Belirtilen , kesilen ve cizilen yol ayrimindaki secenegi yapamsi o donemde ogrenciler arasinda mecburiyeti luzumlu kiliyordu.
Dilerim hem gonlu hemde akli, onu sorunsuz demeyimde sansli olanlardan eylesin..
Ugur ola..
Kutladim gonulden seckiyi.
saygimla..

KESİNLİKLE HAKETTİĞİ ŞEYDİ LO KIRMIZI KURDELA...TEBRİK EDERİM DEĞERLİ DOST...SAYGIYLA

geç kalmışım... ama kutlarım suskunyazarımı....

serinin her bölümünü okudukça iyi ki o yıllarda üniversiteye gitmemişim diye şükredesim geliyor...ama delikanlı maalesef işin iyice içinde artık:( sanırım ailesinin kaygıları da yersiz değilmiş,ki oğullarını tanıyorlar..ee kan da var tabi,amcanın yolundan gidiyor..şimdi bir de şu sevi olayı..artık delikanlımız hepten kendini kaptıracak bence,biraz da kıza hava atmak var tabi işin ucunda artık:)

hemen saf değiştirme durumu bana garip gelmedi değil,bilmiyorum ne kadar gerçekçi..o yılları şu ana kadar sadece izledik,okuduk ama ne kadar objektifti,tartışılır...onun için şöyle şöyle olurdu bence diye bir fikir yürütemeyeceğim..

ama kahramanımızın hayatında güzel bir şeyler olsun diliyorum,ki en güzel şey nedir?aşk...ve sanırım havada bu koku ziyadesiyle var:)) yeni seride bir dialog bekliyorum artık kendimce:)

saygılar suskunyazar...

Tefrikayı birinci bölümünden itibaren okumaya karar verdirecek kadar ilgi çekici bir bölüm okudum.

Tebrik ediyorum sayın yazar.

Güne gelmeyi fazlasıyla hak etmiş bir yazı...Zira, insanı o günlere taşıyacak kadar etkili bir anlatım ve uslupla yazılıyor hikayenizin tümü...başından beri takipçisi olduğum hikayenin her bir bölümü ayrı ayrı merak konusu ve heyecanla okuyor insan...çok söze gerek yok bence, dileğim bu hikayeyi bir gün bir kitapçının raflarından , kitap olarak satın alabilmek...ki yolunuz oraya doğru gidiyor, hissediyorum...başarılarınız daim olsun diyor, tüm kalbimle kutluyorum etkili, seçkin kaleminizi...emeğinize, yüreğinize sağlık Turgay bey.Sevgimle/saygımla...

İtiraf etmem gerekirse; öykünün önceki bölümlerini okumamıştım.
Buna rağmen, okumak keyif verdi. Başarılarınızın devamını diliyorum.
Saygı ile

O yıllarda çocuktum. Babam anlattı sonradan bana. Çok acılar çekilmiş, çok evlatlar toprağa verilmiş.

Oyunlar hala tezgahta. O yıllarda gençlerin arasına nifak sokulmuş birbirine kırdırılmış; şimdi de bin yıldır öz kardeş gibi yaşayan iki halkı birbirine kırdırma çabası var.

Öykü çok ilginç hale geldi. Ve yine sonda bir gizemle bitti.
Merakla bekliyorum...

Sevgiler, selamlar...

Evet! Sonunda dileğim gerçekleşmiş. :) Birçok kişinin zevkle okuduğu dizi, bir bölüm de olsa güne gelmiş. Kendi yazım kadar mutlu oldum.

Tebrik ediyorum Turgay hocam.

Tahmin ettiğim gibi olaylar belirginleşiyor. Kızla ilgili mevzuyu da merak ediyorum. Bakalım neler olacak.

Resim ayrıca hoşuma gitti.

Saygılar...

Yürekten tebrikler hocam. Başarılarınızın devamını dilerim. Hangi yolu tuttu kahramanımız, o yol onu hangi sokaklara sürükleyecek bakalım. Sabırsızca beklemekten başka çare yok. Saygılarımla...

tebrikler hocam

merakla bekliyorum bir sonraki bölümünü

kutluyorum gün başarınızı

saygı ve hürmetlerimle

Tebrikler güne gelen yazınıza, devamını takipteyim, selam ve saygıyla.

ufuktaki aşk seriye başka bir heyecan katacak gibi görünüyor...harika gidiyor.... saygılarımla..

İki gruptan birine seçmek zorunda kaldı gençte. Yakın olduğunu seçmesi de gayet normal. Gittikçe güzelleşerek devam ediyor öykü. Tebrik ederim Turgay Hocam. Saygılarımla...

-Yavaşça gerileyip gidelim buradan. Hep beraber! Hadiii!

Bu söz akıllarını başlarına getirmişti. Hemen geri geri gidip, deniz yönündeki parka daldılar. Dalgalar hızla vuruyordu kıyıdaki kaya ve duvarlara. Buna rağmen görünmemek için kayalara oturup denizi izlemeye başladılar. Bu arada konuşuyorlardı kendi aralarında.


