Bir KPSS Komedyası: OĞLUM BAK GİT!

• 10 Temmuz 2012 Salı 11:22:13

-KPSS: Pek çok fantezinin bir kez daha üzerimizde denendiği sınav. Zevk almasını bilmiyorsak sıkıntı bizde!-

-Hocam yassakkkk…
-Memur bey; bozuk paraları ne yapacağım?
-Hocam üzgünüm, kurallar böyle…

-Ya memur bey, bozuk paraya çip falan mı yerleştireceğimi mi düşüyorsunuz? O kapasitede bir kişi olsam burada işim ne?
Desem de fayda etmedi. İnandıramadık sıradan bir öğretmen olduğumuza.

Para kolay kazanılmıyor. Bunu bildiğim için ziyan olmasın diyerekten kantine gidip iki şaşal su aldım ve içtim. Fakat ne çare? Hala bitiremedim, kaldı 4.5 TL. Üstü kalsın demeye de dilim varmayınca köyden indim şehire filminde izlediğim bir sahneden feyz alarak verdim sırtımı okulun duvarına. Başladım saymaya 1,2,3,..,49,50. Son adımı attığım yerde bir süs bitkisi saksısını bularak yeterli derinliğe ulaşıncaya kadar kazdıktan sonra gömdüm tüm malvarlığımı.

Anahtara, küpeye, bozuk paraya göz açtırmayarak kopyanın tam anlamıyla önüne geçmeye çalışılan bu sınavda alınan önlemler bunlarla sınırlı kalmamalıydı; kalmadı da.

Pet şişenin üzerindeki kağıdı da çıkarttırdılar ya helal olsun. Acaba amaç neydi?
-Reklam yapmak gibi bir maksadım yok. 3 saate yakın kalacağım belki susar, öksürür, tıksırırım. Amaç kopyanın önüne geçmekse, çekeni kaldırın ortadan. Ve içimden de geçmedi değil, seneye sakla kopyayı donuna, bilerek yakalan; gelecek yıl donla girmek yasak olsun sınava.

Çocuk bahçesinde "sen bizimle oynama" diye itelenen küçük çocuk gibi hissediyorum kendimi. 30 yaşını aşmışken ve en önemlisi emeğimle bir şeyler yapmaya çalışırken böyle itelenmek zoruma gidiyor be kardeşim.

Askerlik süresince helikopterle gelmesine alıştığımız kumanyalarımız, salon başkanı ve gözetmeni tarafından dağıtıldı. Birçok arkadaşımız kurallara harfiyen uymak istercesine ‘‘buradan yırtınız’’ yazan yerden parçalarken kutuları; daha önceki sınavlarda kazanmış olduğum deneyim ve ‘‘ÖSYM Kırtasiye Kutusu Koleksiyonum’’a bir tane daha eklemek için kibarca açtım kumanyamı.

Bir de ne göreyim?
Yanımdaki adamda iki tane sarı meybon var. Kendi istihkakıma bakıyorum meybonların biri mor diğeri turuncu. Yanılıyor olmalıyım diye düşünüp önümdeki kıza baktığımda beynimden kaynar sular döküldü. Onda da iki tane sarı var! Ve ikinci darbeyi yemek için hazır değilken gördüğüm manzara karşısında genel uyarılmışlık halimi orta düzeyde tutma benim için hayalden öteye gidemeyecekti:
Benim kalemtıraşım neden lacivert?

Salon başkanı ve sınav gözetmeni Cern’de atom çarpıştırırcasına kafa kafaya vererek, bir bomba imha ekibi uzmanı titizliği ile yaklaştıktan sonra kitapçıkların bulunduğu paketi birlikte açtılar. Mavi mi, Kırmızı mı? Derken sanırım Kırmızı kabloyu kestiler ki sorular bende patladı!

