Ablamla 9 Eylül Tıp Fakültesi ana bina giriş kapısına doğru gidiyoruz.

-Bak kapıda duran adam katil..Biraz zayıflamış..eminim o adam katil.

-Sen de paranoyaksın katilse katil,sana ne.

-On iki sene önce pompalı tüfekle çeşmeci Ahmet i ördürmüştü o adam;ben o katili tanıyorum.Hep ekmek fırınında otururdu..

-Aman abla, durup dururken sen de beni korkutuyorsun.Sanki katillerle sık sık karşılaşıyoruz gibi..Bak ben panik olurum böyle durumlarda.Bak şimdi adamda bize bakmağa başladı.Al başına belayı.
-Tamam işte,tanıdı beni..

-Yeter sus abla;adam cezasını çekmiş çıkmıştır.

--İnsan hayatı bu kadar ucuz demek ki.

-Abla ucuz bile değil,bedava bedava..

Koridorda hızla yürüyerek Üroloji bölümüne gittik.Sanki katil arkamızdan bizi takip ediyor gibi geliyor,arkama bakmağa korkuyorum.

Tahlil sonuçlarını alıp sandalyeye oturdum.Tahlil kağıtlarında adım yazıyor.Titremeğe başlıyorum.Gözlerinden iki damla yaş geliyor.Kalbim duracak gibi,başım dönüyor,gözlerim kararıyor..

-Ne oluyor sana,neden titriyorsun kendine gel..

-Sekiz aydan bu yana bana bir çok tahliller yapıldı.Sindiğrafi bile çekildi.Ben bu sonuçların hiç birini kendim almadığım gibi..hiç birine de bakmadım..bakamadım.İlk defa bakıyorum.Katilin etkisindeydim,farkında olmadan baktım.Adımı görünce fena oldum.Yoksa ben bunları alır almaz çantama koyardım..

-Kızım baksana sistist yazıyor.

-Evet ama;onun öyle olmadığını ikimizde biliyoruz.

-Çok fazla büyütüyorsun.Bak iki ayrı hastanede iki doktorun var..Daha ne istiyorsun..Aldır kurtul şu böbreğini..

-Abla sanki kasaptan böbrek alır gibi konuşuyorsun.Pes yani sana,pes

-İlk defa seni ezik görüyorum.Nerde o,asi,burnu havada,herkese meydan okuyan kardeşim.

-Hayata karşı herkes ezik değil mi?Kim ben ezik değilim diyebilir ki..Yarının ne getireceğini kimse bilemez.Biz sabahleyin erkenden Sarmısaklı’ ya gidecektik;O gece kırk derece ateş ve sancılar içinde ben hastaneye yattım.

-Tamam haklısın.Yarının ne getireceğini kimse bilemez,en azından kanser değilsin..
-Doktorumda öyle söyledi.Kanser değilsin,insanın kanser olmayacağı garantisi var mı ?Abla..

-Yok tabi,yarınlar kim bilir nelere gebe..

-Eğer kanser illeti ile karşılaşırsam,bende Nilgün gibi tedaviyi kabul etmem.Herkes öldüğümü duyar.

-Ay sen iyice tuhaflaştın..Saçmalıyorsun.Şımarık şey..Canımı sıkma benim.Kim bu Nilgün?

-Arkadaşım.Hadi hemen bir taksiye binip Güzelyalı! ya gidelim.Bayöz alalım.yumurta kaynatıp bir de çay demleyelim.Ben de sana Nilgün ‘ nü anlatayım..