MERHABA BİRTANEM

• 7 Ağustos 2012 Salı 07:21:36

Bu gece dökülen her kelimelerim seni anlatıyor yıldızlara ,yıldızlar desen öyle güzeller ki hepsi seni sana yazmam için ilham perisi oluyorlar sanki bana, öyle güzel parlıyorlar ki tıpkı senin gözlerinin ışığı gibi… Gece öyle güzel ki ama üşüyorum sanırım, bu öyle ceketi giyince ısınılacak gibi bir üşüme değil ki ısınabileyim… Sensizlik üşütüyor bedenimi ve ben ne senin varlığını yaşayabiliyorum, ne de üşüyen bedenimi bir nebzede olsa ısıtabiliyorum…
Hafif bir yağmur başladı pencere seninle aramda mesafeymiş gibi geldi dışarı çıktım sanki sen dokunacakmışsın gibi kollarımı açıp öylece bekledim… Yağmurlar öyle işliyordu ki üzerime sadece izliyordum aslında biliyordum dokunmayacaktın bana ama yağmurdu seni bana hatırlatan yağmurdu beni seninle mutlu olmaya çağıran ve yine yağmurdu seni bana en derin anlatan… Dokunmayacaktın biliyordum bilmesine de yinede bekledim belki dedim sadece… Sonra yağmurla birlikte gözyaşlarımda yağar oldu ve geceye sessizce sensizliği haykırdım… Yağan her damlada sen vardın ve yine gecenin sessizliğinde sensizliğinle ben vardım… Önce yağmuru sonra seni sonra o doya doya bakamadığım gözlerini düşündüm o gözlerin o parlaklığıyla gözlerimin içine keşke bir daha değseydi ve o gülümsemen belirseydi yanaklarında yetmez miydi? Böyle bir bakışına ömür verilmez miydi?
Gözlerine bakmak istiyorum, ilk gün ki gibi o bakışlarda ki sıcaklığı görmek istiyorum, yüzündeki o tebessümün sebebi olmak istiyorum, saatlerce konuşmak hiç susmak istemiyorum beni dinle ki karşında çocuksu yüreğimle duygularımı nasıl anlattığımı anla istiyorum, beni bana sadece gözlerinle anlatmanı ve gözlerinin içine bakıp "Seni Seviyorum" demek istiyorum. Aşkın akışına kapılıp hiçbir kaygı duymadan gidebildiğim yere kadar gitmek istiyorum. Kokunu içime çekmek, teninin sıcaklığıyla irkilmek istiyorum. Yaşama senin adınla anlam katmak, mutluluğu yakalamak ve bir daha kaybetmek istemiyorum. Biliyorum çok şey istiyorum senden ama aslında tek istediğim şey canına can katmak ve o canın cananı olmak…
Bir gece geçti sensiz ama seninle… Güneş bile öyle güzel doğuyor ki sanki seninle güne başlamanın sevincini yaşatıyor bana… Kuşlar cıvıl cıvıl sanki senin yanından geliyorlar da bak o hala yaşıyor yaşaman için sebebin var diyorlar bana… Bu gece ki yıldızlarda buluştum seninle bu gece ki yağmurlarda sarıldım bedenine bu gece ki yüreğimde ağırladım seni bu gece ki kalem kâğıtla konuştum seninle… Özlem giderdim mi bunu bilemem ama bütün gece sevgimi haykırmanın mutluluğu var üzerimde ve tıpkı bana hep dediğin gibi ben olmasam da yüreğinde hisset dediğin gibi hissettim seni ve sanırım ilk defa seni sensiz yaşamak uğruna yaşama sarıldım bu gece…

Düşünüyorum da seni senle yaşamak mı zor seni sensiz yaşamak mı zor bilmiyorum ama bu sevgi ikimize de bir şey öğretti uzaklarda da olsak sanki yakınmışız gibi yaşamak… Kimsenin anlamayacağını bilmesek de bizi birleştiren bizi birbirimize çağıran yağmur damlaları var ve ikimizin de uykusu kaçtığında buluştuğumuz bir yıldızımız... Belki aynı günlerde aynı gecelerde hatırlamıyorduk ama her defasında ikimizde acaba diyorduk…
Seni seviyorum diye haykırmak geliyor içimden ama bu sözü ila ki sende söyle diye değil, yüreğimdekileri haykırayım ki seni her geçen gün biraz daha sevebileyim diye…
(Seni senle yaşamanın özlemiyle tutuşurken sanırım seni sensiz yaşamayı da sever oldum…)