Amansız yolculuk

• 8 Ağustos 2012 Çarşamba 00:23:26

Ve yine bir gece vakti uyku tutmadı..cellad uyandı uykusundan uyutmamak için beni.. Ben uyumaya çalıştıkça ve beynimi kemiren bu iğren duyguları unutmaya çalıştıkça inadına hatırlatmak için sürükleyip duruyor beni hayaL aleminde.. Gecenin bu zifri karanlığında beynimin beni sürüklediği bu amansız yolculuğun bir durağında yine canlandı anılar gözlerimde... Hatırlamaktan bile korktuğum yaşanmışlar, ihanetler...Boş odamın duvarında gölge olup bana inat dans etmekten zevk alıyorlar sanki. Görmek istemiyorum sizi diyorum ama biliyorum ki gecemin tek gerçeği onlar.. Beynimi kemiren bu iğrenç duygulardan kurtlmak için gözlerimi kapatmak isterken kendimi yine geçmişte buluyorum.. Unut ne olursa olsun unut, o sana verilmiş en büyük ceza, hata bir hastalık diyorum. Olmuyor. . herşeyden nefret etmek istiyorum. Nefret bile edemiyorum... Acizliğine bırakıyormm insanların. Sonra sebepsiz bir tebessüm oluyor dudaklarımda. Fakat gözlerim için aynı şeyleri söylüyorr.İyiki erken uyandım bu amansız rüyadan.