KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 2370 Okunma
- 9 Yorum
- 0 Beğeni
ÜLKEMDEN SAĞ VE SOLDAN İNSAN PROFİLLLERİ
Ülkemizde Komünist, Sosyalist, Milliyetçi, Muhafazakâr, Devletçi, Dinci, Atatürkçü, Ateist, Ulusalcı, Demokrat, Laik… Gibi pek çok düşünce ve yaşam felsefesini bu düşüncelere göre keyfiyette ayrılmış insan grupları, adıyla mukim insan profilleri bulunmaktadır..Bunların bazıları sayılan düşünce karakterlerinden ikisini hatta üçünü de bir arada bulundurabilir.. Örneğin bir kişi hem milliyetçi hem muhafazakar ya da hem Komünist hem de ateist olabilir. Her ne kadar birbirinden farklı görünen çeşitli düşünce grupları olsa da bunlar iki ana grup altında birleşirler; Solcular ve Sağcılar…
Bu iki grubun birbirinden farklı pek çok yönü vardır..Aklıma gelenleri sıralamaya çalıştım.Eksik bıraktıklarım varsa yazının altına ekleyebilirsiniz.. Bu sıralama tamamen yaşanmış birebir defalarca gözlenmiş tecrübelerle sabitlenmiştir..Hiç bir madde rasgele tecrübe edilmeden asla yazılmamıştı. Her birine defalarca kendim bizzat şahit olduğumdan kesin olduğuna inandığım sonuçları sizlerle paylaşmak istedim..
1). Solcular kendilerini emekçi ve vicdani sorumluğu tam olan bireyler kabul ederler, sağcıları ise beceriksiz, hizmetçi ruhlu kabul ederler..Sağcılar ise solcuları iş konusunda ağızları çok laf yapsa da sıra icraata geldiğinde genelde kaytaran kazandığını helal ettirme konusunda özensiz kabul eder..
2). Sağcılar her koşulda “devlete millete hizmet” der, halka hizmeti Hak’ka hizmetle eş tutarlar. Solcular ise genelde muhalefette bulunmalarından olsa gerek rejimin her türlü icraatının karşısındadır ve sergiledikleri tavrın adı “özgürlük mücadelesi” ve “onurlu dik duruştur”
3).Sağcılar Amerikan sevgilisi, kapitalist ve sermayecidirler..Solcular Stalin, Che, eski Rusya ve Arjantin yönetimi sevdalısıdırlar.
4). Sağcılara göre biz Osmanlı torunlarıyız..Tarihi şan ve şerefle dolu onurlu bir milletiz..Sol görüşe sahip olanlar açısından ise tarihimiz soykırımları ile dolu atalarımız ise kesinlikle yağmacıdır..Solcular yakıp yıkan yok eden bir milletin bahtsız evlatlarıdırlar. Hatta bu gün Türkiye’de Hititli, Urartulu olmamasının nedeni asimilasyoncu kimliğimizdir..
5). Solcular her türlü dini inanca saygı duyduklarını söyler ve gerçekten duyarlar da ancak neyin nesi ise İslami kimlik mutlaka irtica göstergesidir.Tehlikelidir..Akıl ve bilimin reddidir.. Sağcılara göre ise solcuların büyük bölümü inançsızdır.
6). Sağcılar bir tatil beldesi veya güzel bir manzara karşısında bir bardak çay ve kahve içerek o güzelliğin tadını çıkarırlar ve doğru olan budur..Solcu birine göre bu manzaranın güzelliği adına yapılan bir katliamdır, böyle bir güzelliğin tadı ancak ya rakı ya da bira ile çıkar.Bazı sağın light kesimleri de bu konuda sol görüşlülerle hem fikirdirler
7). Yazın otobüslerdeki ter ve kötü kokunun sebebi sağcılara göre insanların temizlik kurallarına uymamaları ile ter, sigara ve deodorant kokusunun korkunç birleşimidir. Solculara göre özellikle bunun suçlusu kapalı bayanlardır. Onlar nasıl olsa kapalıyım, kimse beni görmüyor diye genel vücut bakımı yapmazlar aynı zamanda kat kat giyindiklerinden ötrü daha çok terlemeye müsaittirler ve otobüsler o yüzden kokar…
8). Sağcılara göre Osmanlı cihat etmiştir ve gittiği yere adalet götürmüştür.. Solculara göre Osmanlı’nın yaptığı işgaldir. Yunanistan’ın Kurtuluş Savaşı döneminde toprağımıza yaptığı işgalden kesinlikle hiçbir farkı yoktur.
9). Sağcılara göre erkek çocuklarımızın sünneti kutlanacak bir gelenektir gelenekten öte “sünnet”tir... Solculara göre sünnet kutlaması yapmak yeterli değildir... Kız çocuklarının regl görmesinin de mutlaka kutlanması gerekir. Bunun kutlanmaması ilkel bağnaz bir düşünce tarzı ve aynı zamanda çocuklar arasında yapılan cinsiyet ayrımcılığıdır.
