Kızını kaybettiği anı aklından çıkaramadı ,Murat,anılarını yazdığı sayfaları tekrar tekrar okurken,onun kanlar içinde kalan elbiselerini hatırladı,bu ev bu duvarlar bir zindan gibiydi sanki,artık onu anımsatan herkesten kurtulmalıydı,Sinemden yaşadığı şehirden belki kendisinden de kurtulmalıydı,hayatta tek gerçek ölümdü,her yaşamla bir kavramın öğrenildiğini iddia eden bir kitabı hatırladı,kapağında bir kelebek resmi olan bu kitap ,çocukluğunda yakalayıp , kanatlarına ufak taşlar koyduğu,kanat boyalarının ellerini boyadığı günlere götürmüştü,kitap insanın farklı yaşamlarında öğrendikleri kavramları tamamlamak için öldükten sonra tekrar dünyaya dönüldüğünü iddia ediyordu.Bir yaşamınızda çok fakir olup "kanaatkar"olmayı,başka yaşamda çok zengin olup"cömertliği"öğreniyordu,insanoğlu,hastalarını hipnotize edip doğumundan öncesine götüren yazar,doğmadan önce insanların ilerde ait olacakları aileyi gözlemlediklerini iddia ediyordu.Murat kendi yaşamını düşündü,acaba "sabır"kavramını öğrenmek için mi gelmişti dünyaya,önünde iki yol vardı,intihar edip acılardan kurtulabilir,ya da tüm zorluklarına rağmen yaşama devam etmeliydi.İremi bu denli sevmesinin nedeni onu kaybettiği kızını yerine koymasıda olabilirdi,am a Sinemden ayrılırsa iki çoçuğunun boşanmanın verdiği depresyona düşmelerini istemiyordu.İremle olduğu anları tekrar düşündü,bir türlü oturamadıkları parkın önünden geçti,dolaştıkları sokaklardan tekrar geçti,ona sabaha karşı yaptığı evlilik teklifin hatırladı,onsuz geçen tek bir günün bir yıl kadar uzun olduğunu anlamıştı.Geceyi onu düşünerek değil onu "hissederek"geçirmek istiyordu.