KÖYDEN KENTE GÖÇ

• 1 Ağustos 2012 Çarşamba 12:25:57

Yeşili,mis gibi kekik kokan ,yaylaları,oksijen yüklü tertemiz havası.
Bahar geldiğinde,henüz yeni doğmuş,küçücük kuzular,çobanın kaval sesleri.
Doğayla iç içe,yaşadığımız.O,güzelim köylerimiz.

Kim bırakıp da gitmek ister,köyünü kasabasını.Şehre gidenin,bir çok sorunu olur.Çocukları büyür, ,onlara iş bulmak zorundadırlar.Köyde tarlasını ekemez hale gelmiştir,şehri kurtuluş gibi görürler ama. şehre geldiklerinde ise,aradıklarını bulamazlar.Köyde,başlarını sokacak bir evleri vardı.Küçüktü ama,sıcaktı.
Büyük şehirlerin,yaşamı zordur.
Kalabalık bir aile,şehre geldiğinde, ne yer, ne içer.Köyünden getirdikleri,birkaç günde tükenir.Çalışan bir kişi olsa bile,büyük şehirlerin ulaşım sorunu var,birkaç araba değiştirmek zorunda kalıyorsun. ,ev kira içtiğin suyu bile parayla satın alıyorsun.Kazandığın,. birkaç kuruşta su gibi akıp gidiyor .Nasıl aramazsın köyünü .Günlerin kısa olduğu, kış günlerinde,büyük şehirlerde yaşam daha zorlaşır.Köylerde kasabalarda,herkes,evine sıcak yuvasına,yetişir.yemeğini yer,dinlenir; büyük şehirde insanlar,hala yollardadır.Geç saatlerde eve gelir, ne yemek yiyecek hali kalmıştır, ne de,eşi ve çocukları ile sohbet edecek morali vardır.Yorgundur,sinirlidir,eve gelinceye kadar,araba beklemekten,araba değiştirmekten,yorulmuş,bi tap düşmüştür.
Köyde ise yaşam bir başkaydı.Kendin ekip,kendin biçiyorsun.Alın terin.Hepsi kendi emeğinin karşılığı.Çiftçilik zor olsa da,şehirde yaşam daha zordur Bir defa köyünü terk edip gelmişlerdir .Dönmek zor gelir.
Her sohbetlerinde,çaylarını yudumlarken,ah keşke şimdi köyde olacaktık köyün pınarından akan buz gibi suyunu içseydik.Ekmeğimizi kendimiz yapardık.Ne güzel ,mis gibi kokardı.Bir daha kısmet olacak mı köyümüze gitmek.Havasını solumak.Anamızın,pişirdiği,tandır,bazlama ekmeğini yemek kısmet olacak mı.Köyde hayat başaydı.Şehirde hayallerin,umutların,biter yok olur.Duyguların körleşir.Farkında olmadan sen de bitersin. ;Ayak uydurmak çok zordur büyük şehre;