bu dünyada hepimiz bizi anlayacak birine hasretiz nicedir.
Kıran girdiyse anlayışlarına ne tasa , asılın kelimelere ,şimdi tam da vaktidir.
Kalemimize kuvvet , ilahımı az bekle ,geri yaslan sabret ,
İşte Yavaş yavaş Bembeyaz kağıda düşerken hayallerimiz,
Aniden serilir önümüze boylu boyunca hayata dair söylemediklerimiz,
Arsızca birbirini kovalar zihninizde,yıllarca çözemediklerimiz,
Bilmem kaç karaktere sığdırılır aşklar da,
nasıl sığdıramazlar ,o koca cüsselere karakteri mesala ,
her şey gibi o da muamma…
bir hal olmuş arkadaş bu devrin, leylasına da mecnununa da,
baksana sövmeye bile hali kalmamış artık ,gidenin de kalanın da
kolay değil elbet ne de olsa
Sandık lekesi dolu ,hayalleriniz var
Bağrı yanık mısralarınız,
Dünü belli olmayan yarınlarınız,
Uykularınızı sattığınız geceleriniz,
Tamamlanmamış cümleleriniz,
Gamzelerinizde biriktirdiğin gözyaşlarınız,
Karaya vuran umutlarınız var sizin,
Kaç kere bozduğunuz yeminlerin , ödenmemiş kefareti,
Güvenmenin en ağır bedelini,
insan olmayı kaldıramayan bünyeleri gören gözleriniz var sizin
bunlar arkanızda , doyamadığınız yalnızlığınız arkanızda,
daha ötesi yok , bu kadar şey sığdırmışken hayatınıza ,
bir nefeslik daha yer var mı yüreğinizde ,inanmaya???
Yoksa devam mı yine cümlelere mısralara dolanıp ,oyalanmaya?