10). Sağcılar badem bıyıklı solcular fırça bıyıklıdır.
11. Sol partinin oy oranında en ufak ibrenin yukarı dönmesi büyük başarı sağın oylarındaki yükselme ise kafatasçı ve koyun zihniyetinin hatta aptallığın bariz sonucudur.
12.) Solun en solu Atatürk’ü reddeder ve diktatör olarak adlandırır. Solun orta derecesi ise din konuları konuşulduğunda Atatürk’ü Hz. Muhammed SAV ile kıyaslayacak kadar yüceltir..Çünkü Hz Muhammedin konumunu hakkıyla bilemez... Sağın en ucunda yer alanlar ise Atatürk’ü din düşmanı addeder ve sevmezler. Sonuç en sağ ve en soldakiler tek bu maddede Atatürk konusunda hem fikirdirler..
13). Sağcıların büyük çoğunluğu Nazım Hikmet’i de, Necip Fazıl Kısaküreği’de okurlar.. Solcular ise Nazım’ı, Necip Fazıl’a tek geçerler..Solcular içinden Mehmet Akif’i sadece İstiklal Marşı’nın hatırına şair kabul edenlerde vardır..Şairden saymayanı da.Sağcılara göre Mehmet Akif kesinlikle bu milletin yüreğidir sesidir.
14). Müzik tercihi sağcıların ilahi, sufistik, sanat Müziği ve Türk Halk Müziğidir..Sanatçıları da değişiktir. Genelde sağ görüşe tabii olanlar sanatçı ayrımını çok fazla yapmazlar sol görüştekiler ise kesinlikle bu konuda çok dikkatlidirler, asla sağ görüşlü bir sanatçıyı dinlemezler. Halk müziğinin özellikle Ermenice, Kürtçe, Yunanca versiyonlarını, bir de özgün müziği tercih ederler…
15). Sağcılarda az ya da çok koyuluklarına göre dini inançları emredildiği gibi yaşamaya çalışırlar eğer bu konuda ibadet mecburiyetini bilip yaşama geçiremiyorlarsa bu konuda genelde “yapamıyorum, yaşayamıyorum” diyerek kendilerini eksik bulurlar ve üzülürler.. Solcuların en ateistinin bile mutlaka kapalı babaanne dede gibi ebeveynleri vardır. Hatta yakın akrabalardan biri vaktiyle köyün imamlığını yapmıştır. O yüzden dini bilmediklerinden değil, kalıtsal olarak çok iyi bildikleri için tam anlamı ile dini konulara hakimdirler ve objektif değerlendirirler....İnançsız olanları ise bilip inanmaya değer bir şey bulamadıkları için inançsızlığı seçmişlerdir
16). Sağcılar Kur’an-ı Kerim, ilmihal, tefsir, sünnet derken, solcular “Allah’la Aldatmak” derler.
17). Sağcılara göre iç temizliği yetmez bunu ibadetle tamamlamak gerekir..Solculara göre iç temizliği esastır yeter ki kalpler fesat olmasın...
18). Sağcılar sevdiklerinin mezarına Allah’tan rahmet ve nur dilerler, solcular yerini öğrenemediğim bir adresten ışık talep ederler…
19). Sağcılar siyasi veya politik ortamlarda daha sessiz ve sağduyulu davranır ve biraz da haksızlığı Allah’a havale ederken, kader noktası der sessiz kalırlarken; solcular Allah’ı işlerine pek fazla karıştırmaz daha çok kendi seslerini yükseltir örgütlenir yürür hatta erglere kafa tutarlar kendi haklarını kendileri ararlar..