Neyse ki ilk şoktan denizle çıkmışlar. Dalgalar da hareket halinde öğrenciler gibi. Belki de olanlara tepki veriyor dalgalar, kayalara hızla çarparak. Deniz, yaradılışı gereği dalga üretir. Dalgalar da doğası gereği sürekli çarpar kıyıya. İnsanların derdini anlamakta zorlanıyordur deniz bile.


..............Oğlum artık bir tarafa yaslanacağız. Başka çare yok. Zaten artık bu tarafa yaslanamayız. Bizi düşman gördüler. Gidip diğer tarafa kaydolalım. Sizi bilmem ama benim niyetim bu..................

Bir anlık yanlış anlama ile "bu taraf" kaybediyor, gençlerin taraf olmasını. Pamuk ipliğine bağlı herşey, kargaşa belirliyor her tarafın kaderini. Düşman gördüler çocukları fakat belki de kısa bir süre içinde kendi yanlarında olacaktı, gençler. Uzun uzun düşünüp karar vermek için gençlerin vakti pek yok. Yazının kahramanı bir hafta araştıralım dese de bir tesadüf sonucu bir tarafa dahil oluyorlar çok da anlamadan ne olduğunu. Amcasının da ait olduğu tarafa yönelmek, biraz olsun rahatlatmış delikanlıyı.


....................O günden sonra ders ve fikir hareketlerini birlikte yürütmeye başladı delikanlı. Gittikçe tanınıyor, tanındıkça düşmanları da artıyordu. Okuldaki birkaç liderden biriydi artık............

Delikanlı, lider artık. Bazen hayat bana çok karmaşık gelir, anlamakta zorlanırım. Hiç ilgisi ve bilgisi olmadığı olguların içine tesadüfen girip sonra da liderlik noktasına gelebilmek...
Belki genlerinde ve kişliğinde liderik vasıfları vardı ve inandığı değerleri bulunca liderlik ortaya çıktı. Belki de kendi dünyasına ve kişiliğine uygun değerlerle tanışınca, inancın ve cesaretin de etkisiyle çok çalışıp lider oldu. En kötüsü insanın kararsız kalmasıdır, iyi bilirim. En azından akacakları ırmakla tanışıp birer de kayık edinmiş delikanlı. Çakı taşımadan yüreği ile savunacakmış kendini. O devirlerde öyle delikanlılar varmış, evet.


“Aman Allahım!” dedi içinden. “Bu kız o!”. Yaklaşıyordu kız. Tıpkı o etütte gördüğü gibiydi. Yürüyüşü, tavırları, gülümsemesi…

Yürüyüşü, tavırlarını biliyorduk, etkilemişti delikanlıyı. Bir de gülümsemesi varmış, etkileyici. Bu şekilde teker teker anlatılması kızın, daha çok akılda kalmasına ve merak uyandırmasına yarıyor. Bu anlatım çok hoşuma gitti. Azar azar damlıyor kız, sayfaya.

Bu tarz yazılar okuduğumda eskiye dair, ister istemez kendime ait fotoğraflar geliyor aklıma. Hem çok mutlu oluyorum, o yılların sevgiyi algılama biçiminden. Hem de çok hüzünleniyorum, aklıma gelen sahnelerin, içimi ezen etkisinden.

Öyküde yetmiş ve seksenli yıllarda okulları karıştıranlar çıktı sahneye.
Neye kime hizmet ettiğini bilmeden öyle fidanlar telef oldu ki!
Gençlik geçip olgun yaşlara erişince insan daha tarafsız düşünebiliyor, gençliği maşa olarak kullananları.
O dönemleri biraz hüzün biraz korku ile andım yazınızı okuyunca.
Lise sondayım ortalık iyice alevlenmiş, bizim lisede olay çıkmadığı için kapısına molotof bırakıp kaçardı provakatörler, müdür bizim dağılma saatimizde ekip otosu bulundururdu çıkış kapısında.
Neler olacağını merakla takipteyim,selam ve saygılar...

üff ama hiç oldumu bu tamda kızla konuşup tanışacakken kesilirmi hıh :( pat diye düşmüş gibi oldum sonu böyle bitince:))

Şimdiki gençlik o döneme nazaran daha sakin sanki. O zaman sorgulayan mücadele eden bir gençlik vardı gibi. Şuan kuru gürültüden başka şey yok.

Gençler okumuyor araştırmıyor, kulak dolma bilgilerle hareket erden bir nesil. Hesap sormayan bir davası olmayan.

Akıbetimiz hayrola..


Yine 3. bölüm gibi sonlandı bir kız çıktı karşısına bakalım bu kez nasıl bir gidişat bekliyor genci..

Devamını kısa zamanda gelmesi ümidiyle saygılar..