ÇOCUK DİLEĞİM

• 25 Temmuz 2012 Çarşamba 23:09:37

Çocukluğumdan ,özlemle hatırladığım en saf sevincim,bir uğur böceğini parmaklarımın

üzerinde gezdirmek;en saf inancım da bir dilek tutarak onu uçurmaktı.

O,parmaklarımın arasında tatlı tatlı gezinirken;ben de dileklerimi bir sıraya dizerdim.Öyle

yükte hafif pahada ağır hediyeler değildi,dileğim:küçük renkli şekerler,şekilli çikolatalar ,cicili

bicili elbiseler...Dileklerimi sıraladıktan sonra uğur böceğimin beni duyduğunu-daha doğrusu

kalbimi okuduğunu -sanarak dupduru bir niyetle dileklerimi onunla paylaşırdım.Artık minik

böceğimi uğurlamanın zamanı gelirdi.Sadece bu anlamlı merasimde söylediğim şarkımı

fısıldamayı da ihmal etmezdim:" Uç ,uç böceğim.Annen sana terlik ,pabuç alacak...".Ve

boyundan büyük bir görev yüklediğim uğur böceğim,küçücük kanatlarıyla gözden

kaybolurdu.

Şimdi,o saf sevincimi ve inancımı yeniden yaşamanın gayretindeyim.Nerede bir uğur

böceği görsem,aynı seremoniyi tekrarlıyorum;ancak dileklerim eskisi gibi şeker çikolata

değil.Paha biçemediğim kıymetler almış,onların yerini.Herkesin yaşamayı dilediği

mutluluklara hapsolmuş,umudum.Aslında uğur böceğim,sıradanlığın çoğu insan için büyük

mutluluk kaynağı olduğunu öğretmiş ,bana.

Her şeye rağmen, uğur böceğimi çok uzaklara uçurduğumu düşünüyorum;"Çocuk

Dileğim"i arıyor olmalı...

YAZAN :BENAN BİHTER BAYRAKDAR