- 1227 Okunma
- 5 Yorum
- 0 Beğeni
Minik Yürek
-Geliyorlar!
…
Minik yüreği, heyecanla kıpırdadı. Dokuz aydır, hiç durmadan, anlatılan bir öykü; gerçek oluyordu.
Oda, bir anda, hareketlendi. Herkes, kapıya doğru koştu.
…
O’nu unutmuşlardı.
…
Babası, kucağında birşeyle girdi, içeri. Yüzüne baktı, babasının. Hiç alışık olmadığı bir ifade vardı, yüzünde. Adını koyamadı; bilmediği için, o duyguyu.
Beyaz elbisesinin etekleri savruldu, koşan insanların rüzgarında. Kendisini unutanların arasından, bir yol açarak, küçük yatağa yaklaştı.
…
Hala devam ediyordu, unutulmuşluğu.
…
Önce, çığlığını duydu. İçi titredi, tüm küskünlüğüne rağmen. Elini uzattı, dokunmak istedi…
-Hayır, sakın dokunma!
Dondu… Anlayamadı; neden dokunamazdı? O’nu seviyordu. Dokuz aydır, o’nu bekliyordu; kardeşini.
Küskün gözlerle baktı, beşiğin etrafındakilere…
Unutulmuşluğunu kavradı, minik yüreği.
Ne yapacağını, bilemedi.
Ne tepki vermesi gerektiğini, bilemedi.
Gözleri doldu.
Minik yüreğinin bulduğu tek çare; bağırmaktı…
Tıpkı beşikteki küçük kardeşi gibi…
Bağırdı…
-Sus! Kardeşin uyanacak. Sen, ablasın.
Hayır, dedi içinden. Ben, abla olmayı istemedim. Siz, beni, abla yaptınız.
…
Sustu…
Hala hatırlanmıyordu…
…
Arkasına döndü.
Üzgün yüzü, keyifle aydınlandı.
Oradaydı…
Kollarını açmış, onu bekliyordu…
Sevinçle uçuştu, bu kez, etekleri…
Elleriyle itti, beşiğin etrafında toplanmış insanları…
Sevgiyle sarıldı, babaannesinin boynuna…
Yüzünü gömdü, alıştığı kokuya…
Sevgiyi hissetti, minik yüreğinin tüm gücüyle…
UNUTULMADIM, dedi içinden….
Eser Akpınar
02.08.2012
İzmir
YORUMLAR
ben sanırım bu babannaeyi tanıyorum:))
Allah analı babalı büyütsün yeni bebişi de inşallah
sevgilerimle Eser hanım
Eser Akpınar
Sevgili Eser hislerinizi öyle güzel anlıyorum ki!
Altıbuçuk ay önce ortanca oğlumun bir kızı oldu, ilk çocuğu olan benim de göz bebeğim o zaman beş buçuk yaşında.Önceden oğlum ve gelinimle konuştuk onlar da bu konuda çok şuurlu.
'Bebeği elleme demek yok sadece nasıl seveceğini gösterelim, hiç kimseye öptürüp, koklatmazken sadece abisi olarak sen başından öpüp koklayabilirsin, çünkü o seni çok seviyor, başkaları mikrop bulaştırabilir, çok küçükken sen başından koklayıp sevebilirsin diyerek aralarında çok güzel bir diyolog oluştu.Kızımız da onu görünce deli oluyor, araları gayet iyi.
Siz daha iyi bilirsiniz yasaklar cazip hale getiriyor.Anne baba hassas olmak zorunda, bir süre sonra yoluna giriyor.
Önce hep abiyle ilgilendik kendini önemli hissettirmek öncelikle bizim oğlumuzda işe yaradı.
Bu arada yeni torununuz hayırlı. dünyanın en tatlı canlıları onlar.
Okurken minik kızınızın hislerini çok güzel yansıtmışsınız, bugünümün yazısı, tebrikler şimdiden, selam ve sevgiler.
Eser Akpınar
Cok tesekkur ediyorum, guzel dilekleriniz icin. Allah, butun yavrularimizi korusun.
Sevgilerimle.
bazen dizeler dersin ki ""ben kokuyor"" ben büyümek istemedim ki çocukluğumu yaşamak istedim"" olgunluk elbisesi hep büyüktü ama paha biçilen hep oydu...yürek yangının konuşmuş can ve bak gör der gibi ondandır ne zaman bir arkadaşımın ikinci bebeğine görmeye gitsem evdeki çocuğa hediye alırım gönlünü alırım...sevgilerimle çook güzeldi :)
Eser Akpınar
Sevgilerimle.
Eser Akpınar
Sevgiler, selamlar.
AYSE 09
VE HEPSİNEDE BAKTIM ANNELERİ ÇALIŞINCA HALA BAKIYORUM
SAYGIMLASIN CAN
Bu beyaz etekli kızı ve babaannesini, Edebiyatdefteri sakinleri çok iyi tanırlar. Yıllarca babaanneyi ve kucağındaki o kızı hep gördüler çünkü. Her yazısında, her şiirinde köşelerdeki profil resimde varlardı kucak kucağa.
Şimdi o minik kız büyümüş ve kardeşine abla olmuş.
Ne güzel... Yine babaannesinin kollarına sığınmış.
Tebrikler bu güzel ve ders veren yazıya... :)
Selamlar...
Eser Akpınar
Yine de hepsinden olgundu, hayatımın ışığı..:-)
Selamlar.