...GEÇ KALMANIN BEDELİ...

• 19 Şubat 2008 Salı 20:14:03

dersaneye soğuk bir ayazda geç kalmak insana sebepsiz seyler yazdırıyor.. derse yetiştiğimde ise hocanın bana geç kalma sebebini sorması ve bunu küçük bir kağıda yazmamı istemesi bu heves ve şevkimi ikiye katladı.. işte küçük bir kağıda yazdığım geç kalma sebebim:
"Sabah gözlerimi açtım,biraz kafamdan geçenlerle vakit geçirdim ve kolumu hafifçe hava boşluğuna kaldırdım..Saate baktığımda akreple yelkovan bana geç kaldığımı bas bas bağırıyordu..Kafamdaki düşünceleri yine aynı hava boşluğuna bıraktım.. Ve yerimden ayağa kalktım,usul usul yüzümü yıkamaya giderken birden duvarda asılı saate gözüm ilişti, ne yazıkki geç kaldığım bizim eski yadigar saatimiz tarafından da belgelenmişti..Yavaş yavaş hızlanmam gerektiğini anladım ama birden ilkokul öğretmenimin bana güne iyi başlamam için iyi bir kahvaltı yapmanın gerekliliği üzerine öğüt verdiğini hatırladım... Ben de felsefe dersi ile kahvaltıyı aynı terazinin farklı kefelerine bıraktım ama ne yazıkki kahvaltı ağır bastı.. Ağır ağır kahvaltıya başladım,besin değerleri yüksek ne varsa hepsinden alıyor arada bir de bugunun nasıl geçeceği hakkında kafamda planlar kuruyordum..sıcak bir çay bence bu rahatlığa daha da bir lüks katacaktı..hele ince belli ve dumanı ıssız bir çölün ortasında dumanı tüten bir dağa benziyorsa..çayı tam içeceğim sırada bizim yadigar saat algıda seçeciliğimi hat seviyeye kadar ulaştırdı.. artık saatten başka hiçbişeyi görmüyordum herşey,herkes isviçre yapımı bir saate dönmüştü.. bu hal beni sebepli bir sıkıntıya itti..seratorin umarım doğru yazmışımdır isimini seratorin hormonu salgılayan vücudum bir anda paranotik bir organizmaya döndü..Evet en sonunda tüm benliğimle dersanenin yolunu tuttum.. Oraya vardığımda karşımda müdürün muzip ve soğukkanlılık dolu yüz ifadeleri beni çok etkiledi.. Ne yapacağımı şaşırmıştım ayaklarım geri dön diye yalpalıyordu, fakat ben yılmadım tüm azim ve cesaretimi tek bir paydada toplayıp iki bacağımdan birini öne atma kahramanlığını gösterdim.. Zaten bundan sonrası ölüm ya da şahadetti ve ben her iki ihtimali göz önüne alarak bu kararı verdim..En sonunda müdür engelini aştım, o iki ihtimalden birini yaşamalıydım fakat heralde bugun müdürün oğlu okumayı sökmüştü ve önlüğünde 2 metre dolaylarında bir kurdale vardı.. off çok şanslı bir gün olduğunu söyleyebilirim... saygılarımlaa sedat bingül

dip not: Ondan sonraki dönemde dersaneye en erken giden öğrenci ben oldum..