Bazı günler var ya hatta saatler hiç geçsin istemediğimiz ama çarçabuk sonlanan, hep bekleriz ki bütün ömrümüz böyle zaman dilimlerinden oluşsun. Ve de biliriz bu mümkün değildir. Bilinmez ama gereklide olmayabilir bu zamanların çokluğu. Her mevsimi seven, her şarkıyı beğenen, her tadı damağına uygun gören insanlardan oluşan bir topluma uygun bir kişilik olurdu böyle bir yaşamı süren hazinsan. Azların kıymetine istinaden değerli olması, pahalı gelmesi, ulaşılamaz oluşu bundandır. Çoklar benzerlerinin arsında yitip gider, azlar çokların arasında büyür, kendi olur, eksiksizliğe doğru yolalır. Türlerin içinde kendini farklı kılan tek canlıdır insan. Kendinden çok şey katar bulunduğu ve tutunduğu hayata. Hepside olumlu değildir katkılarının, çoğu kendinden öteye zorla fark koyma çabasıdır insanın yaşamı. Boza boza, yıka yıka zorun verdiği zorbalıkla yapar bunu . Güç çekişmesi tabiatın tüm unsurlarında varken onların doğrudan ve seçeneksiz bir dürüstlük taşıması , bunun yanında insanların elinde bilinç diye adlandırdığı zorbalığın en gelişmiş silahının bulunması her şeyi her an etkilemeye devam eder. Birde şunu görmezden gelir insan her etki karşısında bir tepki doğurur.


ALİ RIFAT ARKU
15/07/2012
İSTANBUL