Git -me-
Atamadığım bir yerlerde hep o var. Bakamadığım. Baktıklarımda da karşımda duranların arasında hep o. Onun yerine başkalarını koyduklarım da var. Bazen benim karşıya adım attıklarım bazen de onların bana. Kafamı kaldırdığım anlarda gördüğüm o. Onu andıranların içinde kaybolmayan, hep o.
Çöplere koştuğum zamanlarım var benim. Bir nebze umut duyduğum zamanlarım. İlaç aldığım günlerim var. Geceleri yaşamamak için. Beraber geçtiğimiz yerlerde içtiğim gündüzlerim var. Beynimi uyuşturmak için. Tıpça araştırmalarım bile var yani. Unutmanın engellerini aşmak için. Çabalarım var benim, harcamalarım. İçimdekini yok etmek için.
Git diye bağrışlar içinde uyumalarım var, bir de uyanmalarım. Beynimin git, kalbimin –me dediği bağrışları. Kendi kendime bile söyleyemediğim. Şu an bile yazamadığım. O kadar yani. Yenilmek istemememden belki de bu. Yenildim, kabul edemememden.
İmrendiğim insanlar çok. İlişkiler, mutluluklar çok. Şanslar var, daha çok. Bir de ben varım, aslında yok. Hayalimde yazdığım senaryolar çok, oynayanları yok. Yanında durduğumu zannedenler çok, beni hissedebilen yok. Hissedenlerin biletleri de çoktan hazırmış, haberim yok.
Kulağımın çınladığı saniyeleri var. Onun sesini fısıldayan birileri. Gözümün flulaştığı dakikaları var. Herkesin bedenine Onu sığdırdığı. Beynimin düşündüğü saatleri var. Onu ısrarla yaşattığı. Bedenimin ise ömrü var, artık sonuna yaklaştığı.
Acil servislere atmalarım var kendimi. Yanlış müdahalelere kurban gitmek için. Denize usulca bırakmalarım. Boğulmayı yaşamak için. Gökyüzüne karşı yakarışlarım. Keşkeler içinde hesaplaşmalarım. Nefretimi içimde büyütmelerim. Nefretimle sevgimi örtmeye çalışmalarım var abi. Sonunda da sevgimin büyüklüğüne yenilmelerim.
Bunları yaşatan O var bir de zıt kutupta. Her şeye kaldığı yerden devam eden O. Senin kendinle savaştığın anlarında birden karşına çıkan. Heyecanının sınırlarını yoklayıp tekrar kaçan. Arkasına bakmadan uzaklaşan O var. Birlikte yarattığınız bu durumda, seni yalnızlığınla baş başa bırakan. Sahte gülücükleriyle etrafına neşe aşıladığını zanneden bir zavallı, O.
Kahvemi yudumladığımda, içtiğim O. Parfümümü sıktığımda, kokladığım. Arkamdaki gölgemde gördüğüm. Geceleri, üstüme örtündüğüm. Sabahları, yüzüme çarptığım su. Müzik dinlerken işittiğim. Kitap elimdeyken okuduklarım. Saate baktığımda zamanın içindeki O.
Gerçek olanlar var, bir de benim gerçeklerim. Git deyip de inanmayışlarım var. İçimden atmaya çalışsam da gitmesinden korktuğum anlarım. Git-me diyemediğim pişmanlıklarım var benim. Gitme..
YORUMLAR
M'Bovary
Teşekkürler çok :)
"Nefretimle sevgimi örtmeye çalışmalarım var"
her ne olursa olsun bi kere sevdiyseniz, nefreti hiç düşünmeyin.
sevgi ne kadar insani ise içimize üflenen, nefret bi o kadar gayrı insani içimizden üflenen.
güzel bir anlatış, keşke nefret olmasaydı içinde dedim.