Çocuktum 2
Anlatmakla bitermiydiki çocukluğumdaki yaşadıklarım.Kelimeler boğazıma düğümlenir Kalem ağlar durur ben yazarken.Yazarken o anları yaşayarak anlatmak zor benim için..
Orta okula başlamıştım babam memur olduğundan başka bir semte taşınmıştık.Sankı herşeyi geride bırakırcasına aynı şehir di oysaki.Yeni bir serüven başlamıştı hayatımda.Pencereden top oynayan çocuklara bakardım acaba benide alırlarmıydı yanlarına bende onlarla oynayabilirmiydim.Saçlarım yeni çıkmaya başlamıştı 3 numara tıraştan sonra.Bakıyordum bana benzeyen biri varmı diye ne konuşurdum ne anlatırdımki onlara.Günlerden bir gün benide oyun oynamak için çağırdılar nasılda heyecan kaplamıştı cayır cayır yanan yüreğimi.İlk ‘merhaba’demeyi orda öğrenmiştim.Genelde Ankara’da ‘napıyon lan,iyiyim olum sen napıyon’kelimeleri daha fazlaydı en azından bizim çevremizde.İlk matematiğimin kaç olduğunu sormuşlardı hiç unutmuyorum 9 demiştim.Hadi ya bizim mahallede genelde 3-4 tür .İnanmadılar o heyecanla karnemı getırdım .Bir adım öne geçmiştim sanki daha bir rahattım yanlarında.(o yıl matematiğim 5 lere kadar düşmüştü)Futbol oynamaya başladık benımde bildiğim birkaç hareket vardı ama onlar bu hareketi 2-3 yıl önce yapıyorlarmış Yıllar geçiyor ben dahada adapte oluyordum daha güzel ama anılarımdan uzak hayatıma.Özlüyordum eski arkadaşlarımıOnlara haksızlık ettiğimi düşünüyordum ben kısacık yakın okula tertemız giderken onlar zorluklarla baş ediyorlardı.Elimden bir şey gelmiyordu..Okulum çok yakındı bunu bile garipsiyordum.
Annem her sabah okula yollarken bana iyi dersler demeden önce’’Kimseye karışma,kimseyle kavga etme okuldan çıkınca hemen eve gel olurmu oğlum ’’diyordu .Ne demekti bu bir çocuk ne anlardıkı bu sözlerden?.Kavga etmemeliyim evet evet kavga etmemeliyim.Sonrasında daha ıyı anlamaya başladım annemi çünkü kavga etmiştim.Kavgacımıydım hayır ama etmiştim ne için bilmiyorum .Büyüyordum olgunlaşmak yerıne ergenleşiyordum bır doğa kanunuydu bu belkide.Hırçın bir o kadarda sakin.Lise hayatıma başlarken kalbim bana yalnız olmadığını içinde başka bir yüreği daha taşıdığını alenen söylüyordu.Aşık olmuştum daha önce hiç tatmadığım bir duyguydu bu ne yapılırdıkı ondan habersiz onu seviyordum.Zümraydı adı ..Evine kadar takip etmiştim neden niçin neye hizmet Evini biliyordum.
Devam edecek
08-07-2012
5N1K—Deniz….
YORUMLAR
Görmediğim bir yazı..
Öncelikle çok sevimli bir çocukmuşsunuz..Gözler zeytin gibi..Böyle küçük çocukları bazen dolmuşta görürüm gözlerin ne kadar güzel derim hemen çocuklarda ayrı bir sevinir..
Yaramaz birine benzemiyorsun..Okuldan çıkınca hemen eve gel sözü annelerin meşhur sözü..
Neler yaşamadık ki çocuklukta..Ben o günleri özlüyorum ..Aşk sevgi neydi biliyor muyduk. O yaşta hissedilenler farklıydı..Saf temizdi..Kitaplara karalanan gündelik sözlerle sevgi ifadeleri çok hoştu güzeldi..
Devamını bekliyorum Deniz..Bakalım takip sonrası ne olmuş:)
Yazını okudum ve okudum bakıyorum çok iyisin iyi olmasınada matematik 9'an 5'e inmiş kavgada etmişsin anaesin sözleri tembihleri ne olacak.. Peki o yaşta birde aşık filan olmuşsun O DA NE YAŞ KAÇ birde krşınında haberi yok fakat başlamışsın evi takibe... Okudukça yazını kendimizi de hatırlamadıkta değil, gelde şimdi gülme ve gülümseme... Cesaretini ve paylaşımını kutlarım ve seni yaramaz çocuk seni diyorum tabi o zaman ki haline göre... Şu belliki uyazında çocukluğun parlak geçmiş fakat hiç bir şeyi gizlemeden anlat haa, sakladığın olursa yoksa fena kızarım haberin olsun... Kaleminin mürekkebi bol, parmakarının kuvveti bol olsun... Yazı yazmada da yolun açık olsun... İyi kalplı ve yakışıklı güzel çocuk ve yetişkin genç abi selamlar ...
CemalettinGÜRPINAR tarafından 9/10/2012 2:32:23 PM zamanında düzenlenmiştir.
5n1k
CemalettinGÜRPINAR
çocukluk günlerini kimler unutur ki,
yaşamımızın en unutulmazlarıdır belki de, galiba zaman bizi alıp götürdükçe
geçmiş de bizimle geliyor
güzel olan ya da olmayanlar anılarda hep yaşıyor, yüreğinize sağlık