- 587 Okunma
- 9 Yorum
- 0 Beğeni
Akşam Konuşmacısı
Bugün, ramazan nedeniyle evlerimiz çok yakın olmasına rağmen görüşemediğimiz arkadaşım geldi.Çok özlemişiz birbirimizi,Babaannesini anlattı,doksan beş yaşına geldiğini,küçücük kaldığını;hiç kimsenin evine gitmek istemediğini, saçlarını boyamak istediğini,yemesine içmesine çok dikkat ettiğini.hiçbir ilaç kullanmadığını hayretler içinde dinledim..Artık yaşıtlarının öldüğünü, mahalle komşularının taşındığını,konuşaçak insan bulmakta zorlandığını bu yüzden üzgün olduğunu anlattı.."İşini kim yapıyor*" diye sordum.Sabah dokuzda bir kadın geliyor akşama kadar birlikte vakit geçiriyorlar,kadın akşam yemeğinden sonra evine gidiyor "Ne güzel bak! hem yalnız kalmıyor,hemde işini,yemeğini yapıyor canı da sıkılmaz." işte asıl sorun orada akşamları canı sıkılıyor;kendine göre bir çözüm bulmuş." "Nasıl bir çözüm bulmuş"
" Akşam konuşmacısı bulmuş .Kadın her akşam yemeğinden sonra geliyor ,üç saat ona bildiği,gördüğü,duyduğu her şeyi anlatıyor,on lirasını alıp gidiyor."
Şaşırdım,üzüldüm güldüm..Yani akşam konuşmacısı diye bir meslek varmış.Bu gün öğrendim...
YORUMLAR
her insanın ihtiyacı olan dertleşmek ve söyleşi.
aydınlatıcı anlamlı güzel bir yazı.
tebrikler.
sareyaprak
efendim gülelimmiağlanacak halimize o kadıncağız ne yapsın o yaşta yalnız kalmak istemiyor paraylada olsa kendine bir çözüm bulmuş iyiki parası var gariban değil hani birde gariban olsaydı nolacaktı acaba hüzün verici saygılarımla selamlar
sareyaprak
ne diyorsun sen,millet 18 yaşında ve yapayalnız..toplum yapayalnız herkes kopuk kimse kimseyi dinlemez anlamaz olmuş 95 yaşına gelmeye gerek yani...yine de güzeldi
sareyaprak
İnsanlar alıkanlıklarından kolay vazgeçemez...
O babaanne de zamanında akşam sohbetlerine alışmış demek ki.
Büyüklerimiz ilgi bekliyor.
Bu nedenle paralı konuşmacı tutmayı bile göze alabiliyor.
Kim bilir...
Belki de o sohbetleri yakınlarından bekliyor.
Ama söyleyemiyor...
Belki böyle anlayacaklarını umuyor.
sareyaprak
Öğrenmenin yaşı yok demişler atalar akşam konuşmacısını da öğrendim .Tebrik ederim saygılarımla.
sareyaprak
sareyaprak
Değerli arkadaşım.
Bu yazıya ben de şaşırdım, güldüm ve üzüldüm.
95 yaşında bir insanın yalnızlığına üzüldüm. 95 yaşında bir insanın varlığına şaşırdım...95 yaşında bir insanın can sıkıntısı için bulduğu çareye güldüm. Bu arada yeni bir meslek dalı daha öğrenmiş oldum ki tam ben gibi emeklilere göre bir iş..Araştırmak lazım şimdi 80 lik- 90 lık olup da konuşmacı ihtiyacı olan var mı diye...Valla hiç de fena bir fikir değil.
Selam ve sevgilerimle.