ÖSYM’nin hediye ettiği iki kalemi de bitirmek için mücadele eden bir kız oturuyordu hemen sağ çaprazımda. Arkadaşımız elediği her şıkkı bir daha asla görmek istemediğini ispatlarcasına karalıyordu delicesine. Doğru bulduğu şıkkı ise yaklaşık 50 Kuruşluk madeni para çapındaki yuvarlaklar içine alırken ‘’Sakin ol’’ dememek için zor tuttum kendimi.

Madem konu kalemlerden açıldı, bu sefer verilen kalemlerin güzel olduğuna değinmeden geçemeyeceğim. Babam son 4 sınavdır ÖSYM kalemlerini biriktiriyor. Akşam evde yayılmış çay içerken bulmaca çözen babam ne dese beğenirsiniz?
-Oğlum bu seneki kalemler çok yumuşak ve gayet iyi yazıyor. Bir daha ki sınav tanıdıkların varsa sınava giren çıkışta onlardan da iste, bırakmasınlar sınav çıkışında.

Kafamı diğer tarafa çevirdiğimde güneybatımda 3 sıra ön çaprazımdaki kıza gözüm kaydı. Soruları o kadar hızlı ve hırsla çözüyordu ki Hay Maşallah! ne güzel ya çalışmanın mükafatını almak bu olsa gerek derken cevap kağıdını şöyle yana doğru aldığında bir de ne göreyim? Sınavın bitmesine 35 dakika kalmış olmasına rağmen toplamdan işaretlediği soru sayısı en fazla 30.

Sıkıntıdan içimden, en sevdiğim 12 şarkıdan oluşan mini bir konser verdim kendime. Hazır güneş de vuruyor sırtıma, mayışmamak elde değil. Vurdum kafayı sıraya; bir uyumuşum bir uyumuşum ki yok böyle bir uyku! KPPS’ye çalışmaya başladığımdan beri böyle güzel ve tatlı uyuduğumu hatırlamıyorum. Tam dalmışken, gözetmen volta atarken topuklu ayakkabısından çıkan o sinir bozucu sesle irkilerek uyandım ve o sinirle kalan 5-6 rehberlik ve psikolojik danışmanlık sorusunu çözerek bitirdim sınavımı.

*****

-Uykumu bölen Topuklu’ya-

‘‘Topuklu ayakkabı giyen gözetmenlerin halet-i ruhiyesini anlamakta gerçekten zorlanmaktayım. Hem en az 3 saat sıkıntı çekeceğiniz, hem de büyüyünce bir yerlere gelebilmek için kan ter içinde debelenen insanları rahatsız eden ayakkabıları neden giyersiniz? Yoksa kendi acınası hayatları sebebiyle bize de başarıyı çok mu görüyorlar diye düşünmeden edemiyorum.’’

*****
.
Sınava girmeden önce cebimdeki 4,5 TL bozuk parayı gömdüğüm saksıyı yerinde göremeyince dünyam başıma yıkılmak üzereydi ki saksının yerinin değiştirildiğini görerek rahat bir nefes aldım. Başladım toprağı eşelemeye gömü ararcasına; çıkardım paracıklarımı. Sağolsun bir kardeşimiz de saksının içine henüz açılmış bir paket sigara zula yapmış, göz hakkıdır diyerek yaktım bir tane stres atmak için. Tüttürürken vapur bacası gibi göz hakkımı, bir elimde girişte çıkarıp pencerenin önüne bıraktığım kemerimi takmaya çalışırken bir ses işittim az duyan tarafımdan:

-Hocam nasıl geçti sınav?
Ve döküldü dudaklarımdan son günlerin popüler repliği kemer elimdeyken:
-OĞLUM BAK GİT!

"Benim ülkemin sorusu bile Avrupa’nın sorusundan farklı bakıyor!"
-Nihat DOĞAN-

NOT: Sınavın içerik olarak değerlendirilecek bir noktasını uzun uğraşlara rağmen bulamadığım için sadece yüzeysel olarak ele almayı tercih ettiğim için affınıza sığınıyorum.

Barış KAYA
10 Temmuz 2012