Neden yazdım derseniz;
Sosyal medyada, yaşadığım çevrede o kadar çok bu konularda insanların tepkileri, birbirlerine karşı anlayışsızlıkları tahammülsüzlükleri gördüm şahit oldum muhatabı oldum ki. Saymakla bitmez. Bu iki görüş grubundan hangisi daha negatif görüşler taşımakta ve toplumla çatışmakta karar okuyucunun…
Herkes kusursuz herkes barışçı herkes en iyisi..Ama değil işte herkes bir şekilde birbirini kategorize etmiş durumda..Biz sürekli birbirimizi “öteki” kabul ediyoruz..Her şey ayrıntılarda gizli belki ufak ayrıntılar gibi görülse de bu ayrıntıların toplamı kümülatif toplamda açık farklar yaratıyor..Yan olmamaya çalışarak yazdım..Sağ görüşlü biri olarak haksız değerlendirme yapmamaya kendime yontmamaya çalıştım.. Yaptıysam eğer ben de empati kuracağıma dair sizlere söz veriyorum..Okuyan herkesin biraz tebessümle karşılayacağı “ sahi yapıyor muyuz” diye üzerinde kafa yoracağı bir yazı olsun istedim…
Daha barışçı daha dostça birbirimizi kabullenmek adına birlikte düşünmeye, farklılıklarımızı daha çok kabullenmeye birbirimizi sürekli eleştirmek yerine olduğumuz gibi anlamaya ve saygı duymaya NE DERSİNİZ?…
Perihan KILIÇ
ESMİZE
YORUMLAR
Genelde taraflı yazılara yorum yazmam ama siz tarafsız olduğunuzu beyan etmişsiniz bu cesaretle yorum yazıyorum. Sosyal medyada sık rastladığım şudur; birileri baş olanlar bir mesaj atar diğerleri yandaşlar olarak o mesajı işlerler. Böylece tatmin olurlar. Bu nedenle sıkılırım taraf olanların karşılıklı yağlaşmasına şimdilerde dine taraftarlık moda oldu. Bu nedenle bilen bilmeyen din lehinde paylaşımlar yapınca alkış alıyor. Bu da kaliteyi düşürüyor elbet oraya da girmeyim. Yazınızdaki bazı noktalarta işaret edeceğim. Önce "İnanma Bil" yazımı ekliyorum çünkü inanç ile bilinç tam anlaşılmış değil. Taraftarlığı inanç sanan bir toplumda yaşıyoruz.
İnanma Bil
İnanç Nedir? Mutlak manada inanç var mıdır?
İnanç:Bir düşünceye gönülden bağlı bulunma.
İnancın tanımında bile bireyselliği görebiliriz! "Her gönülde bir aslan yatar" Yani her gönülde aynı aslan yatmaz! Demek gönülden bağlı olmak bireyseldir. İnsanlık için belki en önemli ve göz ardı edilen sorun burada! İnancın sistematiğinden doğan sıkıntıları aşamıyor insanlar. Gönüllerde yatana müdahale de bu yüzden oluyor. Mutlak manada deliksiz inanç olmaz, bilinç dahi mutlak manada tam olmaz! Bu boyutta algılarımızın göreceliliğiyle inanır ve biliriz. Kabiliyete göreceli. Çoğu zaman "İnanç", "Bilinç" yerine kullanılmış. Hatta bu ayrımı Sait Nursi; tahkiki (hakiki) iman, taklidi iman şeklinde ayırmış. Yunus ise "İlim kendin bilmektir" diyerek, bilmeye işaret etmiş. Yani hem kendini bileceksin, hem de kendin bileceksin; nakil bilgilerle oluşan inancı içselleştirip bilgiye, bilince çevireceksin.
İnanç ile bilinç aynı mıdır?
İnanma, bil!
İnanç ilk adımdır, neyi bileceğimizi bize bildirir. Bilmediğimizi öğrenmek için ilk adım inanmaktır. Define avcısı, toprağın altında hazine olduğuna inandığı için toprağı kazar! Kazıya başlamadanki hali inanç, kazı sonucunda (Bulur ya da bulamaz) bu da bilinçtir. Yani kazıdan sonra hazinenin varlığı yokluğu konusunda bilince ulaşabilir. Öncesindeki inanç durumu kendine özeldir. Sonraki durumu ise topluma aktarabileceği bir bilinç durumudur. Yani insan bilmeden inancını (doğru yanlış) olarak topluma aktarması sadece danışma kapsamında olur. Bildikleri ise tavsiye kapsamında olabilir. Bakın burada önemli olan şu; inanç da bilgi de danışma ve tavsiyenin ötesinde bir dayatma yetkisini vermiyor! Zorlama hakkı hiç yok. Toplumsal adaletin sağlanması için insanların hak ve hukukunu korumak adına zararlı unsurların zor kullanılarak engellenmesi inanç değil "Hukuk" alanına giriyor. Yani şahit "Ben inanıyorum bu kişi suçlu" derse delil olarak değeri yoktur. Şöyle demesi şahitlik açısından geçerli olabilir;"Ben biliyorum, gördüm!" Bu dahi diğer delillerle anlam kazanır. Bilmesi veya görmesi de kendine görecelidir!
İnanç bilince dönünce kalkar mı?
