Köpeklerin namusu insani iki soruna gönderme yapmış..çok güzel bir öykü,,,tebrikler...

Öncelikle günün yazısını ve yazarını kutlayayayım...Bunca emekten sonra değerdi doğrusu.

Zavallı Gülbahar daha babasının akıbetini bilmiyor tabii ki ve sanırım bir sonraki bölümde acısı katlanacak..

Son bölümdeki hangi Ali Elmas diye hemen koşarak diğer bölümü okumaya geçiyorum...
Abim yine tam can alıcı yerinde kesmişsin bölümü....
Eline sağlık saygılarımla..

Okuyacak ve de yazılanları benimseyecek kafa pek kalmadı ben de şimdilerde ama ciddi mana da aylardır kitap isteğinin müjdeli bir haber ile sizden geleceğini umuyorum.

Bu istek inşallah olacak...

Temennim uzun süreç için geçerli... Umuyorum ki olur!


Hürmetle erbabım...

Sizi okumak çok güzel...
Kaleminiz yaşasın hep...

Hikaye iyi gidiyor. Elazığ civarlarında geçen öykünüzde konuşma ve selamlaşmalar, vedalarda kullanılan sözler dikkatimi çekti.Ümmühanın eğitimli olduğunu biliyorum.
Kolay okunuyor yazılarınız. Orucu etkilemiyor da...
:)))
Saygılarımla. Hocam

Anlaşılan Alican ölmedi. Yazılanlarda mutlak gerçeklik payı vardır, Gerçek olmuşca çocuğun ölümüne üzüldüm..

tebrikler,
meraklandırıcı bir bölümdü yine..

selâmlar..

yine güzel alatımla ve heyecanla gidyor takipteyim saygımla