Para ve insan

• 1 Ağustos 2012 Çarşamba 11:54:11

Para ve insan

Parayı hemen herkes lidayalıların bulduğunu sanmaktadır, aslında lidyalılar’dan elli yıl kadar önce Asur Kralı Sanherip’ in (MÖ.704-681 yılları arasında yaşamıştır) kilden kalıplar hazırlatıp çeşitli hayvan figürleriyle şekillendirip bronzdan döktürdüğü paradır ilk para.

Parayı lidya yada asurluların bulduğunun aslında hiçte bir önemi yok,önemli olan paranın işlevi. Neden yapılma gereği duyulmuştur, hemen hemen her kapıyı açan para hangi maksada hizmet edecektir, asıl mühim noktada burasıdır.

Para almak istediğin her hangi bir nesneyi alabilmen için mal takası yerine icat edilmiş bir araçtır sadece.Ancak zamanla bu araca insanlar hükmedecek yerde araç insana hükmetmeye başlamış ve insanı da kendine köle yapmıştır. Paranın gücünü keşfeden insanoğlu onu elde etmek için hemen her şeyi yapar eder olmuş,helal yada haram yollardan bir şekilde onu elde etmenin yollarını arar duruma gelmiş . Paranın bu denli güçlü olabileceğini bilselerdi sanırım icat etmekten vazgeçerlerdi.

Her neyse para hemen her kapıyı açar dedim ya, maalesef öyledir. Varsa cebinde paran adamsın ,beysin ,paşasın, kralsın sözün üstüne söz olmaz hanların sarayların vardır emrinde paran için sana hizmet eden bir sürü çalışanın vardır. Kısacası Para kimde mühür onda, mühür kimde sultan o durumu ortaya çıkar.
Kimisi koyacak yer bulamayacak kadar çoktur parası, kiminin de cebinin dibi deliktir yoktur bir tek lirası. Zengin bilmez yoksulun hali nicedir nedir.Varsa yoksa kendi hali şunu yedim, şunu giydim,şu seyahate gittim şu evler şu iş yerleri benim. Birde bunu durumu onun kadar iyi olmayanın yanında yapar, ya farkında değildir böbürlendiğinin,kibre kapıldığının ya da bilerek isteyerek yapar diğerini ezmek veya üstünlük sağlamak maksadıyla.

Bir aile içerisinde bile bu örneklerle karşılaşırız.Aileden birinin durumu diğerlerinden daha iyidir, söz hakkı hep onlarındır. İyisini ,doğrusunu ,yanlışını onlar bilir ne derse odur zira parsı vardır ya, aile fertlerinin bir şekilde yardımına koşmuştur ve bu ona mütiş bir güç sağlamıştır.Kimi bu gücün azametine kapılarak her şeye hakkı olduğu gibi bir gaflete kapılır ve o şekilde davranır. Aslında bu insanlara karşı ailesi de olsa bir şekilde gizli bir hoşnutsuzluk, bir kırgınlık, bir sevgi eksikliği beslerler kendi içlerinde, belli etmeseler de durum aşağı yukarı böyledir. Bu durumu bu şekilde kullanmayanları tenzih ederim.

Her insanın rızkını ayrı yaratmış Allah , kimine çok kimine az vermiş takdir onun mal ve mülkte.İstediği kadar zenginliği istediğine verme hakkı da ona aittir.

Birisine yardım ettin diyelim müşkülünü giderdin,hastaydı ,işsizdi,borçluydu yardımına koştun o insan ve kendin için çok güzel bir iş yaptın, onların zor durumunu kolaylaştırdın. Onlara maddi olarak sağladığın yardım çok değerli ve sende maddi imkanını hayır yaparak değerlendirdiğin içinde hem o insanların gönlünü ve duasını kazandın hemde kendi ahiretini kazandın. Tam tersini düşünelim birde. Aynı insana aynı yardımı yaptın ve her fırsatta başına kakınç ettin o senden aldığı yardımında vermiş olduğu eziklikle sana karşılık dahi veremezken ezdin geçtin .Oldumu ya,yaptığını beğendin mi.
Eeee ! nerede kaldı yardımın sana ve ona olan kazancı, nerede kaldı yaptığın insanlık nerede işlediğin o güzel amel . Şimdi hiç bir kıymeti kalmadı ya, yaptığın iyilik çöp oldu ,ziyan oldu,yazık oldu gitti.

Nasıl ve ne şekil sana bahşedilen güç verilmişse öylede alınır elbet. İnsanlar o kadar zayıf ki Allah katında mal mülk para bir varmış bir yokmuş olur da şaşar kalırsın. Vay bana bak ne yetenekliyim nasıl başardım bunca işi nasıl yaptım bu serveti dememeli .
Hani o meşhur laftır ya ne oldum deme ne olacağım de derler . Tamda yeridir Bir anda var olan servetin birkaç saniye içerisinde yok olur da anlayamazsın.(Gölcük depremi)
Ne varlığınla övün ne insanlara tepeden bak, yapa biliyorsan elinden geldiği kadar insan ol insanca yaşa yardım et gönül kazan, dost kazan bu dünya için ötesi yalan.

Kalın sağlıcakla.

Talip ACILIOĞLU