Anamın dört kızı varmış beşinci ben doğmuşum konu komşu sormuşlar neyi oldu demişler yine
bir acı kız doğdu diye cevap vermişler. Babam ağabeylerine ayıp olmasın diye amcama sordurmuş
kızın adını ne koyalım diye? Amcamda Besdi koyun demiş ismimin anlamı yeter demek ..Benden sonra
üç erkek, iki kız kardeşim daha doğmuş. Köy yeri anam babam zorluk çekse de ben çocukluğumu
bir daha yaşamak isterdim. Ablalarımın, kardeşlerimin, Koyun kuzu içinde çok güzel zamanım geçti.
Damımız taştan topraktandı. Geniş bahçelerimiz harmanlarımız vardı. ayak yalın , başı açık,
tavuğun, kazın, civcivlerinin içinde onlarla beraber büyüdük. Orta halli bir aileydik her isteğim yerine
gelmese de sütün ,yoğurdun, etin, peynirin, yağın içinde yüzdük. Yiyecekte hiç gözümüz kalmadı.
Beş altı yaşlarındaydım. Bir karın ağrısı yakaladı beni, on kardeşin içinde bir ben hasta oldum .
Babam birkaç köy hakimlerine götürdüyse de hiçbir faydası olmadı kimisi göbeyime eliyle bastırırdı,göbeği
düşmüş yerine gelsin diye. Kimisi mideme bastırıyordu ,midesine su dolmuş boşalsın diye.
Bu hakimlerin yüzünden bana istediğim kadar su içirmezlerdi midene dolacak diye ,kızarlardı hep.
Gizli gizli su içer doyardım. Hoplamaya oynamaya bırakmazlardı, göbeğini yerine yeni getirdiler
dikkat et bir daha düşer diye. Hastaydım diye okula da göndermediler. Bizim karsın kışı ,karı
altı ay sürer hele dağ köylerinin yazı hiç gelmez. Benim hastalığım geçmeyince babam beni karsa
doktora götürdü. İlk defa şehre geliyordum, ilk defa tren gördüm .Büyüklü, küçüklü her türlü araba görüyordum.
Hiç fayton görmemiştim. At koşulmuş, tekerlekli fayton da çok ilgimi çekmişti. O zamanlar bizim köyde,
kışın kızak , yazın öküz arabası vardı. Traktör bile yoktu. Çok şaşkındım. Kocaman tren dumanı çıkıyor,
arkasında vagonlar dizi dizi ,hayretle izliyorum etrafı. Bir faytona bindik, doktorun mua yene hanesine geldik. Doktor beni muyane etti, ağrın nerde, nasıl ağrıyor, diye o soruyor, bende köy diliyle konuşup anlatıyorum.

BESDİCE