- 2470 Okunma
- 5 Yorum
- 0 Beğeni
SeVgİ NeDiR???
Sevgi nedir? diye sorardık hep küçüklüğümüzde kendi kendimize sevgi nedir?
insanların uğrunda öldüğü ya da hayatını mahvettiği o his nedir? Çoğu zaman çıkamazdık bu düşüncelerin içerisinden
ya da bir çözüm bulamaz dalardık oyuna, çıkardık işin içinden. İnsan büyüdükçe anlarmış meğer insan sevmenin sevginin ne demek olduğunu
insanlar için önemini. Bişeylerin, birilerinin var olduklarını bilmek. Var olan şeylerin onlar için olduğunu bilmek huzur verirmiş insana meğer.
Bu düşüncelerden uzun zaman geçse de biz yılmadık bu sorudan herkesin dilinde olan bu esrarengiz duygudan. Çünkü sevin, sevilin
sözleriyle büyüdük bunca zaman..
Bir akşam üzeri otururken sahilde, izlerden güneşin yerini yıldızların alışını aklımıza geldi aynı soru... Büyümüştük eskiden içinden çıkamadığımız bi çok soruya vardı verebildiğimiz bir cevap. Sevgi, sevgiye de vardı elbet bir cevabımız seviyor ve seviliyor olmaktan hoşnuttuk ikimizde
Sonra karar verdik dedik ki tamam biz biliyoruz ama var mıdır ki bizim gibi düşünen...Ya da daha farklı…
Yaşadığımız şehrin insanları rahattı kimse kimseye karışmaz gençliği uçmuş haldeydi bu rahatlığa dayanarak barlardan çıkana, sokaktan yürüyene, herkese ama herkese başladık ’sevgi nedir?’ demeye. Çoğunun cevabı gönül işleriydi kimi kız ismi, verdi kimi erkek ama o, o ufacık yüreğiyle öyle güzel cevaplar verdi ki bize bakın sizlerde dinleyin meğer sevgi neymiş bire...
Usulca yaklaştım ufak bir çocuğun yanına elinde sattığı mendillerinle ürkek bakışı vardı gözlerinde. ’Buyur abla’ dedi ’mendil mi istiyorsun?’. ’hayır’ dedim.’ peki neden geldin yanıma herkes kaçar benden ya da beni kovar, sen neden yanımdasın’ doldu gözlerim baktım öylece ’hiç’ dedim ’sana bir soru soracaktım da’ ’soru mu?’ dedi ’evet’ dedim soru sana sadece bir soru soracam ve gideceğim ’. Sor abla dedi madem gelmişsin ayağıma kadar sor her soruna vardır bir cevabım’ ’küçüğüm sevgi nedir? Dedim. Baktı yüzüme uzun uzun ve başladı anlatmaya ama cevap mıydı? ders mi? Bilmem…
’Hangi sevgiden bahsediyorsun? Abla ben daha annemin karnındayken bizi bırakıp giden baba sevgisi mi? yoksa ben doğarken vefat eden anne sevgisi mi?
Hangi sevgiden bahsediyorsun? abla. Küçükken yurda vermişler beni anasız babasızım diye. Oradaki insanların beni itip kakmasıyla başladı benim sevgi anlayışım kaçtım oradan yaşama tek başıma devam etmek isterken düştüm su elimdekileri sattıran acımasız adamın eline tüm bunların üzerine sen bana insan sevgisini mi?
Soruyorsun abla. Geceleri barlar, pavyonlar yanında mendil satarım ben kimi köstekler düşünce ben, sevinir adeta, kimi iki kurus verir atar tekmeyi ardımdan.
Ben bu yaşıma kadar sevgi nedir bilmedim abla. aa dur bildim bildim ben çok ufakken sokağın birinden ardıma takıldı ufak bir köpek, onunla beraber büyüdüm geceleri bile benle uyurdu uyanırdı taa ki o geceye kadar’ sustu gözleri doldu zaten benim gözlerimden yaşlar çoktan başlamıştı akmaya ’hangi gece’ dedim.Pırtılı bir sesle ’Belediye’dekiler aldılar onu gözlerimin önünde attılar çöp kamyonuna ufak bir kağıt parçasıymış gibi ki kağıt parçalarına bile değer vardır bu sokak yaşantılarında, bakmadan ardalarına benim haykırışlarıma, gözlerimin önünde gömdüler onu da beni de çöplerin içerisine. şimdi sen bunun üzerine bana hayvan sevgisini mi? soruyorsun abla’ o ufacık gözlere bakarken bulamadım söyleyecek tek bir söz ya da cümle hafızamda, sadece hissettim o anda gözlerimden akan göz yaşlarımı.. Oysa ki bitmemişti benim içim bitse de onun anlatacakları ’ abla dedi ben tek sevgi bilirim yüreğimde ve yanımda olan ve şükrederim halime bu koca şehirde yalnız olsam da. Bir gün yolda bir kağıt buldum okuma yazma nerde gittim bir kadına sordum Allah yazıyormuş kağıtta o ne demek dedim oturdu yanıma başladı anlatmaya. O anlattıkça ben hayata doydum hemen O’nun yanına gitmek O’nunla yan yana olmak istedim o günden bu güne ben tek onu severim bir de seni sevdim abla değer verdin oturdun yanıma’ O an bittim gözlerimdeki yaşlar anlatamazdı içimdekileri o her şeye rağmen şükrediyordu hayatına ve hayatına dair ne varsa her şeye..
Aslında benim gözyaşlarım onun haline değil kendi halimizeydi biz ki küçüklerimize örnek olması gerekirken onlar bizlere ders veriyordu. Ağlıyordum halime o, o yaşta ekmek kazanırken biz hala sevgi nedir? derdindeydik.
Bir saat kadar oturmuşundur yıldızların altında bakmışımdır karanlık denize sevgi meğer muymuş diye diye...
Sevmek sadece yürek kıpırtısı değil temelinde saygı yatan,
binadır aslında saygın ne kadar yüceyse o da kadar etkilidir.
Yaşamak bu yüzden zor ya saygıları es geçip, geçici sevgiler içerisinde yaşıyor olmamız. Birilerinin hıçkırıklarını duyarken birilerinin kahkahalarını işitmemiz….
yaşamak bu yüzden zor ya...
***Gelinciik***
YORUMLAR
Sevmek sevmesini hak etmektir.
Sevmek sevgilinin baktığı yerde, sustuğu yerde olmaktır.
Sevmek sevgilisiz geçen gecelerin sabahına varmaktır.
Sevsek saz benizli sabahlarda yasamaktır sevgiliyi.
Sevmek sevmesini bilmektir.
Sevmek ölmesini bilmektir.
Sevmek SEVMEK olmaktır.
ASK olmaktır.
Ask bir kere sevmektir.
Sevmek askın kendisi olmaktır.
SEVGİYLE..
Sevgi kuşun kanadında...
Acaba bu yazı için edebi bir yorum mu,siyasal-sosyal-ekonomik temelde bir yorum mu yapmak lazım...bazı yazılar öyle bir gerçeği anlatır ki, anlatımın önüne geçer,eleştiri anlamsızlaşır. bu tür bir eleştiri beklemiyorsunuz zannediyorum ( ama biraz daha yazmanız,pişmeniz lazım). kolay gelsin,bundan sonraki yazılarınızda başarılar...
açlık bedeni,sevgisizlik ruhu öldürür...