NURETTİN ÖNDER’E(Abim...)

Abim...Şaircan abim...

Gönlü güzel,ruhu temiz,berrak yüzlü abim...

Sana ithaf yazacağım...Sen bunlara çoktan layıksın...

Beni melek gibi gördüğün için tüm teşekkür buketlerini gönül kapına yolladım,ziline baştım ve kaçtım...Onları kabul et olurmu?...

Bana inandığın için,candan kabul ettiğin için teşekkürler...

Cansın ben Canan’a...

Hayat felsefelerini gösterdin bana...Ben felsefe uzmanı derdim,derlerdi benliğime...Senin felsefende yanılmışım be abim...

Her yaşadığımız bu hayat tecrübesinde,minik ve aşılır hatalar duvar gibi dikiliyor,şamar gibi çarpıyor bize...

Aşılmaz engeller değil...Asla...

Bazen sevmek...Acı sonuçlarını kaçız olduğunu bilmeden doğuruyor...

Sevme bazen acıları doğuruyor be abim...

Bazen sevmek tekyönlüdür...Platonik derler ya...Öyle işte...

Karşındakinin seni sevdiğine gönlüne el basıp sevgi yemini okuyarak inanırsın...

Aşk borsası bu tutmayan yeminlerden dolayı batmak üzere abim...

İşte canlı örnek...Ben!!!

Şair benliğimle konuşuyorum hep abim...Kadın ruhlu kız benliğim...Karmaşıklıkların karışık veballerinde yel estiriyor çünkü...Tek kaş kaldırıp susturdum....Şairlik konuşacak dedim...

Ama bazen kendimin "farkındalık Şairi" olduğumu yediremiyorum kendime...Hayatın şartlarına,olay akışına göre bazen tuzlu,bazen acı,bazen ekşi...Ve hatta bazen zehirli olabiliyor,bu gerçek kabullenişi...

İnsanlar mı yabancı?...Yoksa ben gerçekten farklı üslub şiirlerimin "Farkındalık Şairi’miyim?..."

Özel ünvana ihanet...

Şair-i Sinem-i Güzel(Gönlü Güzel Şair)

Kendimi belirli bir konuya saptamadım,yazdım...Hiçbir duyguyu ayırt etmedim...

Şu sıralar aşk yandığından aşklarımı paylaşıyorum gönül sayfasında...

Şu da var Şaircan abim...Bir sayfa biter,yeni sayfa başlar...

Konumuza tekrardan iştiyak edecek olursak...Dediğim gibi;

"Aşk-ı Memnu’num aşkı ben,memnu’nu oydu!..."

İmkansızlığı lügatimden kazıya kazıya sildiremedim...Bu yüzyılda imkansızlık egemenliği yıkıldı dedim...

Hala burnu havada,etek uçlarını öptürüyor insanlara Padişah gibi abi...

Ben inanmadığımdan imkansızlığa...Beni kovdu kendi inananlar ülkesinden...

Kendi en uç noktası "çok zor..." denilen çağlayanların paftalar yaptığı dünyamı kurdum...

Gel abi...Sana güzel şiir evlerinden yer vereyim...Şiir otelden daha güzel ve şairane olsun...

İmkansızlığı yenipte sevgiye,sevene,aşka,sadıklığa ve tüm güzel duygulara inanıpta nakşeden herkese kapım açık bu dünyamda...

Sadece tek kural var...Herkes farklı olsun...Herkes eşsiz...

Zamanı yenelim dünyamızda...Şu söz egemende olmasın;

"İnsanlar eşsiz değildir...Ancak zaman eşsizdir...Sevdiğinin yerine seni daha mutlu edecek sevdicekler bulabilirsin...Yahut...Kaybettiğin zamanı geri getirebilir misin?..."

Doğru bir söz aslında abim...Ama zamanı insanlar yönetiyor...

Akrep yelkovanı oyna...İnsanın bedensel değişiklikleri olmasa...Zaman kavramını nasıl farkedeceklerdi ki?...

İşte bunun mihrakının süzgecinde her gün süzülüyorum...

Her karmaşıklıklardan kirlendiğim zaman felsefenin etik hümanizm kuramları süzgeç oluyor bana...Beni yıkıyor,süzüyor mihrakın miraclarında...

Ve işte saf ve temizce çıkıyorum...

Sevmeye,aşka aşık olduğumu biliyorum...

Ben o adama değil...Ben o adama duyduğum aşka aşığım,seviyorum...

Ona bağlı olsa...Şu anda bir mezar taşı dikili,bir kara topraktım...

Ama işte abi...Ben bu doğrultularda yazıyorum...

Bazen sevmek...Yeniden doğuş...Kimliğini bulmaktır...Gerçek yaşamdır...

Abim inan...Zamanım gelmedikçe ölmeyeceğim...Gerçek sevda arayışında olacağım hep...

Hayat beni yıldıramaz...Çünkü hayatı ben kurdum...Benim,kendimin efendisiyim...Beni başkaları yıkamaz...

Ben güçlüyüm abi...Ölünecek savaştan burnumdan kan bile akmayıpta doğrulup gidecek kadar...

ve ben aşk sahibiyim...Öz aşkım,Öz sevgi...Onlar can ciğer...Onlar ben...En iyi ben tanırım...En iyi ben yönlendiririm...


Ukalalık sanma be abim...16 yıldır(yakında 17)bu duygular pafta pafta ben atlasımda boy gösteriyorlar...Bilirim...


İnan abim...Üzülmeyeceğim...Sana şair sözü verdim...


Ve sen gerçekten şairsin...Bunu unutma...Şair değilim dersen ben o zaman amatörün en aciz yazanıyım...Unutma bak o kadar tanınıyorum bilmem necilerim var...


Abim...Şaircan abim...Çok konuştun,çok yazdın diyeceksin...Ama kalp,akıl benden habersiz bu mektubu imzalayıp bana yazdırdılar...

İnşallah bana kızmazsın be abim...

İçtensin ve beni can ve beni melek yaptın...Çok teşekkürler abim...

Saygılar ve esenlikle kal...Güzel günler seninle olsun...

Meleğin Sinem (Perizer...)

ŞAİR-İ SİNEM-İ GÜZEL(Perizer...)
SİNEM ÖZAŞGIN...