Beynimin kuytu girdaplarından çıkıyorum tarumar olmuş saçlarımla, sisli bakıyor gören her yanım,sızlatıyor genzimi savurgan hıçkırıklarım ,benden habersiz damlıyor artık,gözyaşlarım derin karanlık kuyularıma ,kimse görmeden gizlice taşırıyorum kuyularımı ,akıyor memleketimin sonsuzsuz bozkırına...
Diriliyorum .... penceremden bakıyorum ,dudağında yeni öğrenilmiş melodili bir ıslık ,elleri cebinde haylaz çocukluğuma
,buğday kokusuyla şen olan tozlu topraklarıma ,tezenin her vuruşunda inlettiği yazgıma....Göz kapaklarım aralanıyor ardından, kirpiklerimde müebbet birkaç damla tuzlu yağmurla ,vedalaşıyorum gökkuşağına koşerken yitirdiğim çocukluğumla...uyanıyorum...
sensizliği körkütük içtiğim kurşun kokulu odam...dağılmış birkaç resim, duvarda ayrılıkların yazıldığı uzun mısralı bir şiir... gözlerim fersiz dolaşırken odamın her köşesini ilişiyor ressamın tualine, yarım kalmış karakalem bir kısrak resmine ,tutunmaya çalışıyor tüm asiliğiyle, seyisini bekletiyor olmalı ressam ,elinde bir bardak kaçak suriye çayı ile..*