AL İŞTE BİR SİGARA DAHA YAKTIM.
Bir sigara daha yaktım. Bu sigarayı neden yaktığımı da bilmiyorum. Belki seninle paylaştığım anların en yakın tanığı olduğu için mi yaktım yine?
Seni hatırladığım için mi? Seni hatırlamak için mi?
Sigarayı neden yakıyorum?
Yoksa sigarayı yakarken ben kendimi mi yakıyorum? Ellerimde bitmiş bir aşkın ispatı olarak kül tablasında biriken külleri mi sanıyorum?
Sigara beni mi yakıyor, yoksa ben mi onu?
Ah buna hiçbir zaman karar veremedim.
Sen gittikten sonrada yaktım sigara.
Havadaki oynaşmalarını izledim dumanların.
Hep sonu zehir olur ağzımda. Aynen sen giderken ki dudaklarımda kalan zehrin tadını hatırlatır bana.
Al işte bir sigara daha yaktım.
Sen bilmesen de…
Yanan sigara, duman ve kül…
Senden de zaten ne kalmıştı ki.
YORUMLAR
Sigara aynı zamanda hep elimizin altındadır.Biz onu bırakmadıkça o bizi bırakmaz.Acı veren bir aşk gibi içimize işler.İkisinde de zehir vardır.Dediğiniz gibi külleri görünce bizim galip çıktığımız bir kavgayı temsil eder.Çok hoş betimlemelerle süslenmiş harika bir yazı.Tebrikler.