- 1245 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
ÇARESİZİM
Çaresizlik...bir insanın düşüp de kurtulamadığı gece uykularını kaptırdığı bir durumdur çaresizlik..hanii haykırmak istersiniz aşkınızı yaşadıklarınızı içinde bulunduğunuz zor durumları şöyle çığlık çığlığaaa herkes bilsin istersiniz fakat bir güç sizi durdurur ya !ya sonrasını düşün dedirten tıpkı bir genç kızın babasına baba ben aşık oldum demesi gibi bir durumdur şu anki durumum milasın eşek kulak hikayesini çoğumuz biliriz keşke bir kuyu bulsak da haykırsak öyle değil mi?
Sükut daha zor aslında haykırsak rahatlayacağız ama haykıramayınca söyleyemeyince bilip de susmak zorunda kalmak ve kendimizi yiyip bitirmek???iki arada bir derede kalmak... sonucu nereye gider kimse bilemez Rabbim hiç bir kulunu çaresiz bırakmasın..!!!!!!!susmak ve haykırmak işte bu iki düşmanın arasında bir tarafa geçmek zorunda kalan ben? halim zor işte tek kelime ÇARESİZİM..!!!
YORUMLAR
Bizim kofti sendikalardan birinin sloganıydı..Sonra aşağı yukarı herkes kullandı:
''Çaresizim'' demeyin. ''Çare sizsiniz''...İşte durum bundan ibaret...Çaresizim demeyeceğiz. Çare eninde sonunda sizsinizdir...Haaa bağırmak , haykırmak istiyorsan bağır. Bazen hayata koyduğumuz her fren , ömür balatalarımızı sıyırıp atıyor...O bakımdan frensiz gitmek gerekiyor bazen.
Selam ve sevgiler.
sinemözbek
sami biberoğulları
ümit yaşar oğuzcan ustadan çaresizlik şiiri
Çaresizliğin en amansız olduğu yerdeyim şimdi
ilk defa sevmenin tarif edilmez korkuları içindeyim
Uykusuz gecelerin yorgun sabahlarında seni düşünüyor
Ve korkularla yine sana doğru koşuyorum
Hep aynı soru düşüncemde ya severse
O zaman neler olabileceğini düşünmek korkutuyor beni
ilk defa yenileceğimi anlıyorum
Karşımda kendinden emin gözlerin, dudakların, ellerin bunu söylüyor bana
Seni tanımadan geçen bütün yıllara lanet ediyorum
Önceleri hiç bilmediğim adını, şimdi binlerce defa tekrarlıyor dudaklarım
Gün oluyor bir tabloyu seyredercesine mutlu heyecanlarla doluyorum karşında
Gün oluyor eski bir yunan heykelin ölümsüz güzelliğiyle büyülüyorsun beni
Gözlerin gözlerime takılınca güçsüzlüğüm aklıma geliyor
Beni sevmediğin sevmeyeceğin
O zamanlar öylesine yıkılıyorum ki bilemezsin
insan nasıl gökyüzüne baktığı zaman
Bu sonsuz evren içinde küçük ve çaresiz bir yaratık olduğunu anlarsa
Güzelliğinde bana aynı şeyleri düşündürüyor
Gün oluyor mavilerde, gün oluyor kırmızılarda, gün oluyor karalarda yaşıyorum seninle
Dudaklarında çıkan her kelime suya bir taş atmışçasına büyüyor içimde
Nereye gitsen kulaklarımda o yarı karanlık çocuksu sesin
Sonra kendine has kokun, kokuların en çıldırtıcısı, en tahrik edicisi
Ve gözlerin&
Esmer bir akşamüstünün serin hüznünü getiren gözlerin
Görebildiğim, duyabildiğim her şey bana seni sevmeyi söylüyor
Uzaklaştıkça yaklaşıyor uzak
işin en kötüsü yaklaştıkça da uzaklaşmaktan korkuyorum
Belki hiçbir zaman sana seni sevdiğimi söyleyemeyeceğim
Ne sana nede senden başkasına
Düşün ki çoğu zaman kendime bile söyleyemiyorum
Sanki söylediğim anda her şey bitecek ve bu emsalsiz büyü bozuluver ilecekmiş gibi geliyor
Bir insanın kendini aldatması ne güçtür bilirsin
Bu sevmek korkusunun aslında çok sevmek olduğunu biliyor fakat anlatamıyorum
Galiba asıl korku sevmek değil onun arkasına gizlediğimiz sevilmemek korkusu
Küçük aldanmalarla kendimizi avutmaya çalışıyor
Düştüğümüz bir çıkmazda bir teselli arıyoruz kendimize
Belki de aynı korkular içindeyiz seninle, bir birimizden haberimiz yok
Sevmek
Seni alabildiğine sevmek
Hiçbir şeyi umursamadan, bütün karanlıkları hiçe sayarak sevmek
Tutmak ellerinden, o derinlere inmek, gitmek oralara, o yerlere
Orda hep sen olmalı, seni yaşamak ve olduğun yerde bile
Seninle sensiz olamamak
Sonrada sensiz edemediğimi, edemeyeceğimi söyleyememek sana
Susmak
Susmak
Korkudan ölünceye kadar
SEVGİLER, SAYGILAR