Eskiden diye başlamak istiyorum, zira bende biraz eskidim yarım asrı biraz geçkin bir yaşa ulaştım artık benim çocukluğumda delikanlılığımda eski oldu onun için eskiden diye başlayacağım.Evet, eskiden her şey bir başka güzeldi ve daha özeldi.

Eskiden diye başlayan sözlerde biraz özlem vardır ,o zamanları gözünün önüne getirir özlemini çekerek birazda iç geçirirsin, eskiden şu şöyleydi bu böyleydiler le başlar ve uzar gider. Evet, eskinin özlemi gerçektir zira bende aynı duyguları hep yaşamaktayım.

Bundan yirmi otuz yıl önce her şey daha bir güzel yaşanırdı sevgiler, aşklar, dostluklar, arkadaşlıklar,komşuluklar, akrabalıklar daha bir sürü şey çok farklı yaşanırdı ve kesinlikle saygı ,sevgi vardı. Kimse kimsenin yaşam alanına kolay kolay girmezdi, rahatsızlık,huzursuzluk vermeyeyim diye çok temkinli davranılırdı

Ne yazık ki günümüz çok değişti, dünya medeniyetlerine daha doğrusu ahlaktan fakir topluluklara uymak, modern yaşamak uğruna o kadar çok bozuldu ki toplum. Artık burası Türkiye mi avrupa mı belli değil, sokak ortasında yapılmadık rezillik kalmıyor bu ayrı bir kâbus, haramdan yalandan korkan sakınanda azaldı.

Her neyse bunlar zaten her insanın bildiği şeyler ancak bu yozluk bizim insanımıza uymuyor ve yakışmıyor bu da son derece üzüntü ve kaygı veriyor.
Kendi çocuğumu tuta bildiğim kadar bu yozluktan uzak tutacağım İnşallah.
Eskiden güven vardı, kalmadı; Kimse kimseye güvenmiyor artık. Güvenemiyor.


Yirmi yıl kadar önce bir döviz bürosunda çalıştım.O zamanlar ağızdan çıkan söze dayalı karşılıklı güvenle para alış verişi yapılırdı. Bir iki milyon dolarlık Türk lirasını toptan döviz alıp satana götürüp bırakısın oda sana bir parça hiç bir değeri olmayan kâğıda şu kadar dolar ya da mark her ne alacaksan yazar verir akşam olunca da gidip o değersiz blok not kâğıdıyla paranı kuruşuna kadar alırdın hiç problem yaşanmazdı. Ben o işleri bırakalı çok oldu. Bazen eski bir tanıdığa denk gelince sorar ederim neler olup bittiğini öğrenmek isterim.
-Kalmadı o eski alış verişler güven bitti artık alış verişler al gülüm ver gülümle yürür oldu.

Sebep!! Dedim ya güven.
Bunların yanı sıra birde dostluk vardır ki işte o çok çok daha kötü durumda. Hasta öldü ölecek can çekişmekte inanın. Neden nasıl oldu da biz bu değerlerimizi yitirdik, dostum diyebileceğin kimseler neredeler şimdi, birileri götürüp te sakladı mı yoksa. Ya da biz mi unuttuk dostluğun manasını, anlamımı değişti.
Peki, nedir dostluktan anladığımız, nasıl olunca dostluk olur ya da birisi bize nasıl davranırsa dostumuz olur ve biz ona güvene biliriz.
Şöyle tarifi mümkündür sanırım.
Dost diyebileceğin kişi seni sen kadar iyi tanımalı sevmeli saygı duymalı, kendi menfaatini seninkinin önüne geçirmemeli, hastalığında, düğününde, kederinde seninle bir bütün gibi hareket etmeli, en gizli sırlarınızı dahi paylaşacağınız biri olmalı, can olmalı, arkadaş olmalı, aynı dili konuşup anlamalı sana asla zarar getirmeyecek seninle gülüp eğlenecek seninle ağlayacak, aynı havayı soluyacak o yanındayken arkanı kollamayacak ona tamamen güveneceksin ki dostum diyebilesin. Başkasının var mı bilmem ama şükürler olsun ki benim var, hayat arkadaşım ve dostum.
Umarım sizlerinde dost diyeceğiniz birileri vardır ve hep yanınızda yakınınızda olurlar. Her gününüz bir önceki gününüzden daha güzel olur İnşallah.

Kalın sağlıcakla


Talip ACILIOĞLU