KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Cennet Oğlan
21 Şubat 2008
Biz didişirken sosyal yaşamın omuzlarımıza yüklediği angaryalarla, tetikte beklerken, hangimiz hangimize önce kazık atacak diye, birileri atı alıp Üsküdar’ ı geçti Cennet Oğlan. Bir hemcinsini gördüm yolda, elinde çiçekler, bir başkasını gördüm sonra cebinde yüzükler ve yüzleri günışığı, bizse hala sosyalitemizin derinliklerine gömmüşüz kafayı, resmen dalga geçiyoruz birbirimizle, ille de çıkmam diyoruz. Olacak iş değil, yapılacak şey değil, bana göre değil ama öyle. Korkun korkum oluyor, korkum kaçışın oluyor. Birşeyler en başta yanlış gitti derken gözümü orada açıyorum, yoksun, yalnızım, soğuk ve yeşil maskeli adamlar içimi söküp çıkarıyorlar. Farkımda bile değilsin, sen o ara, uyuyorsun...
Dün gibi halbuki, aşk dedik ve başladı pikap dönmeye, şimdi zorla çiziktiriyorsun plağı, sesim çıkmıyor. Üstelik sen çiziktirdikçe yaralarım kabuklarından soyuluyor, acı çekiyorum, sesim çıkmıyor.
- Şşşş... Cennet Oğlan uyuyor...
İmzamı atıyorum faili olduğumuz bir cinayetin altına, sıfatım sonsuza dek, bebek katili oluyor, Cennet Oğlan, farkımda mısın?
Aşka dair ne varsa, akan kana karışıp, kayıp gidiyor ellerimden. Ölüm hiç bu kadar yakın olmuyor, İnanç hiç bu kadar yitirmiyor anlamını, Şehir hiç bu kadar uzak gözükmüyor gözüme. Doğru ve yanlış hiç böylesi benzeşmiyor, Hayat!
- Korkma... diyor annem.
Cılızından bir ışık dileniyorum, şimdiden bir sonraki günahıma ağlar oldum, elimde değil, dayandıkça üzerime üzerime çöküyor şu sizin Hayat. Dayandıkça uzaklaşıyorum kalp gözüne, annemin ayakları altıydın hani, ezildikçe eziliyorum, peki sen neden hala bu kadar uzaksın Cennet?
Bir adım atana bin adım atarım, Tanrı şahit, uyan da bir adım at Cennet Oğlan. Aşk mesafeye gelmez derler, ayrıştır bulandığı kandan, getir koy önüme, bu kadar mı zor?
Günler geçiyor, saatler, dakikalar aynı mesafede ve ben daha çok kayboluyorum topraklarımda, çoğaldıkça azalıyormuş insan, canım yanıyor. Lütfen uyan artık Cennet Oğlan.
Zaman aşkıma tecavüz ediyor, durdur!!
Zaman elinde falçata anılarımı deşiyor, durdur!!!
Zaman elinde kezzap yüzümü dağlıyor, durdur!!!!
... Diye çığlıklar koparıyorum ciğerlerim boyu ama sana yetmiyor, sana yetişmiyor.
Sen, o ara, hala uyuyorsun...
Beste Gül Öneren.
Kaçtığım, korkup sövdüğüm, ayıpladığım herşey ve herkes bendim. Hikayem anlama süreci mi yoksa sonrası tepetaklaklığı mı zamanın üzerim boyunca, buna zaman karar verecektir. Farkındalıklarımın tümü kişisel zeminlerde ne kadar önemliymiş gibi görünselerde, genele vurulduklarında hala, oldukça, önemsizler...
