Olur bazen böyle unutkanlıklar...
Ben bir defasında bir yere arabayla gitmiştim.
İşim bitti, yürüyerek eve geldim...
Neden sonra aklımıza geldi...
Araba nerde...
O gittiğim yerin kapısında park ettiğim yerde duruyor.

Çalıştığım bir yerde öğle yemeği için yemekhaneye gittiğimde çok kalabalık vardı.
Daha sonra gelirim diyerek büroya gittim.
Ertesi günü yemeğe gittiğimde yemek fişini çıkartıp görevliye uzattım...
"Bey, bu dünün fişi" dedi...
Gerçekten düşündüm durdum, dün yemekte ne vardı bir türlü anımsayamadım...

ALLAH HEPİNİZDEN RAZI OLSUN.BENİ BUGÜN ÇOK GÜLDÜRDÜNÜZ .ALLAH'TA SİZİ GÜLDÜRSÜN..BENDE SİZE BİR ANI ANLATAYIM.GÜN YAPIYORUZ. O GÜNDE UNUTKANLIKTAN AÇILDI.HERKES BİR ŞEY ANLATIYOR.MERAL HANIM ÖYLE SESSİZ DURUYOR. ARKADAŞLAR SORDU.MERAL SENİN HİÇ ANIN YOKMU BU KONUYLA.MERAL HANIM ÖNCE BİR KAHKAHA SAVURDU.BAŞLADI ANLATMAYA.
............... BİR GÜN MİSAFİR GELECEKTİ.BANKONUN ÜSTÜNDEKİ BULAŞIKLARI YIKAMAYA VAKİT BULAMADIM.BULAŞIKLARI KALDIRDIM.MİSAFİRLERİ AĞIRLADIM GİTTİLER. BEN ŞİMDİ BULAŞIKLARI ARIYORUM YIKAMAK İÇİN.EVİN HER TARAFINI ARADIM BULAŞIKLAR YOK.KAFAYI YİYECEM.BULAŞIKLARI BULAMADIM TABİ. SONRA KALAN PASTAYI BUZDOLABINA KOYMAK İÇİN KAPAĞINI AÇINCA BİR BAKTIM BENİM BÜTÜN BULAŞIKLAR ORADA........MEĞER ACELEYLE BULAŞIKLARI BUZDOLABINA KOYMUŞ UNUTMUŞ.GÜLERKEN KARNIM AĞRIMIŞTI.BU ANIYI HİÇ UNUTMUYORUM.AKLIMA GELDİKÇE GÜLERİM.

Yönetici olarak çalışırken isimsiz bir şikayetle hakkımda soruşturma açılmıştı. Hayatımdaki ilk soruşturmaydı bu ve hem sinir bozukluğu, hem de panik içindeydim. Olmayan birşey için acaba ceza alacak mıyım düşüncesi beni delirtiyordu.Gelen bir bayan müfettiş idi. bendeki sinirli hali görünce bıraktı soruşturmayı ve gülmeye başladı. Dedi ki; "Hakkınızda şu şikayet de olmamış olsa ben sizin hiç bir faaliyet yapmamış olacağınızı sanacaktım. Yöneticilikte şikayet olmalı ki, çalışmalarınızda hareket olduğu belli olsun...

Tıpkı bunun gibi... Bence unutkanlıklar insan hayatında birer renktir ve zihinlerin çalışmaktan yorulduğunu gösterir. Ya hiç unutmasaydık? :) O zaman beynimizi çalışmakla hiç yormadığımız ortaya çıkmaz mıydı?

Güzel bir yazıydı...

Tebrikler..

Saygılar...

efenim çok güzel anlatımdı bu ve bu gibi oayları toplayıp bir kitap haline getirseniz diyorum okurken çok güzel keyf aldım unutkanlığın salaklıkla bir ilgisi varmı kutlarım sizi saygılarımla selamlar

Ben gerçek ama benimle ilgisi olmayan bir olay anlatacağım.


