Ayın kaderidir güneşin etrafında dönmek…
Sen onu güneşe aşık sanırsın oysa.
Çünkü bir pervanenin ateşin etrafında dönüşü gibi döner, döner, döner…
Sonunda aşkı onu öyle bir zirveye taşır ki; artık dönüş yoktur, orda kendini ateşin içine atıverir pervane.
Ateşle yok olmaktır onun kaderi…

Benim kaderim gidenin ardından bakmak mıdır?
Herkes gider mi böyle? Diyorsun.
Gitmek gidenin kaderi midir?
Onu bilmemde,
Gitmeyi istemek gidenin tercihidir.
Her tercihte bir sonuçtur…

Gitmekten yana yapmışsa tercihini,
Gitmek kaderidir şimdi.
Herkes gider mi kaderine?
Sen bırakırsan gider.
Sen farkına varmakta gecikirsen birlikte yaşamanın inceliklerinin, o zaman herkes gibi oda gider…
Kendin için değil, kendiniz için yaşamayı beceremezsen herkes gider…
Hiçbir gidişte sebepsiz değildir ve tahammül eşiğinin aşıldığı son noktadır.

Yeni bir başlangıca kapı açılsa da her gidiş,
Geride kalan senin için bir sonuçtur.
Başarısız geçirilmiş bir imtihanın üzüntü veren sonucudur.
Hayatı anlayamamış olmanın, hayatına yansıyan en acı sonucu.
Ve hiç yakıştıramazsın kendine,
ve gidene de.
Nice haketmedimler tırmalar yüreğini.
Ama giden gider.
Herkes gibi oda ardına bakmadan gider.

Sen gelirken yakmadığın için gemileri,
O senin yakmaya kıyamadığın gemilerle gider.
Vakit erkendir ya senin için,
Ama giden gitmiştir.

Şimdi sen neden gitmesine izin verdiğin için kendini yargıla…
sorgula…

Birde unutma!
Herkes gider…
Bu her şeyin sonu değildir…

Selam ve dua ile….

17/09/12 bağlaraltı