İnsan kaba ve kırıcı sözlerden olumsuz etkilendiği gibi, güzel gönül okşayıcı ve sevgi dolu cümlelerden olumlu etkilenir. Tekrar tekrar duymak ister, morali düzelsin sinesi sevgiyle heyecanla dolabilsin diye, saygı , sevgi güven dolu sözcüklerle kendisine seslenildiğinde varolmanın sevincini yaşar.
Oysa sert ve kırıcı sözlerle ve tavırlarla karşılaşan insan verimsizleşir. Yapabileciğini yapamaz hale gelir. Yapacak olsa bile vazgeçer. Şiir bu açıdan çok gereklidir. Biliyoruz ki şiir, kutsal metinlerden sonra gelir. Ama kutsal metinler uyarın boş vadilerde gezinme diye. Yetkin ve gönül kuşatıcı, kalbe seslenen şiir, muhatabını yeniler tazeler gençleştirir.
Edebiyat bilgileri içerisinde ele alındığında öğretici şiirlerin, ders verici şiirlerin vaz geçilmez olduğu görülür bazı dönemlerde. Şiiirin konu anlatması, öğüt veriyor olması halk kitlelerinin çok hoşuna gider. Şiiri halka sevdirir. Şiiri ilaç gibi kullanabilir hal ve kal ehli. Öylede olmuştur. Şairin bu tarz şiiri eğitici, öğretici olarak kullanması okuyucuya sunması, halk kitlelerine sevdirmiştir şiiri.
Şiirin bir konuyu anlatmanın dışında, kelimelerin bahsettiği duygu ve düşünceler zengin olmalı, yetkin olmalı. Kelimeler ve mısralar ın çok kuru ve yavan şiirler olduğu gibi, insanı cezbeden duyguların düşüncelerin derin ve zengin olduğu şiirler, vazgeçilmez ve çarpıcıdır.
Şair ilhamını ruhundanmı yoksa ruhunun dışındaki varlıklardanmı alıyor. Kalbi dünyasını nasıl inşa ediyor şiirden anlaşılır çoğu zaman. Şiir ya ruhun konuşmaları düşleri, yada düşlerin kirli oyunlarıdır, kara bulutlarıdır hatta karın gurultusudur. Ruh her daim iyidir, İyiliği söyler. İster ki ruh insan fıtratın dışına çıkmasın. Mutlak varlığı tanısın bilsin ondan ayrı olmasın.
Tabiri diğerle ilhmını kalbi dünyadan alan şiir. Ki bozulmamış bir kalp sözkonusu olan. Bir ömrü heder etmemiş olur. Yolu yoldur. Söyledikleri okunur dinlenir. Mısraları hayatı düşünceyi zenginleştirir. Şiir ebedi bir yolculuğa çıkar yayınlanınca, dilden dile dolaşır gönülden gönüle. Sesi bitmez, bütün çağlara, zamanlara seslenir.
İlhamını bir nesneden yada düşten hayalden alsa, saçma durumuna düşmedikten sonra, o temiz bir dünyanın ve medeniyetin sözcüsüdür ve kurucusudur. Rüzgar gül bahçelerinden eser gelirse gül ve güzel kokular getirir.çöp dağlarından eser gelirse, kötü kokular getirir. Her güzel, güzelliği övme yada yerme ustasıdır şair.
Şair isterki insana ve topluma güzellikler hakim olsun. Çirkinlikler insandan ve toplumdan uzak olsun düşünür. İnsan kirlenmesin çünkü insan bozulduğunda herşey bozulur. Şair aşk adamıdır, değilse niye şiirle uğraşsın, onlara tercüman olsun.
Normal günlük konuşmanın yanında, şiiri bizzat konuşma dili yapan çok nadir şairler vardır. Şairin şiiri hafife alması yada vazgeçmesi mümkn değildir. Şiir şairi yücelttiği gibi şairde şiiri yüceltir. Şiir şairin beyninde damarlarında akar gelişir, büyür. Mısralar suret olur, can olur. Mısralar yok iken icad olur varlık alemine çıkar. İnsanoğlunun içine karışır.
Şiir ilk insandan beri insanın vazgeçemediği insani ve edebi değerdir.