Elinde siyah bir kutu tutan adam, kutuda Dünya'nın en büyük elmasının olduğunu söylese... Kutuda elmas olduğuna inananların tamamı aslında kutuda elmasın olduğuna değil, kutuda elmas olduğunu söyleyene inanır! Çünkü elması görüp incelemediler! Elması önceden bilenler, elması görüp incelediğinde ise artık kutuda elmas olduğuna inanmaz, bilir. İnanç, bilince dönmüştür. Yani söyleyen aracı da inanç da kalkar ve bilinç gelir. Bilinç dahi öncenin öğretilerinin üzerine gelişiyor! Dikkat! İnsan genlerle taşıdığı bilinci kendi yaşadıklarıyla geliştirir. Deneyimleyerek kendi öz algılamasının sonuçlarını bilinç olarak edinir. Öncekilerin ona "İnanç" olarak öğrettiklerini o bilince çevirir. İnanç olarak aktarılan belki öncekilerin bilinciydi ya da sadece inancıydı bu deneyimlenmeden bilinmez. Burada inanç ona kılavuz olur. Çünkü inanmadan tercih yapamaz. İnandığı şeyi deneyimlemek için tercih edebilir. Buraya dikkat biri çıksa ve dese ki; "Bana inanın, kutuda elmas var!" Ama asla kutuyu açmasa; açılmasını isteyenleri de "Hain, inançsız" ilan etse, itiraz edenleri de çarmıha gerseler! Ne olur? Zulüm olur; inanç, bireysellikten çıkmış ve sistematik bir baskı aracı olmuştur... İnancın bilince yol vermeme hali oluşmuştur. Oysa herkesin inandığı şeyi sorgulama ve bilinç edinme hakkı vardır. "Bu Dünya'nın en büyük elması olmayabilir, belki bir yerlerde daha büyüğü vardır." diyen de olacaktır, hatta "Bu elmas değil" diyen bile olacaktır! Bireysel algılar ve inançlar açısından insan özgürce kanaat kullanabilir, tercih yapabilir.
İnancın bilince dönüşmesi esas. Bunun aşamaları elbet var. Örnekteki elmasın kutuda olduğunu söyleyene inanmak ilk aşama . Bu söyleme inanıp kutuyu açmak ikinci aşama, elmasa dokunma, inceleme aşamalarının en son noktası bilmektir. Bilinç halinde inanç kalmaz. İnanç hala varsa bilinç tam oluşmamıştır, şüphe vardır!
Son tahlilde; her konuda bilinç esastır. İnanç tercihe yol gösterir. İnanç da bilinç de kişiye göreceli olduğundan sistematik olarak topluma dayatılması sakınca doğurur. Tavsiye edilebilir, edilmeli. İnancın ve bilincin sadece tavsiye edildiği toplumlarda diğer insanların kendi öz bilincini oluşturması kolaylaşır. Zorlama olursa inanç gelişir ama bilinç asla açığa çıkmaz! Taklidi olan inanç, riya ve "Münafıklığa" zemin hazırlar. İnancı dini alana hapsetmek doğru olmaz. İdeolojik inançlar da dini inançlı veya ateist olmak da kişinin özgür kanaati tercihi olması sebebiyle inanç kapsamındadır. Bilince dönüşmesinin önü açık olursa su akar yolunu bulur. İnsanları standatlaştırmak melekleştirmek gibidir. Literatürde olduğu gibi melekler insana secde ediyor ise insanı meleklerden üstün yapan tercihi ve bilincidir. İnsanı, inanç alanına hapsedip bilince mani olmak; insanı melekleştirmek olur ki dinde aşırılık bu sonucu doğurur. İnanca mani olmak da aynı kapsamdadır. Bazıları da kendi bilinçlerinden o kadar emindir ki başkalarının inancına dahi tahammül edemez... Benzer haller çok yaşandı, yaşanacaktır.
Selametle,
Ahmet Bektaş
Şimdi yoruma gelebildim.
Yazıda 12. maddeye baktım: "Solun orta derecesi ise din konuları konuşulduğunda Atatürk’ü Hz. Muhammed SAV ile kıyaslayacak kadar yüceltir..Çünkü Hz Muhammedin konumunu hakkıyla bilemez..." Burada tarafsınız, taraf olmaya elbet hakkınız var . Konu bu değil. Bakınız siz "Muhammet" yazdığınızda (SAV) eklediniz ama "Atatürk" yazdığınızda (Yüce) eklemediniz nedeni açık herkes saygı ifadesini saygın gördüğüne ekler. Bu konuda tarafsızlık şudur. Atatürk ve Muhammedi insan olarak saygınlık eki olmaksızın değerlendirmek mümkün değil mi? Değerlendiren neden anlamamış olur bakın yazıda "Çünkü Hz Muhammedin konumunu hakkıyla bilemez.." demişsiniz. Bilmediğinden mi acep belki de önemsemiyordur. "Vay kafir mi" denecek! işte burada dikkat etmiyoruz. İnsanların kendi aralarında eşit olduğunu bile unutulur. Nedeni açık taraf ve taraftarlara işaret vermek. Maalesef. Atatürkü herkesten üstün tutma hakkıyla Muhammedi herkesten üstün tutmak ya da İsa ya da Musayı herkesten üstün tutmak kişinin kendi tercihi değil mi ki. Kıyas yaparsa bilmemiş oluyor? Burada dikkat edilecek şey şu kıyas yapması değil felaket felaket onun da Atatürkü en üstün tutmakla kalmayıp başkasına da dayatması. Aynı diğerleri gibi. Yani yeterli bilinci yok deyiverirler kendi gibi düşünmeyene.
