Seninle ne zaman göz göze gelsem hava hep soğuk olurdu.. Bana ise çok şey olurdu.. Önce aptala bağlıyorum.. İşten kalma aklımla ne olup bittiğini çözmeye çalışırdım. Bi bok da çözemezdim aslında.. Ekstra iş yapmış bir adamın gece yarısı yorgunluğuyla karşındaydım.. Üstelik titriyordum biraz.. Biraz mı? Suçu havanın soğukluğuna atıp masaj aleti gibi titriyordum.. Üşümekten de değil o da.. Şaşkındım.. 365 günden fazla olmuştu en son göz göze gelişimizden.. Canım acıyordu biraz.. Sana adam gibi merhaba bile diyemiyordum.. Kasıldım biraz.. Yorgunluğum karşında daha da artıyordu.. Sana güzel sözler söylemek istiyordum.. Sana güzel sözlerle beraber sarılmak istiyordum.. Sarılırken saçlarını koklamak istiyordum.. Parmak uçlarını öpmek istiyordum biraz.. Gerçekleştiremiyordum.. Kıvranıyordum adeta.. İçten içe ölüyordum. Keşkelere küfür ediyordum biraz.. Keşke sana güzel sözler söyleseydim, sarılsaydım, saçlarını koklasaydım ve parmak uçlarını öpseydim.. Olmadı.. Mesafeler aşka engeldi.. Mesaferler diyorum.. Aramıza hiç yakışmıyor.. Yanyaneyken uzaktık adeta.. Tam yerinde söylenmesi gereken ’seni özledim’li cümleleri içimden söylemekle kaldım sadece.. Sana, seni seviyorum diyemedim.. Sana, aşkından geberiyorum diyemedim.. Aptaldım biraz.. Fazla kötü niyetli düşündüm.. Her konuya ilk önce kötü tarafından bakıyordum her zaman. Bu konuda bakmamalıydım. Bunu anladım.. Seni seviyordum.. Bunu belki biliyordun.. Bunu belki bildiğini sanıyordum.. Ama anlatamıyordum... Korkaktım.. Gözlerine ara ara bakabiliyordum.. Çelimsizdim.. Mesafelere yenik düşüyordum.. Suçsuzdum... Çünkü sadece seni seviyordum...

Gokhan Aksu