Zaman...
Zaman...
Nasıl bir adın varsa adın kadar da şanın var...
Nasıl yapıyorsun o kadarını bilmem,
Ama bu kadar itaatkar olup da
Bu kadar asi oluşuna şaşmamak elde değil...
Ne mümkün anlam verebilmek sana.
Her zaman bir yıl aynı...
365 gün 6 saat...
Dört yılda bir kaçamak yapsan da
Biriktirdiklerine sayalım...
Her günün değişmezliği de tartışılmaz tabii ki...
Her gün,her şey aynı saatte başlamalıdır...
Ne var ki asi insanlar
Uymuyorlar bazen sana
İnsanlığımıza ver,
Biz seni affettik biriktirdiklerinden dolayı,
Sen de bizi affet insan oluşumuzdan ötürü...
İlaç diyenler de var senin için.
Her şeyin ilacıymışsın öyle derler...
Peki neye ilaçsın
Unutulmaya mı?
Unutmaya mı?
Umutların her geçen saniye hayal kırıklıklarına vurmasını mı?
Bana mı?
Benim için değilsin sanırım...
Benim için sadece zehirsin...
Senin yüzünden çektiklerim,
"Zamanı gelecek" deyip bekleyişlerim,
Zamansız gidişlere ağlayışlarım,
Zaman zaman gülüşlerimdeki içtensizlik...
Hep senin yüzünden değil mi?
Beni hep beklemeye zorladığından değil mi?
Sen söyle;
İlaç mısın
Yoksa zehir mi?
19.02.08