"18). Sağcılar sevdiklerinin mezarına Allah’tan rahmet ve nur dilerler, solcular yerini öğrenemediğim bir adresten ışık talep ederler…" Demişsiniz. Durum böyle mi acaba? İzlenimlerim şöyle. Bazı solcular modaya uymuş, ezan, kuran ve inanç konusunda kraldan çok kralcı kesilenleri var. Ve artıyor. "Ne zararı var" derseniz , taklidi bir taraftarlığı mecburen kabullenmenin ileri aşamalarda sorun çıkardığına tarih şahit.Yani içselleşmeyen bir durumun söylemeye dilim varmıyor"Münafıklık" doğurması muhtemeldir. Allahtan rahmet nur dilemek sizin açınızdan belki inanç belki bilin değerinde. Ama başkaları açısından evrenden nur dilemek bu dahi Allah'tan dilemektir. Bilinmeyen kaynak değildir. Hamd alemlerin rabbına mahsus ya. Tamamı ondan kabul edilir. Bilinmeyen kaynaktan dileyenler azınlıkta yani. Onlar da kendi bilinçlerini kullanırsa sorun olmaz. Doğrusu evrenden dilemek elbet. Kaynak evren. Kaynağı yaratan ve idare eden şeklinde inanç ve bilinç ekseninde konu uzar. Sözü çok uzattım. Çünkü yazınızdan cesaret aldım. Yorumum sizde nasıl yansıyacak merak ediyorum. Ha unutmadan sizin gibi geniş açıdan bakanlar çoğalsın ki, toplum huzura ersin.
Tebrik ederim. Saygı ve selam ile.
Esmize - Perihan Kılıç
Ahmet Bektaş
Esmize - Perihan Kılıç
bu gün rahatça ifadesinin nedeni özgürleşmektir.Artık insanlar Allah demekten korkmuyor gizlemek zorunda değil… damgalanmayacak.. bu güven ortamı nedeniyle insanlar daha rahat kendini ifade ediyor..Yüce kelimesine gelince ben Allah veya peygamberimiz için kullandığım herhangi bir kelimeyi sıfat ya da sözcüğü bir kul için kullanmamaya gayret ediyorum “yüce gibi yaratmak gibi ..” Atatürk ve Muhammedi insan olarak saygınlık eki olmaksızın değerlendirmek mümkün değil mi?” demişsiniz kesinlikle değildir.
İnanmayan biri için tek noktada bakıldığında ikisi de sonuçta insandır..çünkü o inançla bakmaz kendi düz mantığı ile bakar kendi çerçevesinden değerlendirir..İnanan biri için Peygamberimiz SAV şu uçsuz bucaksız evrenin zaman öncesinin zamanlar sonrasının Alemin kendisi için yaratıldığı kişidir O bir semavi dinin temsilcisi öğreticisidir..Sadece Türk toplumu için değil dünya yüzünde yaşayan 1,5 milyar insana rehber olan onları selamete götürecek kişidir. İnanmayan biri için ne selametin ne ahretin ne dinin anlamı olamayacağı için peygamberimizin değerini Bir müslümanın bakış açısıyla algılaması ve bunu ortaya koyar şekilde konuşması mümkün değildir..Çünkü idrak kapasitesi bu noktada sıfırdır.
peygamberimiz sav efendimize öylesine düz lisanla ya da hakarete varan dille saldırı var ki ateist arkadaşlarım maalesef bunu her gün dillendiriyorlar şahit oluyorum tercihleri deyip geçmek sanırım inancımla bağdaşlaşmaz..En azından arkadaşım bu benim inancım inanmamak senin hakkın ama inancıma saygı duy ve benim yanımda bu şekilde konuşma diyorum…
gelelim 18.maddede benim “bil” konuma evet mezar hayatı ile ilgili kıyametle ilgili kapsamlı bilgiler vardır elimizde ancak ne gidip dönen ne gördüğünü anlatan olmuştur. Bu konudaki “bilinç” inandığımız ya da inanmadığımız kadardır. Yani kutuyu açıp elması görme şansımız yok..bazı solcuların din konusunu abarttıklarını söylüyorsunuz ama belki de onlar bil” ötesine geçip gerçek “bilince” kavuşmuşlardır..Bana göre kesinlikle öyle ..İnanç noktasında belli bir çizgiye ulaşanları diliniz varmasada Münafıklık ile tabir etmişsiniz..Bu tabiriniz “bil” kapsamındadır “bilinç” olarak sizin bunu tespitiniz imkansızdır.
