((((bu yazı ilk okul sıraların okula gidereken hatıra defterime yazmıştım:))






Hayatımızda gülmek için neden aramamalıyız aslında.Kendini yalnız hissetiğin bi anda bi kitaba ,şarkılara,şiirlere dostlarınıza sığının.Hiç biri olmuyor mu uyumayı deneyin.O da mi olmuyor???
O zaman hayal edin geçmişinizi ya da hayal kurun geleceğinizle ilgili. Olmadı duygularınızı bi kağıda dökün.


Mutluluk her zaman yanı başımızdadır aslında bazen görür bazen de görmemelikten geliriz.Mutluluğu görmeyen insan ağlamayı tercih eder.Ağlamak insanlara çok zor gelsede ağlamak gülmek kadar güzeldir bazen.Bazen de ne gülmeyi ne ağlamayı tercih edersin düşünürsün sadece.


Bazı insanlar ağlamaktan nefret eder.bazıları ise gülmekten.Ben her ikisini de severim.Bir insanın yanında gülmek.Ağlıyan birinin yanında ağlamak güzel.
Hayatta bazen mutluluğu aramayanlar var mutluluk çok uzak bi yerdeymiş gibi gelir.Fakat bilmezler ki mutluluk ta size gözleriniz kadar yakın nefesiniz kadar uzaktır.


Hayatta sevmediğimiz insanlar vardır.Bazıları da çok fazla severiz.İnsanlar neden sevilmez ki hepsi aynı yaratıklardır.Sevmeye çalıştıkça sever kalbimiz tertemiz olur.Yok hepsinden nefret ediyorum diyorsanız da o zaman kalbinizi nefrete kaptırır karartırsınız.Yavaş yavaş kendinizden de nefret edersiniz.Neyse lafı uzatmayım herkesi sevelim..benim yaptığım gibi....