BİZDE ARAYANLAR

• 12 Şubat 2008 Salı 18:20:15

Günümüz yazarlarından Orhan PAMUK’UN bir tespiti vardır ki çok hoşuma gitmekle birlikte aydınlarımızın düştü durumu ortaya koymasından dolayı da çok elim bir sözdür :”Bizde arayan Frenkleşir.”
Batıya yelken açtığımızın açık bir göstergesi olan Tanzimat Fermanı ve bu fermanın ilan edildiği dönem Türkler ve dünya için yeni bir hayatın başlangıcıdır.
Çünkü topluma yön veren bir zümrenin kendi toplumlarına yabancılaşması ve Cemil MERİÇ’in tabiriyle fil dişi kulelerden halka bakmaları halk ile aydın arasını açmıştır.
Bugün Avrupa’da bir çocuk, Latince öğrenmek mecburiyetindedir. Ünlü yazar ve düşünür Goethe der ki; “Üç bin yıllık geçmişinin hesabını yapamayan insan, günü birlik insandır.”
Gelin görün ki bizler daha 80 yılımızın hesabını yapamıyoruz.
Aydın dediğimiz, ama aydınlığı kendisine münhasırlarımız, fil dişi kuleden yönetmeye çalışır, cahil ve karanlık düşünceleri olan halkı…
Bir yazarımız çıkar; Ermenileri katlettiğimizi söyler; diğeri gelecekten endişelenip vatandan gitmekle tehdit eder. Bir diğeri halkın inanışına 1400 yıl öncesine gitmektir diye feryat eder. Milyon dolarlar harcayıp İngilizceyi öğrenmeye çalışırken Divan Edebiyatının zorluğundan bahsederiz. Kendi geçmişini bu kadar yeren, geçmişine sahip çıkmayan başka bir toplum var mıdır acaba?

Ne dersiniz bizde arayan Frenkleşiyor mu ne?