Evrende büyük bir güç potansiyel olduğu doğrudur..kimi bunun kendiliğinden var olduğunu söyler kimi de bunu elinde tutan mutlak gücün Allahın varlığına evreni şahit tutar..Güzel ve keyifli bir sohbetti her zaman beklerim selamlar saygılar
Ahmet Bektaş
Dosdoğru Olur
İnsan ne söylediğini bilirse, ağzından çıkanı kulağı duyuyorsa sonun olmaz. Bazıları hem ne dediğini bilmez, hemde anlatılanı anlamaz. Böyle olunca da saçma sapan çıkışlar yapar, debelenir durur. Bu şekilde olanların sözüne itibar edilirse felaket olur elbet. Bunlarda ifade özgürlüğü gelişmemiştir. Kendi "Doğru"ları ile yaşarlar ve tüm insanlığın onların doğrusunda buluşması esastır!? Bu nedenle saçmalar dururlar.
Benim deneyimlediğim bir kaç durum var. Mesela bir yazımı veya şirimi paylaşıyorum; yorumların çeşitliliği, birbirinden farklılığı çok önemli. Kısaca "Tebrikler" diyende oluyor. Uzunca değerlendiren de. Bireyin kendi öz algısı ise sorun çıkmıyor. "Doğru" veya "Yanlış" bulması özgür tercihidir. Benim sıkıntılı bulduğum husus şu; eleman yazıyı yeterince okuyup, anlamamış bile direk şahsa, yazara saldırıyor. Yazıdan anladığı kadar kendi taraf olduğunu sandığı ideolojik görüş ya da dini kanaati neyse onu savunmak adına "Gösteriş" yapıyor. Aynı yazıda bana "Dinci" diyen de oluyor, "Dinsiz" diyen de oluyor. Bunun nedeni açık, birey kendi algısını dillendiriyor. Yazı onun için önemli değil. O taraf olduğu ideolojik görüş ya da dini akım yönünde kendi mesajını vermekle meşgul. Anlamakla değil ki.
Bunu yapanlar aşırı uçlarda! Bakınız tahterevallinin iki ucuna oturmuşlar nöbetle birbirlerini indirip kaldırıyorlar. Birbirlerine ihtiyaçları var. En vahimi de şu; iki uçtan başka yerde duruş olmazmış şeklinde diğer insanları uçlara itiyorlar! Oysa "Orta yol" denge "Sırat" noktası var. Karşılıklı birbirlerini indirip kaldıracaklarına ortadaki direği yükseltseler ikisi de yükselecek hemde birbirlerini indirip kaldırmaları gerekmeyecek denge olursa... Galip ve mağlup davranışını bilirsiniz; aşırı uçtakiler dengeyi kendi lehlerine bozup yukarı çıktıklarında yükseklik onları çarpar ve diğer insanları "Böcek" gibi görmeye başlarlar. Denge diğer taraf lehine bozulunca da yakınmaya başlarlar çünkü önceden "Böcek" gördükleri şimdi onları aynı şekilde görmeye başlamıştır. Bu kapsamda mağlup olanlar çaresizlikten saldırganlaşır veya yalakalaşır! Saldırganlaşanların galiplere gücü yetmediğinden kendine yakın olanlara saldırması sık rastlanır. Bu nedenle kulaklarına çöple değilmez. Kolunuzu ısırırlar mazallah... Bir de sık rastladığım; kişi kendi önemini artırmaya çalışır elbet bu en doğal hakkı; sorun şurada: ilk zamanlar yanında yer alanları kendini önemli bulduğu noktada harcar! Buna "Kıdem basması" denir. Bu kişiler beraberce yürüdükleri insanlar sayesinde yükselirler veya kendi çabasıyla yükselirler, fark etmez; yükseldiklerine inandıkları noktada ilk yanında olanları harcarlar. Bu da sık rastlanan bir durumdur.
Son tahlilde; kişi kendi olmalı, ısmarlama fikirlerle, dolma akılla yol alınmaz! Vefalı olmalı çünkü insanlık noktasında kimse diğerinden önde değildir! Kabiliyetler açısından zaten kabiliyeti olan sivrilecek. Buna dikkat edelim. Yoksa örnek verdiğim tahterevallinin bir ucuna itiliverir, haberi bile olmaz. "Dost acı söyler" derler ama dost "Doğru" söylesin, doğru olsun, acısı başka konu.
Bir fıkrayı da ekleyim bari; yılanla tilki dost olmuşlar, dere kenarına gelince yılan kurnazlık edip tilkiye demiş "Ben sudan korkarım, boynuna dolanıyımda beni karşıya geçir" Tilki dostunun bu isteğini kabul etmiş. Tam suyun ortasına geldiklerinde yılan tilkinin boğazını sıklamaya onu boğmaya yeltenmiş. Tilki yılandan kurnaz, demiş; "Ben fenalaşıyorum, öleceğim galiba; uzat başını da son bir kez göreyim yüzünü, vedalaşalım" Yılan kendinden emin başını uzatınca tilki yılanın kafasını kapıvermiş. Dere kenarına yılanın cansız bedenini uzatmış ve şöyle demiş; "Dost dediğin işte böyle dosdoğru olur!"