İzmir'in ilçelerinden birinde ( Hay Allah bakın ben de unuttum şimdi ) Adamın biri bir işi için arabasıyla Ankara'ya gidiyor. İşini görene kadar da arabasını bir otoparka bırakıyor. Daha sonra işi bitiyor. Adam bulunduğu semtten doğruca otogara gidip İzmir'e bir bilet alıyor. Evine varıp yatıyor..Ertesi gün işe gitmek için aşağıya iniyor ve bakıyor ki kapısının önünde araba yok. Hemen yukarı çıkıp polise telefon etdecek..Karısı soruyor? Niçin döndün? Adam cevap veriyor? Arabayı çalmışlar..Kapının önünde yok. Kadın diyor ki ''Taaa Ankara'da çaldırdığın araba için burada mı polisi arıyorsun?'' Adam hatırlıyor Ankara'ya kendi arabası ile gittiğini. Derhal tekrar Ankara'ya gidiyor. Ama b u sefer de arabayı bıraktığı otoparkı unutmuş. Sonuçta polisin de yardımıyla buluyor arabasını ve tekrar İzmir'e geliyor. İzmir'e gelir gelmez de bir dernek kuruyor adı '' Salaklar derneği''

Bu olay gerçekten olmuş bir olay..Benim kurgulamam değil..Yani böyle bir dernek bile kuruluyor .

Selam ve sevgilerimle.

emin olun gülümsedim.fıkra gibi olaylar oluyor azizim hayatta bu gibi unutkanlıklarda...
kişmseyi eleştirip kınamamak lazım.
güzel bir anlatım var yazıda.tebrik ederim.

dün arkadaşla telefonda konuşuyoruz arkadaş başladı gülmeye ne oldu diye sordum. Telefonumu arıyorum her tarafı aradım odalara baktım deli olacağım cep telefonum yok bir baktım ki öbür elimde seninle konuşuyoruz unutmuşum dedi çok güldük ama seniz anlattıkların daha kötü
sevgiler

hem okudum hem güldüm ve gerçekten unutkan olduk diyorum sanırım stres yoğun iş temposu geçim derdi daha bir sürü sıralayabiliriz çok anlamlı bir paylaşım diyor gönülden kutluyorum sevgilerimle

harika... küçücük bir anekdotta benden aynı konuda: efendim deniz şortumu giyer, üstüne de kısa pantolonumu geçiririm ve plaja varınca indiririm pantolonu bir kenara koyarım şort ayağımda girerim denize... gene öyle yaptım. Hanım yanımda vardık plaja, o şemşiyeyi dikerken ben sıyırdım kısa pantolonu. Hemen arka tarafımızdaki şemşiyenin altındakilerden önce bir "a" nidası, arkasından kikirdemeler. Hanımın gözleri pörtlemiş, "napıyon Kemal!" azarlaması derken bir baktım altıma şort giyilmeyi unutmuş. Allah'tan arkadakilere popom dönüktü. Aceleyle çektik şortu ya rezil olmuştuk bir kere... Hatırladım tabii, donu çıkartıp şortu giyiyorum diye pantolonu giymiştim; pantolonu giyindiğimi görünce de şortu da giymişimdir dalgınlığıyla yola çıkmıştım... OLUR BÖYLE VAKALAR. PLAJA HER İNİŞİMDE O KOMŞULAR HALA BENİ GÖRDÜKÇE KİKİRDEMEYİ SÜRDÜRMESELER İYİ OLACAK AMA... SAYGILAR

Ben de kendime unutkanım derdim. Çok şükür o seviyeye gelmemişim henüz:)) Şaka bir yana gerçekten yoğun iş temposundan çok şeyi unutabiliyoruz artık. Güzel bir anlatımdı. Tebrik ederim.

harika ne güzel anlatımdı
ah bir gün bende tuzluğu kaybettim kaç gün aradım yok yok yer yarıldı içine girdi
neyse dedim giden gitti yenisini alırım
iki üç gün sonraydı buz dolabınınlkapak kısmına bir şey koyacaktım ki, ne göreyim tuzluk orada değilmi tüh dedim ne işin var senin burada haydi dışarı
saygımlasınız
hep unutuyoruzzzzzzzzzzz