BU ÖRDEKLER O ÖRDEKLER DEĞİL

• 1 Ağustos 2012 Çarşamba 12:46:45

Kalabalık bir gurupla, Buca Gölede vardığımızda öğle üzeriydi..Ben arkadaşım serapla guruptan ayrılıp , bir çay bahçesine oturduk..”Oh..iyi ki gelmişim.”Dedim.Yemyeşil çimen.ağaçların koyu gölgesi,Masmavi yapay bir gölet..İkimizde iyice acıktık..Tost,patates kızartması ve kahveden oluşan siparişlerimizi verdik..Tostlarımız gelince, ikimizde deli gibi saldırdık..Tam bir lokma ısıracağım..Sağ tarafımda bir ördek üzerime atlayacak gibi bakıyor..
Hem de..
-“Şekerim,o ısırdığın lokmayı atıver bakayım bana”Der gibi…
Bir lokma koparıp üç metre kadar uzağa attım.Ördek lokmayı yedi.Hışım gibi de üzerime geliyor.

-“Hadi şekerim,bir lokma daha” Der gibi,bakıyor.

Serap’ın yanına da bir ördek geldi.Biz can derdine düştük.Patatesin,yarısını ısırıp,yarısını ördeklere atıyoruz.O hınzır serçeler yok mu?patatesleri hava kapıyorlar..
-“Bak serap ben şimdi patatesi suya atacağım;Onlarda suya girecek kurtulacağız.”Büyük bir parça patatesi suya attım.Ördekler patatesi yakalamak için koştu,ama suya girmediler.Geriye dönüp bize.

-“Bana bak şekerim,biz daha sudan yeni çıktık.Tüylerimizi ıslatamayız,sen at şu patatesleri çimenlerin üzerine.”Der gibi bir baktı ki..

Ördeklerin yaptıklarına gerçekten de çok sinirlendim.”Kaz kafalılar,bir rahat vermediniz .”Diye bağırdım.Elimizde kalan yiyeceklerin hepsini ağacın dibine bırakıp,insanların

daha kalabalık olduğu tarafa geçtik.

Karnımız aç ne yiyelim diye düşünürken.Bizim baba ördek, üç arkadaşıyla bize doğru geliyor.

-“Bana bak şekerim,.sen bana kaz kafalı dedin;ama bak, seni nasıl buldum.Hadi bakalım garsondan bize patates ısmarla da yiyelim der gibi bakıyor.

-Bana bak ördek kardeş,sen işi iyice azıttın.Git gölde balık avla, solucan ye. iyice tembelliğe alıştırmışlar sizleri,Şimdi sana patates ısmarlasam,yanına bira da istersin sen.

Ördek bir kızdı benim laflarıma.

-“Bana bak hadsiz kadın,haddini bil.yoksa gösteririm sana gününü.Bu çay bahçesini sana dar ederim.”Der gibi bir bakışı var, üzerime atladı,atlayacak.

Artık biz bu noktada kıs kıs gülmelerimizi koy verdik.Millet bize bakıyor.Ördekler biraz geriledi…

-“Ya..biz de manyaklara çatmışız.”Der gibi baktılar bize.

Bu arada serap,”Baksana burası self servismiş,bize her istediğimizi getiriyorlar.Galiba bu garsonlar bizi saf gördü. Nasıl olsa bunlar hesabı ödemeden kaçmazlar,Diye düşündüler her halde.”

-Bak,o ortadaki kısa boylu olan var ya..”Siz bol,bol yiyin için,buradaki fiyatlardan haberiniz yok galiba.Bakalım hesabı ödeyebilecek misiniz?” Der gibi bakıyor zaten..
-Ben de onu fark ettim.Bunlar bizi kesin saf zannetti.

-Bir iki üç dediğimde,ayağa kalkıyoruz.Hızla köprüye gidiyoruz..

-Olur..Dört ördek.üç de garson arkamızdan koşsun.

-Tamam canım.biz kaçmayacağız ki..Bir daire çizip geleceğiz yine masaya.

Ben kahkaha atmamak için,hızla ayağa fırladım.Garson yanımızda bitiverdi..

-“Bir şey mi istiyorsunuz?

-Hayır ..hesap lütfen..