Dostluklarımız dosdoğru olsun,
Selametle
Ahmet Bektaş
Esmize - Perihan Kılıç
Ahmet Bektaş
Ahmet Bektaş
Din (İl)e Saldırmak
İnsanların huzur içinde yaşaması için hukuku korumak gerekli, bu nedenle kanun ve kurallar doğar. Bu kanun ve kuralları eski zamanda en güçlü olanlar koyardı! O kişiler de bazı “İlah” olarak anılırdı, bazen de kendilerini “İlah” ilan ederdi.
Tarihsel süreçte gelişen insanlar “Yasama” konusunda bilinçlenerek “Ortak karar” ile kanun ve kural koymayı seçti… Bu nedenle uyanan toplumların sancılı özgürlük serüveni hızlandı.
“Ortak karar” ile oluşturulması gereken kanun ve kuralları kendi inandıkları “Kutsal” öğretiler doğrultusunda yapmaya çalışanlar; ortalığa sıçmakla kalmıyor, bir de etrafa sıvıyorlar… Çünkü tarihsel süreçte yaşanan en kanlı savaşlar “Kutsal Savaşlar” dır. Hıristiyanların Haçlı Seferleri ve Müslümanların Cihat (dini yayma) gayretleri insanlığın incinmesine sebep olmuştur! Sadece başka dine mensup olmak suçuyla masum insanların malını, canını, namusunu yağmalayanlar, ganimet (meşru) alanlar; din adına ayaklar altına almışlar insanların haysiyetlerini.
Günümüzde ise toplum içersinde “Kutsal” sayılan işlerin giderlerin karşılanmasında ve bu görevlerde bulunanlar için o toplumun tamamının gelirinden pay kapma yarışı yapılmaktadır!
Dine saldıranların gerekçesi: Toplumda kabul görmüş dinin mensuplarının, diğer dinleri ve dinsizleri baskı altına alarak toplumun ortak gelirinden en fazla payı alması; bu amaç doğrultusunda özgürlüklerin kısıtlanması endişesi.
Din ile saldıranların gerekçesi: Diğer dinde olanların veya dinsizlerin, onların dinlerini baskı altına alacağı düşüncesi; dini alanı bireysel, vicdani özgürlük olarak görmek ve toplumsal alanda hakim kılmamak, toplumsal gelirden dine aktarılan payı azaltmak veya kaldırmak amacıyla dinsel özgürlük alanının daraltılması endişesi.
Her iki endişeyi şöyle değerlendiriyorum; iki kör arkadaş aynı tabaktan dolma yiyorlarmış. Biri diğerine demiş; “Çifter çifter yeme”. Diğeri; “Arkadaş sen görmüyorsun, nerden biliyorsun çift yediğimi?” Suçlayan iddiasını şöyle savunmuş; “Kendimden pay biçiyorum, çünkü ben öyle yapıyorum!”
Son tahlilde; dine saldıranlar ve din ile saldıranlar, kendi aralarında müthiş bir kavga içersindeler! Her iki taraf da masum değil! Çünkü her iki tarafın da haksız menfaat elde etme hırsı var. Tahterevallinin iki ucuna oturmuşlar, birbirlerini nöbetleşe alçaltıp yükselterek toplumu geriletiyorlar. Bu nedenle Yunus, Mevlana gibi olamıyorlar.
Selametle;
Ahmet Bektaş
12 eylül öncesi gelinen hazin nokta...Hoca bir araştırma verir öğrencilerine,sağ elini kullananlar ve sol elini kullananların oranlanmasıdır.Öğrenciler kime sorsalar cevap yok,sen benim sağcı mı solcu mu olduğumu öğrenmeye çalışıyorsun diye.Ha bu kritik dönem de hoca niye bu ödevi verdi bilinmez,bir köy enstitüsü mezunu öğretmen arkadaşımdan dinlemiştim.Neydi paylaşılamayan,oysa bu gün tahammül edebiliyoruz birbirimize anlayışla sevgiyle değişen olgu nedir anlayabilmiş değilim.En çok ta şairler bölümdeki tespit üzdü beni...Sanatı dışında tutabilsek siyasi düşüncelerin.sadece insan olmamız yetmez mi sevilmeye ve sevmeye desem de hasta ruhlar bozacak biliyorum düşüncelerimi.İyiler yapacak kötüler bozacak mı kıyamete kadar.Sevgimle Perihan Hanım ilgiyle okudum.
