SILAM

• 11 Şubat 2008 Pazartesi 01:36:27

AYNI O ŞARKIDAKİ GİBİ : GURBET BENİM İÇİMDE.
NE OLDUU NE OLUYOR ÖZLEMDEN İÇERİME BİLMİYORUM.ÖYLE KESKİN BİR YALNIZLIK ÇÖKÜYORKİ YÜREĞİME AMANSIZ KALIYORUM.
İNSANIN ANILARI İLE ÖRÜLÜ YAŞAMI MUTLULUK TAŞIYOR BENCE.DOĞDUĞUN EV,EZBERE ALIŞKLANLIKLA YÜRÜDÜĞÜN SOKAK,BİZİM DEDİĞİN BAKKAL...
ÖZLEMDEN ÖZLEMEKTEN YORULDUM.KAÇIRDIĞIM O ÖZEL ANLARA ÖYLE ÜZÜLÜYORUMKİ.BİR DOST KAHVESİ,AYAK ÜSTÜ KARŞILAŞMALAR.
HER ŞEYİN KENDİNE AİT ÖZEL KOKUSU OLDUĞUNU DÜŞÜNENLERDENİM.KEŞKE OLMASAYDIM.O ZAMAN KENDİ KOKULARIMI ARAMAZDIM BÖYLE.ŞEHRİMİN ,BABA EVİMİN ,ANNEMİN KOKUSUNU BU KADAR ÖZLEMEZDİM.
BAYRAM SABAHLARI,TANIDIK SORUNLAR ,TELAŞLAR BU KADAR DÜŞMEZDİ BELKİ GÖNLÜME.
ŞEHRİMİN SİLÜLİETİNİ ÖZLEDİM.VARYANTTAN İNERKEN DENİZE BAKMAK ÖYLE GÜZEKDİRKİ
PASAPORTTA OTURUP O ACI DEMLENMEMİŞ ÇAYI İÇMEK ,YANINDA BOYOZ YEMEK.
OOOOO NE ÇOK YER VAR YAZABİLECEĞİM.ÇÜNKÜ HEPSİ BENİM.HEPSİ BENİM
GEÇMİŞİM.
BEN GEÇMİŞİMİ UZAKTA BIRAKTIM .
ACIYORUM ÇÜNKÜ ÖZLÜYORUM.