

Komutan dikkatle dinleyip fikrini söyledi.

‘’Sanmıyorum anlaştıklarını, bunlar kendi kıçlarını kolluyor.Önce komutanlar birbirlerini boğazlayacaklar, ayakta kalan ise bütün askerleri arkasında toplayacak ve bize saldıracak…’’

Lipoendra ,kendinden emin biçimde söylendi.

’ Bu sefer değil, bundan çok eminim, bu toprakları kendi aralarında paylaşacaklar veya bizden sonra birbirlerini yiyecekler. Şu vadilere baksana kim savaşmak istemez bunlar için. Biz savunmamızı her ikisine karşı yapacağız. Anlaşıp anlaşmamaları umurumda değil. Onlar tepelerden inip dar Kavrun Geçidini kullanarak vadiye ulaşacaklar, başka seçenekleri yok. Bütün derdimiz geçidi korumak olacaktır...’

’Çok kalabalıklar komutan Lipoendra, eğer geçitleri ele geçirirseler işimiz oldukça zor olacak. Kanımızın son damlasına kadar savaşacağız…’


’Elbette kendi taktiklerim olacak Lcheriska, kaderimde ne yazılmış bilmem.Bu oturup bekleyeceğim anlamını taşımaz. Yenilgiyi görmektense ölmeyi tercih ederim. Dua edelim de kar yağmaya devam etsin. ..’’

Lipoendra biraz soluklanıp geniş vadiye baktı.

‘’Zamana ihtiyacım var. Eli kılıç tutanlar benimle savaşacak, tutmayanlar için şehirde hayat şimdiki gibi devam edecek. Bu savaşı kaybetmemek için her şeyi yapacağım. Düşünmem ve dinlenmem için otağıma çekilmem lazım gözünü dört aç asker...’’

‘’Hiç merak etmeyin. Gözüm tepelerde olacak ..’’

Lipoendra sesini yükselterek konuşmaya başladı.


’Gözün tepelerde değil tam karşımızdaki geçitte olacak. Aniden kar yağışı durursa düşmanı yanı başında bulursun. Tepelerin fırtınaları bazen aleyhimize dönebilir. Dağlardaki karları nasıl geçitlere sürükleyip kapatıyorsa, vadiden esen ters rüzgârlar da pekâlâ Kavrun Geçidini tıkayan kar yığınlarını alıp savurabilir. Dikkatli olun…’’

Asker Lcheriska mahcup olmuştu.

’Emredersiniz ...’

Lipoendra sert bir hareketle atın yularını kendine doğru çekti.

‘’Aptal, bir yığın aptallar sarmış çevremi bunlarla mı savaşı kazanacağım.’’

Otağına çekilmeden önce kılıcını çıkarıp göğsünün üstüne koydu.

‘’ Bu vahşi kurt sürülerinin neden benim topraklarıma saldırmak için beklediklerini biliyorum. Geçmişin intikamı, İliryalı’nın yanımdan ayrıldığını çok iyi biliyorlar. Bunun haberini çoktan aldılar. Onun yokluğunda kaderi işlemeyeceğime dair yemin ettim. Öleceksem bu toprakların en asi rüzgârında uyumak isterim. Rüzgârın kollarında. Onlara kılıcımı asla teslim etmeyeceğim .’’’


Vahşi yırtıcı bakışlarını otağın içinde Lipoendra’ ya çeviren atmaca kara kanatlarını hareket ettirmek için sabırsızlandı. Boynundaki çizgiler ve kanatlarının altındaki turuncu renkler onun keskin avcı olmasının işaretiydi. Kuyruğundaki golfalar yol haritasıydı.

Lipoendra otağında girip kendi etrafında adımladı. Düşündü, uzunca düşündü. Beyaz bir kâğıdı küçük ahşap çekmeceden çekerek not düştü.

‘’ BU SEFER KADERİMİ SEN BELİRLEYECEKSİN İLİRYALI …’’’

Mektubun altına atmaca mührünü basıp kâğıdı katladı.

‘’ Biraz uyumalıyım…’’

Başındaki kaskı çıkartıp yan tarafa bıraktı. Uzun dalgalı saçları koyu gece mavisinde omuzlarından dökülüp beline yuvarlandı. Uyumadan önce İliryalı ile en son konuşmasını hatırladı. Aradan beş yıl geçmişti.

Uzun lacivert kirpikleri yan tarafa kayarak uyudu .


Kara kanatlarını alabildiğine açan atmaca Tangra Dağı’nın zirvelerine doğru uçuyordu.

.


lacivertiğnedenlik/chaotica