•Üzülüyorsun ; Takma, diyorlar.
• Kızıyorsun ; Değmez, diyorlar.
• Susuyorsun ; İki çift laf et, diyorlar.
• Alttan alıyorsun ; Tepene çıkardın, diyorlar.
• Bağırıyorsun ; Sakin ol, diyorlar.
• Aklı başında davranıyorsun ; Bu kadar uslu olunmaz, diyorlar.
• Ölünce ne diyecekler ?
• Muhtemelen ; Ölüm sana yakışmadı.
• Ee normal tabii, dirimizi beğenmediler ki, ölümüzü beğensinler.
Dolu dolu caddelerde, tıklım tıklım kaldırımlarda elleri cebinde dolaşan kişidir yalnız.
Aşkın amacı birileri için “mükemmel insan” olmak değildir, seni mükemmelliğe en çok yaklaştıracak insanı bulmaktır.
Nedir gençlerdeki bu lens merakı? Gözler de sahte olduktan sonra, insan neye bakıp inanmalı?

Herkes her şey olabilir lakin sanatçı olamaz! Der Mustafa Kemal ATATÜRK.
MEVLANA’nın Hamdım. Piştim. Yandım. Deyişinde olduğu gibi;
Gerçek Sanatçının yolunun ne denli zor ve meşakkatli bir yol olduğunu ne güzel ifade etmiş Onun bu sözleri.

Tiyatro: İnsanı İnsana İnsanla İnsanca Anlatan Bir Sanattır.
Üstelik herkes Tiyatro Sanatçısı olamaz. ASLA!
Onlar İnsanüstü Varlıklardır çünkü.
Onlar komple sanatçılardır.
Onlar baştan sona bir efsanedirler…

Sayın Zeynep Oral Cumhuriyet Gazetesindeki yazısında:
"Müşfik Kenter Türkiye’de değil de dünyanın herhangi bir başka ülkesinde olsaydı herhalde şu anda bayraklar yarıya indirilmişti" diyor.
Sayın Zeynep Oral;
Sizin çok daha fazlasını bildiğiniz gibi bu ülkenin tarihi;
Bayrakların yarıya indirilmesi gereken nice olağanüstü sanatçıya yapılan haksızlık vefasızlık ve kötülüklerle dolu.
Onlar yakıldı.
Onlar canlarından aziz bildikleri memleketlerinden kovuldu.
Onlar vatan haini ilan edildi.
Onlara “katli vaciptir!” dendi.
Yakın tarihte yitirdiğimiz muhteşem bir insan ve çok önemli çalışmalarıyla yurduna ödüller. Topluma unutulmayacak eserler bırakan Rahmetli Meral OKAY’ın ellerinden gelse cenaze namazını kıldırmayacaklardı.

Ağlasam…
Gözümde yaş kalmadı bilirim…