ARAYIŞLARIN KİTAPLARI

• 2 Ağustos 2012 Perşembe 19:21:54

Elmas Şahin

Arayışların Kitapları’nı yazacağım Olric. Bundan sonra yalan yok, gerçekleri anlatacağım Olric. Kendinizi fazla yormayınız efendimiz. Canım sıkılıyor Olric, bir şeyler yazmalıyım. Arayışların Kitapları’ndaki sır belki aradığım huzuru verir. Haklısınız efendimiz. İşte aradığım kitaplar: Dante’nin Yeni Hayat, Tanpınar’ın Huzur, Atay’ın Tutunamayanlar, Dallas’ın Gariplerin Kitabı, Pamuk’un Yeni Hayat. Hadi gidelim Olric. Dışarı çıkarlar. Otobüs durağının önünde elinde plastik bir poşetle bekleyen genç bir kadın beklemektedir. Mavi ışıklar arasında beyazlar giymiş olan aşk’a rastladım. Benim sözlerimi çalanda kim? Çaldımsa Galip gibi piri malı çaldım. Rüya mı bu? Ne garip her şeyi ayrı ayrı görüyorum. Elaleme rezil olacağız. Hiçbir şey anladığım yok. Bunlar da kim Olric? Neler oluyor? Artık yalnız değiliz efendimiz, çoğaldık. Huzur, uyku, ölüm, zaman…Sen, mor ceketli, genç adam! Benim en son “ben”im olmalısın. Altıncı hissiniz efendimiz. Yeni hayatı, huzuru, o güzel yüzlü meleği bulabilecek miyiz? Ancak otobüslerde bulabiliriz efendimiz, yani yollarda. Ben dokuz yaşında aramaya çıktım o meleği, ama yüzyıllar geçti, hala bulamadım. Bunların hepsi senin hatan ihtiyar. Hepimiz sana uyduk, yollara düştük, aradıkça Becket’ın adlandırılamayanı olduk. Bunlara Tolstoy bile dayanamazdı. Ama siz dayanırsınız efendimiz, yazılacak bir sürü hikaye var onları yeniden yazabilirsiniz efendimiz. Kendim olamıyorum, kafam çok karışık Olric. Altı ben var bende benden içeri…Biz size yardım ederiz efendimiz. Edersiniz değil mi? Kalemini ve defterini eline alır. Bizi yazacağım Olric, Ne haliniz varsa görün! Bu da kim Olric, bana karşı geliyor. Bilge Kağan’ın torunu Oğuz efendimiz, ona kulak vermeyiniz. Eskiden ne kadar da güzeldi her şey, bizim semt…ne gördün de yitirdin gücünü böyle? Gidin başımdan beni yalnız bırakın. Olric yanımda kal. Peki biz biz ne olacağız? Kendiniz bulun, hepsi burada…şuracıkta, çek mor torbadan bir mavi bilet! Son İstasyon, Hemen Varan, Hızlı Ekspres…Hayır efendimiz inanmayın onlara, sizi yanıltmaya çalışıyorlar. Ben Olric, sadık beniniz efendimiz. Korkuyorum Olric. Nerdeyim ben? Deniz mağarasındayız efendimiz. Masmavi bir dünya içinde idiler. Anlamsız kelimeler yazmak istiyorum Olric, yaşam kadar anlamsız. Yitti gitti coşkum şimdi…yoksul kaldım böyle işte…yeni hayat çikolataları yiyelim…yeni hayat sakızı çiğneyelim Olric belki sıkıntımız azalır, ha ne dersin? İyi olur efendimiz.. nerede kaldım Olric? Bencil düşüncelerde: ölüm ve kitap, efendimiz. Aferin Olric, sıkışıp kaldık bu dört duvar arasında. Madem ki düşünüyorum, o halde varım, madem ki ıstırap çekiyorum, o halde varım, sefilim varım, budalayım varım. Ben eskiciyim, eskiye dönük bir adamım. Ben bir garip tutunamayanım; huzuru, yeni hayatı görüp duyanınız, bileniniz var mı? Ben arayışlarınkitaplarındangiller familyasındanım, ya siz? Ne budalalık benim ki, arayışların kitaplarının hikayesi biter mi hiç? Neler saçmalıyorum ben?

© e.s. yayın hakları yazarın kendisine aittir.
PS: Arayışların Kitapları," Folklor/Edebiyat, 4/40, 203-239 (2004) sayısında aynı adlı makalede yayınlanmıştır.