AFFetMeYeCeĞiM HiÇ
Varlığınla bir düş deryasına dalmışcasına yüzdüğüm kuyularım vardı
Zorluğun kollarına atarken kendimi halbuki hiç tereddüt etmezdim
Sadece uzaktan gözlerinle bütünleşmemden vardım karaların yakındığı kipriklerinle
Açılıp kapanıyordum sessizce, akşam pazarlarını içime kuruyordum sanki
Akşamın fakirliği gündüzün gürültüsüyle yoğrulan bir pazar yeriydim
Kalbinin tam ortasında sen hissetmeyecek kadar küçülmüştün
Uzakların yuttuğu bir yol misali..
Ezan sesleriyle doğrulmuş acılarım gebe kaldığım yakınmalarım varken
Ben yine tutunacağım son dalım sevgiye tutunmuştum belkide sevginle yoğrulmuştum
Canımı yakan,bebekler kadar masum kalbinin olduğunu sanmam ama
Senin o yamanmış bez bebeklerinden bir farkın olmadığını öğrenmiştim canımı çok yakmıştın
Belkilerimin içinde boğduğum aslında benimde bunu bilerek susmam
seni sonsuzluk yollarına asmışcasına.
Sadece hayali bir yerde yaşatmam ama sol yanımada yamamam kaçınılmaz gerçekliğin yangınlarıydı
Öyle bir yangındı ki sadece cürmü kadar yeri yakan
Dumansız ateşlerim sadece beni yakan ve içinde seni benden alıp götüren
Aşkları boğazlayan bir yangın vardı..
Söylemeye cahillik yapan yüreğim vardı o iki cümle vardı söyleyemediğim,söyletmediğin
Artık demirini atmış denizlerin konuştuğu yollara adamışsın kendini
Sızılarından bir parça versen seve seve taşıyıcaktı yüreğim
Ardınca koşturduğum o sefalet yollarının artık esiriyim şimdi
Aslında ben herşeyini affettim bir şey hariç tabi
Verdiğimiz sözde başkasına el uzatmak yoktu hayallerimizi inşağ ederken
yıktığın düşlerimin soluksuz sözlerin verdiğimiz emekleri hiç gibi ezip geçmek yoktu
işte bu yüzdendi tüm bunlar bu haykırış bu yakarışlar..
Elveda bile demeden,diyemeden benden geçtin ya işte,işte ben onu hiç affetmedim
Bitişlerindeki çığlıklarıma yamıyan sözlerimi gidişinle pusan yüreğimi
Giderken bende bıraktığın kalbini hiç affetmedim hiç affetmiyeceğim..
Bu günü kadar 60 tane şiir yazdım ve bu şiirin gerçeklerimi ilklerimi ve sonlarımı yaşatan kişiye yazdım artık son yolculuk vakti gelmişti ve son elvedayı burdan yaptım..
hiç affedemediğime .. ve sizdende hiç affedemediklerinize gelsin..
YORUMLAR
Yazınız içli bir söyleyişin sesi, sözü.
Sevgiliden ayrı kalmanın ızdırabını tatmış ve kederli acısını
duymuş olanlara, ithaf etmişiniz yazınızı..
Biraz sitem, biraz nefret, birazda ızdırap yüklü duygular
seremonyası halinde buket buket sunduğunuz bu hasret ve
özlem dolu duyguları hitama erdirirken biraz da ümit
aşılamış olsanız çok daha mükemmel olacaktı..
bir daha ümitle hamle yapmak adına güzel bir çağrı olacaktı..
Zira dünyanın hiçbir metaı, hiçbir lezzeti, insanın
mutluluğunun önüne geçemez.. dosdoğru istikameti
terketmeye, sevgiliden ayrı düşmeye, sevda ikliminden
kopmaya değmeyecek kadar basit ve değersizdir.
Giriş, gelişme, sonuç bölümlerine dikkat etmişsiniz yazınızda.
Cümleleriniz belki biraz daha vurucu ve estetik yüklü olabilirdi.
Belki diğer sefere daha güçlü cümlelerle, daha vurucu bir
anlatımla bize yazılar yazarsanız çok daha etkili olacaktır..
Bizi de tatmin etmenin şevkiyle mutlu edersiniz.
En güzel duygular ve en güzel sevdalar senin olsun sevgili dost..
. Selam ve sevgiler...
Affetmek lazım...Bazen bir dostu,bazen aileni,bazen de kendini...
Ama kalp kıran biri,üstüne üstlük kırdığı yerde başka bir kalp alan biri affedilmeye değmeyecek kadar aşağılardadır...
Uzun lafın kısası;affetmemek bazen en iyisi...Bırak affetme ama kendini değil,onu affetme...
Hayat senin hayatın,ölümün bile elindeyken ne gerek var ki affetmediğin biri için üzülmeye...
Teşekkür ederim...
çok duygulu bir paylaşımdı canım gönlüne sağlık...
insan her bir nefes alışında okadar çok şey tecrübe ediyor ki hayat adına..ve yaşıyoruz yinede her rüzgara rağmen....
kısacası aynilim hayat devam ediyor..üzülerek geçirmeye değmez diyorum..
sevgilerim en delisinden öpüyorum
Sızılarından bir parça versen seve seve taşıyıcaktı yüreğim
Ardınca koşturduğum o sefalet yollarının artık esiriyim şimdi
Giderken bende bıraktığın kalbini hiç affetmedim hiç affetmiyeceğim..
O emanet sende oldukça yaran kabuklanmayacak ki. Unuttum dediğinde unuttum dediğinin o olduğunu bildiğin sürecede unutmayacaksın. Ben derim ki , güzel yürek : AFF HAK ETMEYENLERE EN BÜYÜK CEZA VE AFFEDENE EN BÜYÜK ÖDÜLDÜR..Kendini , onu , diğerini yani o kalbe çivi çakanları affla cezalandır. Yazın bir harika, acının yürekten çıkıp parmaklarından süzülüşü ve çok doğal. Acıları destan yazdırdığı için seviyorum. Sevgiyle kal ve daima O'na emanet kal güzel yürek.
DenizCem tarafından 2/20/2008 2:53:37 AM zamanında düzenlenmiştir.
kıyamam ben senin o minik pamuk yüreğine,
zamanın var daha afedemediklerini bile affetmeyi öğrenirsin...
o temiz saf yüreğinde yaşadığın temiz sevgi seni cabuk olgunlaştırdı şair etti..kirlenerek yaşanmış sevgileri görünce senin sevgin böylesine temiz yaşaman beni tabiki memnun ediyor..ama yinede kıyamıyorum bitaneme...
Allah seni sana layık olanlarla karşılaştırsın,acıların son bulsun.yazın kelimelerin imgelerin de bir harikaydı..
tebrikler bitanem..tebrikler...