yağmurun insanları

• 7 Eylül 2012 Cuma 23:36:15

bir adam vardı…kendi gölgesinde beliren kendi içinde savrulan…kalbinin hüznü bekleyişlerinin umudu gözlerindeki belli belirsiz ışığı oluşturuyordu ... sakin adımlarıyla geldi; çay dedi ,kadın baktı duraksadı çay neydi bir bitkinin suyla birleşmesi sonucu olan sıcak yudum muydu? Ya da sadece başlangıç… ahşap masanın üzerine yarım bırakılan çayların anlamı neydi soğumaya terkedilmelerin nedeni neydi… kadın vardı içindeki fırtınaları gözyaşlarının arkasına saklayan rüzgarın onları başka kalplere acı olarak göndermesinden korkan … titrerdi genellikle bakışları ,aynada kendinden bile kaçırırdı gözlerini çünkü kendi okyanusunda boğulurdu her gece…küçüklükten kalma olacak yorganına saklanırdı geceleri…yorganının onu her şeyden koruyacağını hissederdi yorganı yere düştüğünde telaşla alır sımsıkı sarılırdı her defasında… bazen yorgan yetersiz kalırdı koruyamazdı onu çünkü yağmurda yorganda ıslanırdı… kadın bir çocuk gördü onun gözlerinde kendi masumluğunu küçüklüğünü ve mutluluklarını görmek istedi ama merceğin ötesine geçemedi…bi banka oturdu ağladı hep ağlardı …gözyaşları onun sığınaydı korktuğunda kalbi acıdığında hep ona sığınırdı…küçük kırık bi sandalın rüzgarı gibi …bir adam vardı geçmişini içinde yaşayan hep bekleyen umut eden sevgi dilenen bi kalbi olan…kendi nedenleri içinde cevaplar kuran güçlü görünen fakat küçük bir çocuk olan bir adam… o küçük çocuk kendi dünyasından birini mi arıyordu ? kapı kitliydi kadın anahtarı aradı bulamadı hâlbuki ki duvarların içine bile bakmıştı tozları kaldırdı anahtar yoktu kimdeydi? Camı açtı ama demirler vardı elini uzatamıyordu yağmura …o demirleri kırmaya gücü yetmediğinden kendi yağmurunda ıslanmak istedi ve yine ağladı…adam vardı şemsiyesi olmayan ıslanma korkusu olan fakat belli etmeyen …adamın ruhu her damlanın içinde saklı bir peri tozuydu… kadın vardı şemsiyesini unutan ,ıslanmaktan korkan ve bunu belli eden bakışları olan…yürüdüler… yağmur yağdı pencerelere damlalarını savurdu benden saklanmayın der gibi… kadın yarın kalan çayını içerken küflü, delik tavanına baktı damla düştü bardağına ..kenara mı koymalıydı şimdi onu düşündü düşünürken de uyudu… adam bitirmiş miydi çayını yoksa saklamış mıydı içine damlalar dolsun diye…o da beklerken uyudu…