Esmize - Perihan Kılıç
zaten bir araya toplamın sebebi hani biraz da fazla mı ters düşmüşüz ne diye kişilerin kendilerini sorgulaması kimbilir bir gün birbirini
daha çok seven insanlar yaşar dilerim dünyada
Merhaba...
68 ve 72 li yılların klasik kategorisi...Şimdilerde daha farklı argümanlar da kullanılmakta...Danırım insan yetiştirme düzenimizde sorun var...Geçmişte her inançtan ve ırktan olanlar bir arada yaşamayı başarmışlar...Biz de yapabiliriz...
Mevlananın Yunusun hoşgörüsü...İlmitavır sahibi olarak...Saygı duyarak...Herkes sırırlarını bilirse...Kırmadan dökmeden...
Teşekkürler...
Esmize - Perihan Kılıç
Cemal Kutay Kurtuluş harbi sırasında yaşanan bir olayı naklederek;
Bir grup yaralı Mehmetçiğin Alman revirinde tedavi altına alındığını ve bir Mehmetçiğin kendisini “iyileşeceksin” diye teselli eden Liman Paşaya; “Paşam ben kendimi düşünmüyorum… Biz mangada on iki arkadaştık dördümüz şehit oldu geri kalan hepimiz yaralandık dördümüzü buraya getirdiler ötekiler ya orada ya da bizim revirde. Hep bir arada olmak istiyoruz. Söyleyin ne olur Burası daha iyi ise onları da buraya getirsinler, ya da bizleri de onların yanına götürsünler… Onların bizden farkı ne? Dediğini anlatır ve döner bu hatırayı naklettiği 2003 Türkiyesine sitemini dillendirir aynen aktarıyorum;
“Çocuklarımız birbirini öldürüyorlar, İnsafsızca, acımasızca gözlerini kin bürümüş olarak…
Birbirlerini kurşunlayanlar işte bu arkadaşları kendileriyle olmadıkça daha iyi ve rahatı reddeden kahramanların çocukları, nihayetinde torunlarıdır.
Ne oldu bu millete?
Evet… Ne oldu?
Tercüme edilecek kitaplar yazmıyor ki bugünkü “çevirmen”(!)ler cevap bulsunlar… Biz bu muhteşem KÖK’Ü kopya ve tercüme uğruna kaybettik…”
Sağı, solu, Lazı, Kürdü herkesim,
Bu vatanı kuranlara merhaba,
Mevlana’dan soluduğum nefesim,
Alanlara verenlere merhaba… demiştim bir şiirimin bir dörtlüğünde...
Esmize - Perihan Kılıç
Günaydın sevgili PERİHAN hm.ef. dost.
Her metniniz,makaleniz,kimi şiirleriniz gibi
işte bu tesbitlerinizi de dikkatle okudum;
hernekadar,yaşlılığın getirdiği doğal anlayış,
feraset sıkıntıları yaşamaktaysam da..
----.
" Daha barışçı daha dostça birbirimizi kabullenmek adına birlikte düşünmeye, farklılıklarımızı daha çok kabullenmeye birbirimizi sürekli eleştirmek yerine olduğumuz gibi anlamaya ve saygı duymaya NE DERSİNİZ *.."
Can-ü gönülden ve yürekten AMİİİİİİİN diyor,bilvesile sevgi ve saygılarımı yolluyorum değerli dost..
Esmize - Perihan Kılıç
Malesef bu böyle Arkadaşım Bizler İnsanız öncelikle sağcı olalım yada solcu olalım sırf insan olduğumuz için birbirimiizi sevmek zorunda değiliz ama saygı duymak zorundayız Şimdiden günün seçkisini gördü gözlerim kutlarım cesaretinden dolayı Arkadaşım sevgimle...
Esmize - Perihan Kılıç
KÜLLİYAT
iyi bir gözlem ve emekle hazırlanmış bir yazı
ayrık otları düştüğünde toprağa
atılmıştı etiket sisteminin kökleri
ilk kırmızı lekeyle tescillendiğinden beridir
insanlığa giden yolu kaybettik
-oysa kardeşti insan Adem ile Havva dan-
aşabilseydi eğer ki egosunu cennete varacaktı yolu
şimdilerde dudaklarda eğrelti türküler dolanmışken
dua yakalım mı göğün burcuna
-insan olmaya geldik- diye diye
saygıyla şair...
var olun
Esmize - Perihan Kılıç
Esmize - Perihan Kılıç
Galiba ÖNCE İNSAN olgusu.Söylenecek çok söz varken sadece Kızkulesi'ni seyrederek hayatında hiç görmediği Zap Suyu'na ağıt yazanların samimiyetini belirteyim ve bu mükemmel yazı içeriği nedeniyle Sn.yazarı kutlayarak selam ve saygılarımı sunayım.
Tebrikler Efendim.
