İzliyorum rüzgarın dansını mavi, dalgaları derin denizin üzerinde.
Sahile vuran su damlacıkları serpiliyor üzerime üzerime.
Sanki,hayatımın dansını yapıyor rüzgar:
Geri çekilen dalgalar koyları yalayıp yutuyor sevgiye aç aşıklar misali.
karaya hasret kalmış yalvarış içindeki mavi deniz, beni kendine çağırıyor.
Baktıkca ucsuz bucaksız gök mavisi denize,gözlerimden kalbime iniyor hüzünlü rüzgarın dansı. sanki hayatımın oyunu gibi.
süreklı ireli geri gidiyor dalgalar,
çizdiğim siyah beyaz hayat yolum gibi,,, denizle dalgaların dansı.
hüzünlü rüzgar bazen sesizce esiyor bazen de fırtınalar koparıyor denizin üzerinde.
sanki hayat oyunu yapıyor gözlerimizin önunde.
kordonda ötüşen arabalar sesizliği bozuyor, denizin derinliklerinde kendimi kaybetmemi engelliyor.
kornaların sesleri ve kafelerden yankılanan değişik müzik ritimleri hayallere dalmamı engelliyor sürekli. huzur ve sakinlik bulamıyor ruhum denize bakarken bile.
bir tek güneşin batışı mutlu ediyor beni.etrafa çöken kıpkırmızı renklı gök yüzü sarıp sarmalıyor şehri kendi güzelliğiyle.
sadece güneşin batışıni izlemek için geliyorum sahile.çok seviyorum denizin üzerinde kaybolurken etrafı saran renk çümbüşüne bürünen güneşi izlemeği.
oysa hayat hep siyah beyaz çekilmez oluyor zaman geçtikce.iyiki var güneşin batışı renklerin dansı içerisinde.
yoksa umutsuz olurdu her gün, siyahı ve beyazı beklemekten.