Yedek şiirleri olmalı şairin. Şiirle büyümeli, şiirlerle beslenmeli, şiirle tatlı konuşmalı, şiirle özgün tavrını netleştirmeli, şiirle hedefi on ikiden vurmalı, şiirle yenilemeli mavi dünyasını, şiirle üç noktalara sağlam virgüller giydirmeli, şiirle devam etmeli can sohbetine, şiirlerle dost(luk)lar kazanmalı, şiirlerle cümleleri öğelerine mısra mısra ayırmalı, şiirle mat paragraflara kısa ve büyüleyici öyküler karalamalı, şiirle engin hayallerine kavuşmalı, şiirle düşlediği yurdunu tanımalı, şiirle sanatta boy göstermeli, şiirle kıt’a kıt’a çocuklaşmalı, şiirle gençliğini zirvelere taşımalı, şiirle Orhan Velimsi davranmalı, Şiirle çığlık çığlık haykırmalı, şiirle uzun uzadıya masallar anlatmalı çemberine toplayanlara, şiirle kucaklamalı huzuru, şiirle umudu yarınlara taşımalı ve şiirle insanlar arasında dolaşmalı...


Sustuğunda da devam etmeli varlığı...


Farkını fark olarak tattırmalı tümcelere...


Deniz kıyısında bulunmalı şair. Ufuğa baka baka hülyalara dalmalı. İlham perilerle iyi anlaşmalı. Bir elinde güvercin varken, bir omzunda barış esmeli. Şair dediğin örnek olmalı yanındakine. Kendine hayran bırakmalı okurunu. Okuyucuyu etkilemeli kalemiyle. Ceketiyle üşüyen serçelere sımsıcak zaman gibi durmalı sokaklarda. Ağlayan yüreklere içinde taşıdığı sevgiyi paylaşmalı. Paylaşa paylaşa ömrünü tamamlamayı erdem bilmeli şair. Şairse katlanmayı da zenginlik kabul etmeli...


Duyarlığını sadece ortalık kalabalıkken sergilememeli, kendine yalnızken de hassaslığını beyan etmeli. Karanlık gecelere de, apaydınlık gündüzlere de sinmeli. Kördüğüm maziye de ummanlı geleceğe de mutedil dalgalarını armağan etmeli. Keşkelere de mis kokulu doğrulara da yaslanmalı. Bilirken yanılmalı, susarken sevinmeli. Sağını da solunu da aynı kefede terbiye etmeli. Bazen bir çocuk gülüşünde nefes almalı, bazen bir gül kokusunda ölmeli. Bazen de heskesten habersiz enfes günler hazırlamalı edebiyata...


Şair his adamı. Hissettiğini ertelememeli. Şair göz nöbetçisi, Gördüğünü söylemeli ve bildiğini şiirsel olarak sunmalı hayata. Küs olsa da kendine, başkası için kalbi atmalı...