Bazen üzerinize üzerinize gelir her şey ve bütün sözleriyle ve tavrıyla sizi sınar muhatabınız. Ne amaçladığını kestiremezsiniz. En zalim şekliyle vurur sizi yüreğiniz en acıyan yanından. Nefret etmek istersiniz bir lahza ondan. Ona benzeyen hiç kimseyi görmek istemez ve hatırınıza dahi getirmek istemezsiniz onu.

Bazen bir şarkı, bazen bir şiir, bazen de bir kartpostal onu anlatsa size onu tanıdığınız güne lanetler geçer içinizden. Sizden çalıp götürdüğü anlara yanarsınız öfkeyle…

Ama olması gereken bu değildir aslında. Severken ölçüyü siz değil de yüreğiniz koymuşsa eğer, kızdığınızda da ölçüyü aklınız değil hisleriniz belirler. İpleri duygularınızın eline vermemelisiniz. Fevri davranışlarınız o çok sinirlendiğiniz muhatabınızdan daha aşağı seviyede düşürecektir sizi.
Sadece o insanı kaybetmekle kalmayacak, içinizde ki en sevecen, en müşfik, en merhametli yanınızı da onunla beraber gömeceksiniz anıların can yakan yıkıntıları arasına. O halde şöyle bir silkinip kendinize gelin!

- “La havle” demenin sonsuz faydasını
göreceksiniz. Ve içinizden haykırın ona;

- içimdeki insanlığı öldüremeyeceksin! Deyin mesela. Yüreğimin seven yanını, ilgimi, alakamı, muhabbetimi, şefkatimi ve merhametimi de öldüremeyeceksin seninle beraber. Riyasız, çıkarsız ve içten pazarlıksız sevgimi ve bembeyaz umutlarla beslenen aşkımı da öldüremeyeceksin deyin.

Her şeye, tüm olup bitene rağmen ısrarla ve inatla devam edin sevmeye. Zor gelse de gururla kabaran yüreğinize. Açın o yüreğinizin kapılarını ardına dek, her kötü huylu şeytan geçsin oradan ve tatlı bir büyüyle efsunlanarak çıksın her biri. Sevginiz hiç bitmek tükenmek bilmeyen bir enerjiye dönüşerek kuşatsın o nefret tohumları filizlenmiş yürekleri. Ve deva olsun bencilliğin, kin ve nefretin kucağında hasta düşmüş gönüllere.

Unutma nefretin beslendiği hiçbir ilahi kaynak yoktur. O sevginin kuvvetini yitirdiği yerlerde yeşerir. O halde kurut o yeşeren filizleri ve gücün yetiyorsa eğer kır tohumları eken elleri…

Selametle ve sevgiyle kalın.

19/08/2012 bağlaraltı