Saltanatını ilan ettiğin,gönlümdeki tahtını sakındığın veliahtına bırak…
Gelinciklerin arsızca çoğaldığı tarlalarımı , nadasına bırak…
Gökten zembillerine topladığın yıldızlarını al gözlerimden,birkaç çocuğun dudaklarındaki gülümsemeye bırak…
Tellallar sal gıybet meydanlarına , adımı beni yargılayan birkaç sözcüğe bırak…
Tırnaklarınla kanatarak bulduğun derin madenlerimi,yok pahasına pazarlayacağın alıcılara bırak…
Sana armağan ettiğim sözlerimi topla dudaklarımdan , acemi bir yazarın kalemine bırak…
Seni bin hünerle işlediğim yüreğimi bohçala şimdi,bir genç kızın naftalin kokulu sandığına bırak…
Yol ortasında bana söylediğin şarkıları yeniden bestele, huzursuz bir bebeğin ninisine bırak…
Zihninde katılığınla tembelleştirdiğin hayallerimi , gözünün yaşına bakmadan sınıfta bırak…
Kan ter içinde kazdığın çukurların küreğini yasla artık bir ağaç gövdesine….
Beni, benim gözlerimin önünde, kendi haline bırak...