- 616 Okunma
- 5 Yorum
- 0 Beğeni
Çayın Demiyle Karşılıklı Susarken
Şimdi gitme zamanı o sessiz kıyılardan
Tüm şarkılar
Bir parça istiridye içinde..
Bir can ve bir yitik şiir …
Çayın demiyle karşılıklı susarken..
Benim sığ hikayemde, boğulmama anlam verememiştin.. Ne kadar zor olabilir derdin hep..
Sabah uyanmakla, akşam yatmak arası, izole bir yaşam diliminde en fazla ne olabilir.... Çemberin, ateşle çizilmiş sınırlarına dokunmadan.. Ve hiçbir kavgada yumruk sallamamışken neyinden şikayet edersin yaşamın....
Boşver Can… Sen kitaplara inan derdin.. Yoldaş şarkılar yarı yolda bırakmaz ellerini.. İçinde bir yerlerde hep göç edecek bu inanç.. Peşine düş.. İzi, izine karışsın ayak izlerimizin.. Biz, bir birimizi gözlerimizin ferinden tanırız..
Der ve çayın demine uzatırdın ellerinin yorgunluğunu....
Bir şeyler söylemek isterdim.. Ben diye başlayan cümlelerim, izin vermezdi anlatmama..
Çayın demi benden sessiz….
Sanki sen değil miydin (derdim konuşabilseydim) .., Avuçlarıma güneşi emanet bırakan. Tüm çıkmazların, bizim sokakta birleştiğini söylediğimde,ufka bak! İşte orası yürekli çocukların cenneti diyen..
Sen değil miydin.. Bir parça deniz görse gözlerim.. Tüm gemileri batırırım fırtınamda.. Hiçbir yolcu geçmişinden demir alamaz.. Hiçbir pusula saçlarının siyahıyla kesiştirmez kuzeyi....
Sen değimliydin.. kollarında boğulduğun maviyi, boğarım öfkemde.. ölüm olurum tüm denizlere diyen…
Ve sonra.. rayın yönünü kader belleyen bir trenin gayretli yol alışı gibi.. gece gelir girerdi söz aralarına..
Susarken..
Çayın demi yavaşça alçalıyor bardakta
Kalabalık gözlerin
Çok çabuk kararıyor…
ZEYNEP GÜNGÖR
YORUMLAR
yazılarınıza şiirlerinize hayran kalmamak mümkün değil.. çok etkili bir kaleminiz var. sizi yakından tanıtmasada çok merak ettirici.. tekrar tekrar tebrik ederim yüreğinizden akan kaleminizi yani sizi...
---Bir şeyler söylemek isterdim.. Ben diye başlayan cümlelerim, izin vermezdi anlatmama..
Şimdi gitme zamanı o sessiz kıyılardan
Tüm şarkılar
Bir parça istiridye içinde..
Yazı bu şekilde başlarken adeta içine çekiyor ve sarmalıyor yazı boyunca...gizemli yolculuklar yaptırıp sanki yorulmuşsunda çay ikram eder gibi konukluğunda...
Yazı; konuk ağırlar mı? beni ağırladı ve ben hiç gitmek istemedim yazarın sayfasından...
Ve bir gar'dan el sallayarak ağır ve aksak ayrıldım, gelincikler bıraktım sayfada...
Sevgimle..
...
Sen değimliydin.. kollarında boğulduğun maviyi, boğarım öfkemde.. ölüm olurum tüm denizlere diyen…
Ve sonra.. rayın yönünü kader belleyen bir trenin gayretli yol alışı gibi.. gece gelir girerdi söz aralarına..
Susarken..
Yüreğinize ve kaleminize sağlık. Selam, saygı ve sevgilerimi sunuyorum.